Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση διαφημίζει τα «αναπτυξιακά μέτρα ελάφρυνσης» ως «σωτηρία» τάχα για το λαό, πετώντας του ένα ξεροκόμματο από το φαγοπότι των κερδών που στήνει στην πλάτη του το κεφάλαιο, απορρίπτει σταθερά και επανειλημμένα τις τροπολογίες και τις προτάσεις νόμου που καταθέτει το ΚΚΕ στη Βουλή, με μέτρα ουσιαστικής στήριξης και ανακούφισης του λαού από την αντιλαϊκή πολιτική που τον τσακίζει.

Το σύνολο των προτάσεων που έχει καταθέσει το ΚΚΕ στη θητεία και αυτής της κυβέρνησης, όπως έγινε και με τις προηγούμενες, απορρίφθηκαν, με την επίκληση των «δημοσιονομικών αντοχών», αλλά και με απαξιωτικές δικαιολογίες, όπως ότι είναι «ανεφάρμοστες», «μη ρεαλιστικές», «ευχολόγια» κ.τ.λ.

Δεν θα περίμενε κανείς τίποτα διαφορετικό από μια κυβέρνηση που με τον ίδιο τρόπο απαντάει στις διεκδικήσεις των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, την ίδια ώρα που σπεύδει να υλοποιήσει και με το παραπάνω τις «ρεαλιστικές» απαιτήσεις του κεφαλαίου, με φοροαπαλλαγές, επιδοτήσεις και ενισχύσεις, για τις οποίες προφανώς υπάρχει ο δημοσιονομικός χώρος, και με το παραπάνω.

Επομένως, η απορριπτική στάση της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων απέναντι στις τροπολογίες και τις προτάσεις νόμου που καταθέτει το ΚΚΕ, μεταφέροντας στη Βουλή τα δίκαια αιτήματα και τις διεκδικήσεις σωματείων και φορέων, πρέπει να αποτελέσει κριτήριο ψήφου και στις εκλογές, για δυνάμωμα της λαϊκής αντιπολίτευσης με ενίσχυση του ΚΚΕ παντού, του μόνου κόμματος που μπορεί να εγγυηθεί τον αγώνα για ανάκτηση απωλειών και σύγχρονα δικαιώματα, την πάλη για τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.

Ταυτόχρονα, τα μέτρα αυτά χρειάζεται ακόμα πιο μαχητικά να αποτελέσουν στόχους πάλης του εργατικού - λαϊκού κινήματος, που αν δεν υπήρχε η δική του πίεση, η κυβέρνηση δεν θα ανακοίνωνε ούτε αυτά τα μέτρα που ακούσαμε την περασμένη Τρίτη, στην προσπάθειά της να διασκεδάσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια.

Οι τροπολογίες και οι προτάσεις νόμου που κατέθεσε το ΚΚΕ, στη διάρκεια της κυβερνητικής θητείας του ΣΥΡΙΖΑ, αφορούν την πραγματική ανακούφιση των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων από τα χρέη σε Εφορίες, Ταμεία, δήμους και τράπεζες, την υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων, την ουσιαστική προστασία των ανέργων, την κάλυψη στοιχειωδών λαϊκών αναγκών. Ας δούμε ενδεικτικά ορισμένες απ' αυτές.

