Γεννήθηκε στην Τσαριτσάνη το 1936 και ήταν παιδί αγροτικής οικογένειας αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και του ΕΑΜ. Μεγαλωμένος στη φτώχεια και στη βιοπάλη, μετά το στρατό, φεύγει το 1961 για τη Γερμανία, όπου δουλεύει ως βιομηχανικός εργάτης, ενώ παράλληλα δραστηριοποιείται συνδικαλιστικά και πολιτικά μέσα από τις γραμμές της ΕΔΑ.
Οργανώνεται το 1968 στο λεγόμενο ΚΚΕ εσωτερικού, όμως γρήγορα αποχωρεί και γίνεται μέλος του ΚΚΕ και στρατεύεται με την πολιτική του, τα ιδανικά και τις αξίες του. Επί χούντας στη Γερμανία κυνηγήθηκε, ξυλοκοπήθηκε για την αντιδικτατορική του δράση, κηρύχθηκε παράνομος, του αφαιρέθηκε η ιθαγένεια και του απαγορεύτηκε η είσοδος στην Ελλάδα.
Το 1995 επιστρέφει συνταξιούχος στην Ελλάδα και ζει στην Τσαριτσάνη. Ηταν μέλος της Αχτιδικής Επιτροπής Ελασσόνας του ΚΚΕ και διετέλεσε Γραμματέας της ΚΟΒ Συνταξιούχων Ελασσόνας. Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Σωματείου Συνταξιούχων ΙΚΑ Ελασσόνας και πρόεδρος του Παραρτήματος Ελασσόνας της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, με ιδιαίτερη έγνοια και προσήλωση στα καθήκοντά του.
Ο σύντροφος Θανάσης ήταν μπροστάρης σε όλους τους αγώνες (...) Πρωτοπόρος στη δουλειά με τον "Ριζοσπάστη", στην οικονομική δουλειά. Στις δύσκολες στιγμές του 1989 - 1991 στάθηκε δίπλα στο Κόμμα, όταν φυσούσε ο άγριος άνεμος της αντεπανάστασης και το Κόμμα έδινε τον αγώνα να μη διαλυθεί από τη θύελλα των ανατροπών και τον οπορτουνισμό.
Τον αποχαιρετάμε με την υπόσχεση να συνεχίσουμε με μεγαλύτερο πείσμα και δύναμη στο καθήκον μας, στην πάλη μας για το δίκιο της εργατικής τάξης και του λαού μας, για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό». Τη βαθιά της θλίψη για το θάνατο του συντρόφου Θανάση Βίτκου εκφράζει και η ΤΕ Κεντρικής Ευρώπης του ΚΚΕ.