Ηδη μετρούν 20 μέρες τα πολλαπλά μέτωπα πυρκαγιών που κατακαίνε το τροπικό δάσος του Αμαζονίου, κυρίως στη Βραζιλία και τις επαρχίες Ροντόνια, Μάτο Γκρόσο και Μάτο Γκρόσο ντο Σουλ, ενώ πυρκαγιές τις τελευταίες μέρες έχουν επεκταθεί και στη Βολιβία, στην Κολομβία και λιγότερο στο Περού και την Παραγουάη. Η καταστροφή αυτού του σημαντικού «πνεύμονα» της Γης υπολογίζεται με βάση δεδομένα που καταγράφουν οι δορυφόροι σε πάνω από 500.000 στρέμματα δάσους, ενώ τεράστια είναι η απώλεια χιλιάδων ζώων που ζούσαν στην πυκνή ζούγκλα.

Θυμίζουμε ότι το οικοσύστημα του Αμαζονίου περιλαμβάνει 7,4 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα (από αυτά τα 5 εκατομμύρια πυκνού τροπικού δάσους - ζούγκλας), εκτείνεται σε 9 χώρες της περιοχής (το 60% στη Βραζιλία, αλλά και σε Περού, Κολομβία, Εκουαδόρ, Βολιβία, Παραγουάη, Σουρινάμ, Γουιάνα και Γαλλική Γουιάνα) και σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες απορροφά το χρόνο 1 δισ. τόνων διοξειδίου του άνθρακα και αποδίδει το 20% του οξυγόνου της Γης.

Αυτή η τρομερή καταστροφή που εξελίσσεται έχει οδηγήσει σε διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις στην ίδια τη Βραζιλία, ενάντια στην καταστροφή και στην πολιτική της αντιδραστικής κυβέρνησης του Ζαΐρ Μπολσονάρο, αλλά και σε άλλες χώρες, σε πρεσβείες και προξενεία. Η κυβέρνηση Μπολσονάρο μετά από τόσες μέρες αποφάσισε να στείλει το στρατό στην κατάσβεση, ωστόσο είναι γεγονός ότι για μέρες το δάσος αφηνόταν σκόπιμα να γίνεται στάχτη.

Το θέμα επίσης περιλαμβανόταν και στις διαδηλώσεις στη Γαλλία και την Ισπανία, ενάντια στη Σύνοδο των ηγετών των 7 πιο αναπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών (G7), που έγινε την πόλη Μπιαρίτζ, στον νότο και κοντά στα σύνορα με τη Χώρα των Βάσκων.

Μάλιστα, για το συγκεκριμένο θέμα οι 7 ηγέτες κατέληξαν να διαθέσουν ...κοινό ταμείο 20 εκατομμυρίων δολαρίων για την «προστασία και αποκατάσταση» του Αμαζονίου. Η υποκρισία τους για την προστασία του «πνεύμονα» της Γης είναι έκδηλη, καθώς οι μονοπωλιακοί όμιλοι αυτών των χωρών, ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής με σκοπό το κέρδος που πρεσβεύουν, είναι αυτά που καταστρέφουν το περιβάλλον, που ρίχνουν και τον Αμαζόνιο βορά στην επιχειρηματική εκμετάλλευση.

Από τη μια είναι η πολιτική παραχώρησης εδαφών του Αμαζονίου για καπιταλιστική εκμετάλλευση που συνεχίζει η κυβέρνηση Μπολσονάρο (και που ξεκίνησαν οι προηγούμενες σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις), από την άλλη είναι οι ανταγωνισμοί ισχυρών ιμπεριαλιστικών κέντρων που εκδηλώνονται με αφορμή την ίδια την καταστροφή.

Η πολιτική που θυσιάζει το περιβάλλον στο καπιταλιστικό κέρδος είναι κοινή όλων των πολιτικών εκπροσώπων των αστικών τάξεων, που τώρα εμφανίζονται ως «υπερευαίσθητοι». Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Γάλλος Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, οικοδεσπότης του G7, δεν λέει κουβέντα για το γεγονός ότι στη Γαλλική Γουιάνα (έδαφος της χώρας του από την αποικιοκρατική εποχή) οι μονοπωλιακοί όμιλοι συνεχίζουν τις μπίζνες τους σε περιοχές του Αμαζονίου που αποψιλώνονται.

Τα στοιχεία που έρχονται στη δημοσιότητα, ακόμα και τα επίσημα, δείχνουν ότι η περιοχή είναι στο στόχαστρο ισχυρών συμφερόντων. Σύμφωνα με την Εισαγγελία Περιβάλλοντος του Ομοσπονδιακού υπουργείου Εσωτερικών της Βραζιλίας, το 2019 έχει αποψιλωθεί το 20% της περιοχής του Αμαζονίου, σε σχέση με το 1% που ήταν το 1979. Την ίδια ώρα έχουν γίνει περικοπές της τάξης του 20% - 30% στις υπηρεσίες και τα προγράμματα για την προστασία του Αμαζονίου, από τις υπηρεσίες πρόληψης έως αυτές καταστολής των δασικών πυρκαγιών.

Εκκλήσεις για διεθνή βοήθεια για την αντιμετώπιση της καταστροφής απήθυνε ο σοσιαλδημοκράτης Πρόεδρος της Βολιβίας, Εβο Μοράλες, ενώ ο αντιδραστικός Πρόεδρος της Κολομβίας, Ιβάν Ντούκε, πρότεινε «κοινή πρωτοβουλία των χώρων της περιοχής» που θα προβληθεί στην επικείμενη σύνοδο του ΟΗΕ.

Το Βραζιλιάνικο ΚΚ, που συμμετέχει ενεργά στις διαδηλώσεις αυτών των ημερών καταγγέλλοντας την αντιδραστική κυβέρνηση Μπολσονάρο, καλεί ταυτόχρονα τις λαϊκές δυνάμεις να παλέψουν ενάντια στην ίδια την καπιταλιστική εκμετάλλευση και εξουσία.