• Από τον Οκτώβρη του 2016 παραμένει στα συρτάρια της κυβέρνησης η πρόταση νόμου που έχει καταθέσει το ΚΚΕ για την «Επαναφορά κατώτερου μισθού, επαναφορά 13ης και 14ης σύνταξης, 13ου και 14ου μισθού. Ρυθμίσεις για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και κατάργηση αντεργατικών διατάξεων». Πρόκειται για την πρόταση νόμου που διαμόρφωσαν και προώθησαν στη Βουλή 513 συνδικαλιστικές οργανώσεις. Η κυβέρνηση αναγκάστηκε τελικά να τοποθετηθεί, όταν το ΚΚΕ την έφερε με τη μορφή της Επίκαιρης Επερώτησης, τον Ιούλη του 2018. Απαντώντας, η υπουργός Εργασίας, Εφη Αχτσιόγλου, είχε μιλήσει τότε για «ευχολόγιο», «προβλήματα αντισυνταγματικότητας» και «ασάφειες», για «πολιτικό κείμενο», που «δεν είναι μια πρόταση νόμου που πατάει στην πραγματικότητα». Παρόμοιες ήταν οι τοποθετήσεις των εκπροσώπων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
• Στις 16 Ιούλη 2016 συζητήθηκε στην Ολομέλεια η πρόταση νόμου του ΚΚΕ για την «Ανακούφιση της λαϊκής οικογένειας για τα χρέη προς τις τράπεζες». Περιελάμβανε μέτρα για τη δραστική απομείωση των δανείων που πήραν σε προηγούμενα χρόνια τα λαϊκά νοικοκυριά και αδυνατούσαν να ανταποκριθούν, πάγωμα των τόκων και των δόσεων και άλλα μέτρα, προκειμένου να προστατευτούν από τους πλειστηριασμούς. Με ενιαία αντίληψη σε ό,τι αφορά την υπεράσπιση των συμφερόντων του κεφαλαίου, αλλά με «ποικιλία» επιχειρημάτων, η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα απέρριψαν την πρόταση νόμου του ΚΚΕ. Μάλιστα, στη συζήτηση έγιναν σαφείς η ταξική τους επιλογή υπέρ των τραπεζών και των επιχειρηματικών ομίλων, αλλά και η προσπάθεια όλων να απαξιώσουν και να λοιδορήσουν την πρόταση του ΚΚΕ, γιατί είχε ως προϋπόθεση να επωμιστούν οι τράπεζες και το κεφάλαιο το κόστος από τα μέτρα για την ουσιαστική ανακούφιση της εργατικής - λαϊκής οικογένειας. Η στάση αυτή της κυβέρνησης ήταν και προπομπός της νομοθετικής της ρύθμισης που καθιστά «ιδιώνυμο» αδίκημα τον αγώνα ενάντια στους πλειστηριασμούς.
• Στα συρτάρια της κυβέρνησης βρίσκονται επίσης οι προτάσεις νόμου του ΚΚΕ για την «Κατάργηση των Μνημονίων, των Μεσοπρόθεσμων Πλαισίων Δημοσιονομικής Στρατηγικής και των εφαρμοστικών τους νόμων - Καταγγελία των δανειακών συμβάσεων που έχουν ως προαπαιτούμενο την εφαρμογή των Μνημονίων», που έχει κατατεθεί από τις 25 Φλεβάρη 2015 (!), η πρόταση νόμου «Για την προστασία των ανέργων», που έχει κατατεθεί από τις 30 Μάρτη 2016, για τις αναγκαίες τροποποιήσεις του ισχύοντος νόμου, «προκειμένου να υπάγονται στο κανονιστικό του πεδίο και οι ναυτεργατικές συνδικαλιστικές οργανώσεις», η οποία κατατέθηκε στις 10 Φλεβάρη 2019, και άλλες.

Την ίδια ώρα, βέβαια, νομοσχέδια που αφορούν τον πυρήνα της πολιτικής στήριξης του κεφαλαίου, περνάνε από τη Βουλή με διαδικασίες «fast track» ακόμα και σε γιορτές και αργίες, προκειμένου να αποφύγει η κυβέρνηση τις αντιδράσεις.

Πριν από δύο μήνες, στις 18 Μάρτη, το ΚΚΕ κατέθεσε τρεις τροπολογίες για την προστασία της μητρότητας. Η πρώτη προβλέπει τη χορήγηση επιδόματος τοκετού, που καταργήθηκε με προηγούμενη νομοθεσία. Η δεύτερη καταργεί την προϋπόθεση συμπλήρωσης τουλάχιστον 200 ημερών ασφάλισης για τη χορήγηση άδειας μητρότητας (κύησης - τοκετού - λοχείας) από τον ΕΦΚΑ και επεκτείνει την ειδική παροχή προστασίας της μητρότητας που χορηγεί ο ΟΑΕΔ σε εργαζόμενες, οι οποίες σήμερα αποκλείονται από αυτή, επειδή δεν είχαν τις 200 μέρες ασφάλισης. Με την τρίτη τροπολογία θεσπίζεται επίδομα μητρότητας για τις αυτοαπασχολούμενες γυναίκες.

