Δύο γραμμές σε διαρκή αντιπαράθεση

Γόνιμος προβληματισμός και χρήσιμα συμπεράσματα στη συζήτηση κατά την παρουσίαση του βιβλίου του Γ. Μαυρίκου σχετικά με το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα την περίοδο 1918-1948

Τετάρτη 14 Νοέμβρη 2001

Σε βήμα σοβαρού προβληματισμού και εξαγωγής χρήσιμων συμπερασμάτων, για την πορεία της ταξικής πάλης και τους αγώνες που κάνει σήμερα η εργατική τάξη, μετατράπηκε η χτεσινοβραδινή παρουσίαση του βιβλίου του Γ. Μαυρίκου «Το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα 1918-1948. Δυο γραμμές σε διαρκή αντιπαράθεση». Στο κατάμεστο αμφιθέατρο της ΓΣΕΕ οι εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή» παρουσίασαν το βιβλίο και σ' αυτόν τον προβληματισμό κατέθεσαν τις απόψεις τους ο πρώην αντιπρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου Γιώργος Κουκουλές, το μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Κώστας Παρασκευάς, ο βετεράνος συνδικαλιστής Δημήτρης Κολιαράκης, ενώ η ιστορικός-αρχειονόμος Κάλια Χατζηγιάννη παρουσίασε το βιβλίο σε ηλεκτρονική μορφή με τη χρήση πολυμέσων.

Πρόκληση για συζήτηση χαρακτήρισε το βιβλίο ο Γ. Κουκουλές γιατί, όπως είπε, έχει υπόθεση εργασίας, τεκμηρίωση από διαφορετικές πηγές, ενώ προβάλλει τα αξιόλογα άτομα που συνεισέφεραν στην πάλη του λαού μας και του συνδικαλιστικού κινήματος εκείνη την περίοδο, ανεξάρτητα από την πορεία που είχαν στη συνέχεια.

Χαρακτηρίζοντας το βιβλίο ενδιαφέρον, ο ομιλητής αναφέρθηκε στο γεγονός της έλλειψης σχετικής βιβλιογραφίας για την ιστορία του συνδικαλιστικού κινήματος τη συγκεκριμένη περίοδο, αλλά και στο ότι γράφτηκε από έναν άνθρωπο με γνώση και συμμετοχή στο συνδικαλιστικό κίνημα. Ο Γ. Κουκουλές στάθηκε ιδιαίτερα στην περίοδο 1918-1936 και ξεχώρισε τρία ζητήματα, τα οποία, όπως είπε, ταλάνισαν το συνδικαλιστικό κίνημα και καθόρισαν τις μετέπειτα εξελίξεις: Το ζήτημα της «οργανικής σύνδεσης» ΓΣΕΕ-ΣΕΚΕ. Το ζήτημα της πολιτικής του «ενιαίου μετώπου» και το πρόβλημα της «συνδικαλιστικής ενότητας». Ενώ μιλώντας για τη σημασία του 3ου Συνεδρίου της ΓΣΕΕ είπε χαρακτηριστικά ότι σ' αυτό το συνέδριο δοκιμάστηκαν όλες οι μέθοδοι που θα χρησιμοποιηθούν τα επόμενα πενήντα χρόνια σε βάρος των συνδικάτων.


Σημείωσε δε ότι αυτές τις κρατικές παρεμβάσεις πρέπει να τις εντάξουμε στην πάλη των τάξεων, διαφορετικά η ερμηνεία τους θα είναι αναπηρική. Στα πλεονεκτήματα του βιβλίου ο ομιλητής κατέταξε τις αναφορές στη σημασία των διεθνών εξελίξεων και ειδικότερα του ξένου παράγοντα, που με μια σειρά από ντοκουμέντα παρουσιάζεται στο τελευταίο κεφάλαιο. Αλλά και στην ανάδειξη του ρόλου και της συνεισφοράς κατά τη διάρκεια της Κατοχής του εργατικού ΕΑΜ.

