Eurokinissi |
Συγκεκριμένα, ο Κυρ. Μητσοτάκης συναντήθηκε χτες στο Μέγαρο Μαξίμου με τον κοινοτικό επίτροπο αρμόδιο για την Πολιτική Προστασία και τη Διαχείριση Κρίσεων, Χρ. Στυλιανίδη. Ανακοίνωσε εκεί την πρόθεσή του να ηγηθεί προσπάθειας στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ώστε ο ευρωπαϊκός μηχανισμός Πολιτικής Προστασίας, ο πολυδιαφημισμένος «RescEU», «να αποκτήσει τις μόνιμες και σταθερές δομές που χρειάζεται, ώστε να μπορεί να συνδράμει σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα η οποία θα βρίσκεται σε ανάγκη, κυρίως με μέσα αεροπυρόσβεσης, τα οποία θα πρέπει πια να τα αποκτήσουμε, να τα χρηματοδοτήσουμε και να τα διαχειριζόμαστε σε ευρωπαϊκό επίπεδο».
Αξίζει να σημειώσουμε ότι ως αποτέλεσμα της υποτιθέμενης «αλληλεγγύης» τα κράτη - μέλη δεν έχουν πια τη στοιχειώδη υποχρέωση να διατηρούν επαρκή αριθμό άμεσα διαθέσιμων πυροσβεστικών μέσων, στην κατεύθυνση μείωσης του δημοσιονομικού κόστους, σε βάρος βέβαια των λαϊκών αναγκών. Αυτή είναι η «απάντηση» της ΕΕ στην κλιματική αλλαγή, την οποία έχουν το θράσος να επικαλούνται ως άλλοθι για την εγκληματική πολιτική τους, που αφήνει έρμαιο το λαό στα φυσικά φαινόμενα και στις καταστροφές. Στην πράξη, στο όνομα της μείωσης του δημοσιονομικού κόστους στα κράτη - μέλη της ΕΕ, έχει επιβληθεί η συμμετοχή σε έναν μηχανισμό στον οποίο παραδίδεται μέρος των εναέριων μέσων των χωρών. Αυτό σημαίνει ότι όταν υπάρχει έκτακτη ανάγκη, τότε υπάρχει μεγάλη καθυστέρηση στο να επιχειρήσουν αυτά τα εναέρια μέσα που πρέπει να έρθουν από άλλες χώρες.
Eurokinissi |
Χτες το απόγευμα ο Κυρ. Μητσοτάκης μετέβη στην Εύβοια, όπου ενημερώθηκε για την κατάσταση από τα στελέχη του Πυροσβεστικού Σώματος και της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας. Ακολούθως ανέφερε ότι θα αρχίσει σύντομα το έργο καταγραφής των ζημιών και θα υπάρξουν αποζημιώσεις από τον ΕΛΓΑ στους αγρότες των οποίων οι καλλιέργειες επλήγησαν. Επίσης, ότι «θα κινηθούν όλες οι σχετικές διαδικασίες ώστε να επιτρέψουμε στην ίδια τη φύση να ξεκινήσει από μόνη της το έργο της δύσκολης και μακροχρόνιας αποκατάστασης της καταστροφής η οποία συντελέστηκε». Αλλη μια αναφορά που παραπέμπει πως στο βωμό του περιορισμού του δημοσιονομικού κόστους, το κράτος δεν χρηματοδοτεί αναγκαίες και οργανωμένες με ευθύνη του κράτους παρεμβάσεις για την προστασία και ανάπλαση του περιβάλλοντος.