Η Λέβιθα (αρχαία Λέβινθος) αποτελεί το ανατολικότερο μίας συστάδας τεσσάρων απομονωμένων νησιών (Λέβιθα, Μαυριά, Γλάρος και Κίναρος) που γεφυρώνουν το θαλάσσιο πέρασμα από τις Κυκλάδες στα Δωδεκάνησα, μεταξύ Λέρου και Αμοργού.

Στα πλέον αξιόλογα ευρήματα της έρευνας του 2019 περιλαμβάνονται ένα ναυάγιο με μεικτό φορτίο αμφορέων από το Αιγαίο (Κνίδος, Κως και Ρόδος), τη Φοινίκη και την Καρχηδόνα. Το ναυάγιο χρονολογείται λίγο πριν από τα μέσα του 3ου αιώνα π.Χ., εποχή κατά την οποία Πτολεμαίοι και Αντιγονίδες έριζαν για τη ναυτική κυριαρχία στο Αιγαίο.

Σε ό,τι αφορά τα άλλα ναυάγια, πρόκειται για ένα ναυάγιο με φορτίο αμφορέων από την Κνίδο, το οποίο χρονολογείται στην ίδια περίοδο, ενώ εντοπίστηκαν τρία ακόμα ναυάγια με φορτία Κώων ή ψευδο-Κώων αμφορέων (του 2ου και 1ου αιώνα π.Χ. και του 2ου αιώνα μ.Χ.), ένα ναυάγιο με φορτίο αμφορέων από το Βόρειο Αιγαίο του 1ου αιώνα π.Χ., ένα ναυάγιο με φορτίο ροδιακών αμφορέων του 1ου αιώνα μ.Χ. και τέλος ένα ναυάγιο με αμφορείς που χρονολογούνται στην παλαιοχριστιανική περίοδο.

Εξαιρετικό ενδιαφέρον από τα ανελκυσθέντα ευρήματα παρουσιάζει ένας γρανιτένιος στύπος άγκυρας, που ανελκύστηκε από βάθος 45 μέτρων, βάρους 400 κιλών. Χρονολογείται πιθανότατα στον 6ο αιώνα π.Χ. και είναι ο μεγαλύτερος σε μέγεθος λίθινος στύπος της αρχαϊκής περιόδου που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα στο Αιγαίο. Η χρήση του παραπέμπει προφανώς σε πλοίο κολοσσιαίων για την εποχή του διαστάσεων.

Η έρευνα συντελείται σε τριετή χρονικό ορίζοντα (2019 - 2021), με σκοπό τον εντοπισμό και την τεκμηρίωση των αρχαίων ναυαγίων στην παράκτια ζώνη του νησιωτικού αυτού συμπλέγματος, που φαίνεται να έπαιξε καίριο ρόλο στην αρχαία και νεότερη ναυσιπλοΐα.