Πρόκειται δηλαδή για στοιχειώδη μέτρα προστασίας της μητρότητας, που απορρίφθηκαν χωρίς συζήτηση από την κυβέρνηση, η οποία κατά τ' άλλα βγάζει «δεκάρικους» για την υπογεννητικότητα και τα δικαιώματα των γυναικών, τα οποία τσακίζει μαζί με τα άλλα κόμματα. Να σημειωθεί ότι η ίδια τροπολογία είχε κατατεθεί και έναν χρόνο πριν.

Συνολικά, από την αρχή του χρόνου, η Κοινοβουλευτική Ομάδα έχει καταθέσει και τις εξής τροπολογίες:

• Για την επιστροφή φόρου στους αγρότες από την κατανάλωση πετρελαίου και την κάλυψη κατά 50% από τον κρατικό προϋπολογισμό του ετήσιου λογαριασμού των δικαιούχων αγροτικού ρεύματος.
• Για την εξίσωση των αποφοίτων των τμημάτων των παλιών ΤΕΙ με τους αντίστοιχους αποφοίτους των νέων Τμημάτων που προκύπτουν από τις συγχωνεύσεις από τα αντίστοιχα πανεπιστημιακά Τμήματα. Προβλέπονται επίσης η διατήρηση της βαθμολογίας για τους μαθητές της Γ' Λυκείου και ευνοϊκές ρυθμίσεις για τις μετεγγραφές των φοιτητών, που ανακουφίζουν τους ίδιους και τις οικογένειές τους.
• Για την καταβολή επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας στους εργαζόμενους στα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα.

Αν και πρόκειται για στοιχειώδεις παρεμβάσεις, οι τροπολογίες αυτές έχουν απορριφθεί από την κυβέρνηση, χωρίς να εκφραστεί καμία διαφωνία από τα άλλα κόμματα.

Τέλος, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ έχει καταθέσει από δύο και τρεις φορές τροπολογίες που έχουν απορρίψει η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα:

• Για τα εργασιακά δικαιώματα, προβλέποντας την κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου, επαναφορά του κατώτατου μισθού και ημερομίσθιου στα 751 ευρώ και 33,57 ευρώ μεικτά αντίστοιχα, ανεξαρτήτως ηλικίας.
• Για την ανακούφιση των νησιών απαιτώντας την επαναφορά του μειωμένου ΦΠΑ σε όλα τα νησιά.
• Για την ανακούφιση των εργατικών - λαϊκών οικογενειών με την κατάργηση του ΕΦΚ και του ΦΠΑ από το πετρέλαιο θέρμανσης, το φυσικό αέριο, την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος σε όσους διαβιούν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας και τη διαγραφή του συνόλου των οφειλών προς τις επιχειρήσεις ηλεκτρικής ενέργειας.
• Για την εξασφάλιση δωρεάν γεύματος στα σχολεία με δαπάνη από τον κρατικό προϋπολογισμό.
• Ενάντια στην καταστολή των εργατικών - λαϊκών αγώνων, με την «εξάλειψη του αξιόποινου των φερόμενων ως αδικημάτων κατά τις λαϊκές κινητοποιήσεις» (απεργίες, ενάντια στα διόδια, αγροτοδικεία κ.τ.λ.).
• Για τους στρατεύσιμους, με προτάσεις για την πλήρη ιατροφαρμακευτική και νοσηλευτική κάλυψη αυτών και των προστατευόμενων από αυτούς μελών των οικογενειών τους. Ο χρόνος θητείας να προσμετράται ως ενεργός ασφαλιστικός και ως συντάξιμος χρόνος, χωρίς όρους και προϋποθέσεις για εξαγορά του. Η υπηρεσία να αναλαμβάνει τα βασικά έξοδα διαβίωσης των οπλιτών, τα έξοδα μετακίνησης, ένδυσης, αγοράς διαφόρων διακριτικών, ειδών καθαριότητας κ.ά.
• Για τις λαϊκές ελευθερίες, απαιτώντας μεταξύ άλλων και την κατάργηση του «τρομονόμου», δηλαδή του άρθρο 187 Α του Ποινικού Κώδικα.