Οι κατακτήσεις οφείλονται στην αγωνιστική γραμμή

Στη χρησιμότητα του βιβλίου για την εξέλιξη της ιδεολογικοπολιτικής αντιπαράθεσης στα πλαίσια του συνδικαλιστικού κινήματος από τα πρώτα κιόλας χρόνια της οργανωμένης παρουσίας του, αναφέρθηκε στην ομιλία του ο Κ. Παρασκευάς. «Δεν είναι τυχαίο, σημείωσε ο ομιλητής, ότι βλέποντας κριτικά σήμερα την πορεία του εργατικού-συνδικαλιστικού κινήματος της συγκεκριμένης περιόδου, διαπιστώνουμε πως όλες, μα όλες οι μεγάλες αγωνιστικές εξάρσεις, οι μεγάλες κατακτήσεις απέναντι στην αστική τάξη, στους κεφαλαιοκράτες και στους μηχανισμούς καταπίεσης, επιτεύχθηκαν μόνο όταν η αγωνιστική γραμμή στο εσωτερικό του συνδικαλιστικού κινήματος επικρατούσε της ηττοπαθούς και συμβιβαστικής γραμμής. Γι' αυτό, όπως υπογράμμισε ο Κ. Παρασκευάς, η ιδεολογικοπολιτική διαπάλη στα πλαίσια του συνδικαλιστικού κινήματος, δεν ήταν και δεν είναι μια στενά εσωτερική υπόθεση, μια στενή αναμέτρηση για τη διαμόρφωση συσχετισμών. Αντίθετα, είναι δεμένη με τα άμεσα συμφέροντα, με το σύνολο των δικαιωμάτων των εργαζομένων, με την ίδια την προοπτική της πάλης τους. Αρα, η αντιπαράθεση ανάμεσα στις δυο γραμμές έχει ευρύτερη σημασία. Αναπτύσσεται ανάλογα με την ωρίμανση των ταξικών δυνάμεων, διαπερνά σαν κόκκινη κλωστή από την αρχή ως το τέλος τη διαδρομή του κινήματος».

Από τη χτεσινή εκδήλωση στο αμφιθέατρο της ΓΣΕΕ
«Αν σήμερα, υπογράμμισε σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Κ. Παρασκευάς, υπάρχει στις συνειδήσεις χιλιάδων εργατών της χώρας μας ζωντανή η ιδέα του αγώνα, της αντίστασης απέναντι στη βάρβαρη επέλαση του κεφαλαίου, αν υπάρχει ελπίδα μιας δίκαιης κοινωνίας, η ιδέα της κοινωνικής απελευθέρωσης, είναι γιατί αναπτύσσεται η γραμμή του αγώνα και της αντιπαράθεσης απέναντι στην αστική τάξη, στον ιμπεριαλισμό και μέσα στις γραμμές του εργατικού-συνδικαλιστικού κινήματος».

Η Κάλια Χατζηγιάννη, παρουσιάζοντας το βιβλίο σε ηλεκτρονική μορφή, τόνισε ότι πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη το κοινό της νέας γενιάς που, πρώτον, έχει επαφή με τις νέες τεχνολογίες, δεν έχει συνηθίσει να διαβάζει μεγάλα κείμενα και επηρεάζεται από τις εικόνες και, δεύτερον, μεγάλο μέρος του έχει χαμηλό βαθμό πολιτικοποίησης. Γι' αυτό, είπε, το βιβλίο είναι αναγκαίο να βγει και σε ηλεκτρονική μορφή ώστε να είναι πιο προσιτό και σε αυτό το κοινό και με τη βοήθεια πολυμέσων να μπορεί να προσεγγίζει το βιβλίο μέσα από κείμενα, φωτογραφίες, προφορική αφήγηση, μουσική κ.ά.

Κλείνοντας την εκδήλωση ο Γ. Μαυρίκος ευχαρίστησε τους παραβρισκόμενους και όσους παρουσίασαν το βιβλίο του. Επίσης, ευχαρίστησε τη χαράκτρια Εύα Μελά που βοήθησε στη διαμόρφωση του εξωφύλλου.

Ανάμεσα στα άλλα τόνισε: «Δεν πιστεύω πως κάναμε κάτι σπουδαίο». Αυτό που είναι σημαντικό, συνέχισε, είναι η αντίληψη στη βάση της οποίας έδωσε τις μάχες του το εργατικό-συνδικαλιστικό κίνημα, διαμορφώνοντας με τις ιδέες του και τον αγώνα του τα γεγονότα, τα οποία καταγράφουμε σήμερα. Ακόμα σημαντικό είναι, είπε, η δράση και οι θέσεις του ΚΚΕ που αποτέλεσε την καρδιά της γραμμής της ταξικής πάλης και έπαιξε καθοριστικό ρόλο για τη συγκρότηση των εργαζομένων σε μαζικά συνδικάτα.