• Μια ενδιαφέρουσα έκδοση για την ιστορία του Πειραιά παρουσιάστηκε χτες από τη δημοτική αρχή της πόλης και τις εκδόσεις «Ιδέα». Είχε όλους κι όλους 35 κατοίκους. Μια πόλη στην ευρύτερη περιοχή της οποίας σήμερα στοιβάζονται κοντά 500.000 κάτοικοι. Στις 400 σελίδες του τόμου, με τίτλο «Πειραιάς- Ιστορία και Πολιτισμός», πλήθος τα στοιχεία για διάφορες πλευρές της ιστορίας μιας πόλης στην οποία το 1806 ο Σατωβριάνδος δεν μπορούσε να βρει «ούτε ένα καΐκι», που το 1821 κατοικούνταν μόνο από τον τελωνοφύλακα και το 1832 διακρίνονταν από τη μια η «πέραν» των βάλτων του Αλιπέδου στεριά - περίπου νησί- κι απ' την άλλη στους λόφους της σημερινής Κοκκινιάς και του Κερατσινιού ορισμένοι πρωτοελλαδικοί οικισμοί, με την Αθήνα χαμένη κάπου στο βάθος του ορίζοντα στα βορειοανατολικά. Ωραία όλα αυτά και περιγράφονται θαυμάσια στο βιβλίο, τόσο με κείμενα όσο και με εικονογραφικό υλικό. Πλούσιες οι αναφορές και στην ιστορική διαδρομή και στους προύχοντες (εφοπλιστές εμπόρους και παπάδες). Σημαντικές οι πληροφορίες για το τμήμα της ιστορίας που αφορά τον πολιτισμό (απ' την αρχαιότητα ως και το ρεμπέτικο). Χώρος βρέθηκε ως και για την ιστορία του «Ολυμπιακού» και σωστά.

Μία μόνο ένσταση: Στις 400 σελίδες του πολυτελέστατου τόμου δε χώρεσαν ούτε σε μια αράδα αυτοί που τα δημιούργησαν όλα αυτά. Χιλιάδες και χιλιάδες εργατών που μάτωσαν και συνεχίζουν να ματώνουν. Το έργο «Πειραιάς Ιστορία και Πολιτισμός» είναι γραμμένο από και για την άρχουσα τάξη. Ειρωνεία: Λίγα μέτρα πιο πέρα από κει που παρουσιαζόταν το έργο, λίγες ώρες πριν γιορτάστηκαν τα 100 χρόνια της ΠΕΜΕΝ. Σε μια εκδήλωση που δεν αφορούσε έναν κλάδο, αλλά όλους αυτούς που ο Δήμος Πειραιά με τη συγκεκριμένη έκδοση απλά τους έφτυσε. Δυο κόσμοι, δυο ιστορίες.