Ευχαριστούμε τους Ευρωπαίους. Ευχαριστούμε και τη Frontex. Και να η συμφωνία με την Τουρκία να μετατρέπει σε φυλακή - προορισμό για πρόσφυγες τη χώρα που καυχιέται για τον τουρισμό, τις παραλίες και τις ομορφιές της.
Ευχαριστούμε τις δεκάδες χρήσιμες στο σύστημα ΜΚΟ για την ικανότητά τους να απορροφούν και να διαχειρίζονται κονδύλια, ώστε η Μόρια σε χρόνους ενσωματωμένης κυβερνώσας αριστεράς να διεκδικεί τον τίτλο του χειρότερου κολαστηρίου της Ευρώπης σταθερά κι αδιαπραγμάτευτα.
Αυτά ως τις 7 αυτού του Ιουλίου, με το μαχαίρι μπηγμένο μόνο στο λαϊκό κόκαλο, το σπίτι στα χέρια του τραπεζίτη, τη νοημοσύνη στο σφυρί του Γιάνη μ' ένα νι, την πίστη συσκευασμένη σε κεραλοιφή και το γεωτρύπανο του σύμμαχου ΝΑΤΟικού Πορθητή μπηγμένο στη λεκάνη της Μεσογείου, που παραμένει δεμένη με σχοινιά συμφερόντων και διατηρεί στην Κύπρο, στο νησί, και την εισβολή και την κατοχή και την αλαζονεία του κατακτητή.
Ισχυροποίηση του ΚΚΕ σ' αυτή και σ' όλες τις κάλπες που στήνονται στους τόπους δουλειάς - τρομοκράτησης δεν είναι απλώς αντίδοτο στην ουσιαστική αφασία των άλλων κομμάτων και στην αλαλία των οπαδών προβάτων. Είναι κραυγή που παίρνει παραμάζωμα τον εχθρό. Είναι ιαχή που διαπερνά την εμπόλεμη πραγματικότητα και λέει τέρμα, φτάνει ως εδώ. Είναι αρχή, απ' την αρχή που δικαιώνει τη συνέχεια των αγώνων και μετατρέπει το δίκιο του κάθε εργάτη, του κάθε εργαζόμενου σε όπλο διεκδίκησης και όχι διαπραγμάτευσης του ψεύτικου μιας αριστεράς που συγκυβέρνησε με τη δεξιά, τόσο ίσαμε να τη φέρει στην πόρτα της εξουσίας.