Την Κυριακή θα γίνει η συνάντηση της απεσταλμένης του γγ του ΟΗΕ για το Κυπριακό, Τζέιν Χολ Λουτ, με τον Πρόεδρο της Κύπρου, Νίκο Αναστασιάδη, και θα ακολουθήσει συνάντηση με τον ηγέτη του ψευδοκράτους, Μουσταφά Ακιντζί, εγκαινιάζοντας το νέο γύρο παζαριού, που γίνεται στη βάση του διχοτομικού σχεδιασμού της λεγόμενης κοινής ανακοίνωσης του 2014 με τα «δύο συνιστώντα κράτη». Η αναθέρμανση του παζαριού συμβαίνει ενώ η τουρκική κυβέρνηση κλιμακώνει συνολικά στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο τις προκλήσεις με έρευνες και γεωτρήσεις (4 πλοία βρίσκονται με στρατιωτική συνοδεία στην περιοχή και την ΑΟΖ της Κύπρου), επιχειρώντας τη δημιουργία νέων τετελεσμένων, ενώ και η ηγεσία των Κατεχομένων κάνει το ίδιο.

Πάντως, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Πρόδρομος Προδρόμου, εμφανίστηκε αισιόδοξος ότι «εάν υπάρξει θετική προσέγγιση και από την τουρκική πλευρά μπορούμε να συμφωνήσουμε τους όρους αναφοράς». Απαντώντας στην ερώτηση δημοσιογράφου για την επίσκεψη του «ΥΠΕΞ» των Κατεχομένων, Κουντέτ Οζερσάι, στην περίκλειστη πόλη της Αμμοχώστου με τη συνοδεία Τουρκοκυπρίων δημοσιογράφων, ο αξιωματούχος μίλησε για παραβίαση των συγκλίσεων που υπήρξαν, ενώ έθεσε το ερώτημα ποιος αποφασίζει στα Κατεχόμενα, δεδομένου ότι ο Τουρκοκύπριος ηγέτης είχε τοποθετηθεί επικριτικά στις κινήσεις που γίνονται στα Κατεχόμενα για τα Βαρώσια.

Ο Προδρόμου είπε ότι εφόσον «υπάρξει θετική προσέγγιση από την τουρκική πλευρά συνολικά μπορεί οι διαπραγματεύσεις να ξεκινήσουν ξανά από εκεί που είχαν φτάσει σε προχωρημένο σημείο αξιοποιώντας συγκλίσεις, αξιοποιώντας τα ζητήματα τα οποία έθεσε ο ίδιος ο κ. Γκουτέρες στο Κραν Μοντανά της Ελβετίας».

Οσον αφορά το εδαφικό ζήτημα ανέφερε ότι στην Ελβετία είχαν κατατεθεί προτάσεις από τις δύο πλευρές πάνω σε χάρτη και πρόσθεσε: «Αρα λοιπόν αυτά τα οποία ακούμε τελευταία από τα Κατεχόμενα τα πολύ προκλητικά για το Βαρώσι είναι εντελώς εκτός θέματος και οπωσδήποτε, πέραν του ότι συγκρούονται με αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας, αποτελούν και παρασπονδία σε σχέση με συγκλίσεις οι οποίες υπήρχαν».

Γίνεται φανερό ότι υπάρχει διάθεση για διαπραγμάτευση, αλλά ταυτόχρονα οι προκλήσεις της τουρκικής πλευράς (αστικής τάξης της Τουρκίας και των ατεχομένων), που κατοχυρώνει τα δεδομένα της κατοχής, δεν μπορεί να αγνοηθούν. Ωστόσο αυτό που κρίνει και το Κυπριακό είναι η συνολική διαπραγμάτευση που γίνεται στην περιοχή και αφορά σχεδιασμούς ισχυρών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που πιέζουν προς τη «λύση» για να διευκολυνθούν ακόμα περισσότερο οι μπίζνες μεγάλων ενεργειακών ομίλων και όχι μόνο.