Δύο αξιόλογα έργα, σε επανέκδοση, κυκλοφορούν από τη «New Star».

Ηδη στους κινηματογράφους παίζεται η κουβανέζικη ταινία «Οι δώδεκα καρέκλες» του Τόμας Γκουτιέρεζ Αλέα, του σημαντικότερου σκηνοθέτη του σύγχρονου κουβανέζικου κινηματογράφου. Μια έξυπνη και συνάμα αστεία ταινία.

Μετά τη νικηφόρα επανάσταση που ανέτρεψε το δικτατορικό καθεστώς του Μπατίστα, μια πλούσια γυναίκα κρύβει, λοιπόν, όλα τα πολύτιμα κοσμήματά της σε δώδεκα καρέκλες, από μία τραπεζαρία, για να μπορέσει να τα «διαφυλάξει». Μέτα το θάνατό της, ο γαμπρός της (Ιππόλυτος) ανακαλύπτει τι είχε κάνει η πεθερά του. Οι καρέκλες όμως έχουν «κρατικοποιηθεί» και ανήκουν σε δώδεκα διαφορετικούς ανθρώπους. Μαζί με έναν παπά και τον πρώην υπηρέτη του, ο Ιππόλυτος αρχίζει μια τρελή κούρσα για να βρει τις καρέκλες και να πάρει ό,τι νομίζει πως δικαιωματικά του ανήκει. Η ταινία βασίζεται σε μυθιστόρημα των αρχών του 20ού αιώνα, που είχε γράψει ο Ρώσος συγγραφέας Ιλιάφ.

Από τις 5 Σεπτέμβρη θα κυκλοφορεί το έργο «Μ - Ο δράκος του Ντίσελντορφ» του Φριτς Λανγκ, η πρώτη ομιλούσα ταινία του, που ψηφίστηκε ως η σημαντικότερη γερμανική ταινία όλων των εποχών από την Ενωση Γερμανικών Ταινιοθηκών.

Βερολίνο, αρχές 1930. Η τοπική κοινωνία αναστατώνεται από την ύπαρξη ενός τρομακτικού σίριαλ κίλερ, που σκοτώνει μόνο παιδιά. Ο «δράκος» αυτός καταφέρνει και ξεφεύγει συνέχεια και ο αριθμός των παιδιών που εξαφανίζονται μεγαλώνει. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί ποιος μπορεί να είναι, αλλά ο δολοφόνος έχει ένα χαρακτηριστικό: Σφυρίζει πάντα έναν συγκεκριμένο σκοπό από ένα κομμάτι κλασικής μουσικής... Στο μεταξύ, η υποψία πλανάται στον αέρα και οι άνθρωποι ψάχνουν ανάμεσά τους τον στυγνό δολοφόνο. Ενώ η αστυνομία φρουρεί κάθε δρόμο, ο υπόκοσμος της περιοχής αποφασίζει να αναλάβει δράση...

Με τη σπουδαία σκηνοθετική ματιά του Λανγκ, η ταινία μετατρέπεται σε μια ταινία - μαρτυρία της εποχής. Και δεν είναι τυχαίο που ο Λανγκ αντιμετώπισε προβλήματα από τους ναζί όταν ήθελε να ξεκινήσει τα γυρίσματα της ταινίας του, ούτε το ότι τελικά η ταινία απαγορεύτηκε το 1934, αφού οι ναζί είχαν αναλάβει και επίσημα πια την εξουσία.