Ανεξάρτητα από την πορεία του περιβόητου ιρανικού τάνκερ και αν υπάρχει σχεδιασμός να περάσει αυτό από κάποιο λιμάνι της Ελλάδας ή όχι, αυτό που αναδεικνύεται για μια ακόμα φορά είναι πόσο βαθιά μπλεγμένη στο κουβάρι θανάσιμων ανταγωνισμών είναι η χώρα μας. Οι προειδοποιητικές παρεμβάσεις αξιωματούχων των ΗΠΑ, η επιφυλακή της ελληνικής κυβέρνησης και ο διπλωματικός «πυρετός» γύρω από το πλοίο είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα - «καμπανάκια» για το λαό, ώστε να επαγρυπνεί. Πόσο μάλλον που η χώρα μας δεν είναι απλός «παρατηρητής» των εξελίξεων, αλλά αναλαμβάνει αναβαθμισμένους ρόλους που την καθιστούν «μαγνήτη» επιθέσεων, με πιο πρόσφατο παράδειγμα την «καταρχήν συμφωνία» με τις ΗΠΑ για συμμετοχή ελληνικής φρεγάτας σε επιχειρήσεις στον Περσικό. Ολοι αυτοί οι κίνδυνοι είναι η άλλη όψη του τίτλου του «προτιμώμενου εταίρου» των ΗΠΑ που απέσπασε η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και πασχίζει να κρατήσει επάξια η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ. Κάθε παρότρυνση εφησυχασμού, που συνοδεύει τη συσσώρευση εύφλεκτης ύλης στην περιοχή μας, είναι και ένας ακόμα λόγος για το λαό να διεκδικεί την απεμπλοκή της χώρας από αυτούς τους σχεδιασμούς.