Μεταξύ άλλων, οι αλλαγές αυτές βάζουν νέα εμπόδια στο απεργιακό δικαίωμα και προωθούν το φακέλωμα των εργαζομένων, προσφέροντας επιπλέον «εργαλεία» στο κράτος και στην εργοδοσία για τη χειραγώγηση των συνδικάτων.
Οι νέες ρυθμίσεις συμπληρώνουν το αντιδραστικό μέτρο που ψήφισε το 2018 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, καθιστώντας υποχρεωτική για την κήρυξη απεργίας από Γενική Συνέλευση τη συμμετοχή του «50%+1» των οικονομικά τακτοποιημένων μελών για να υπάρχει απαρτία.
Στόχος αυτών των μέτρων και σχεδιασμών δεν είναι βέβαια η ενίσχυση της δημοκρατίας και της συμμετοχής των εργαζομένων στα συνδικάτα, όπως ψευδώς ισχυρίζονται ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, που ως κυβερνήσεις έχουν πλούσιο βιογραφικό στο χτύπημα της συνδικαλιστικής δράσης. Αντιθέτως, στόχο έχουν το φακέλωμα των συνδικαλιστών και των εργαζομένων - μελών του σωματείου, εντείνοντας την κρατική - εργοδοτική τρομοκρατία και τον αυταρχισμό.
Οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες θα ενισχύουν την αποξένωση των εργαζομένων από τα συνδικάτα. Θέλουν να χτυπήσουν όσα συνδικάτα παλεύουν για να είναι ζωντανές εστίες οργάνωσης αγώνων, όπου οι εργαζόμενοι θα συμμετέχουν ενεργά με τη φυσική παρουσία τους, τη ζωντανή συζήτηση και αντιπαράθεση, την καθημερινή δράση.
Στόχο έχουν επίσης να περιορίσουν τη φυσική παρουσία των συνδικαλιστών στο χώρο δουλειάς για ενημέρωση και συζήτηση με τους εργαζόμενους, με το πρόσχημα ότι η εργοδοσία εξασφαλίζει τάχα με άλλους τρόπους αυτήν την επικοινωνία, καλλιεργώντας ταυτόχρονα τη λογική της ταξικής συνεργασίας.
Ο κρατικός έλεγχος και το φακέλωμα στα συνδικάτα, σε συνδυασμό με την εργοδοτική τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς, στόχο έχουν να βάλουν επιπλέον εμπόδια στην οργάνωση αγώνων μπροστά στον νέο γύρο της αντεργατικής επίθεσης.