Το ΠΑΜΕ επισημαίνει στη διακήρυξή του ότι εδώ και χρόνια το διεθνές κεφάλαιο μέσα από τους πολύμορφους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς του έχει εξαπολύσει ολομέτωπη επίθεση ενάντια στους λαούς και τα δικαιώματά τους.
Βασικές εκφράσεις αυτής της επίθεσης, υπογραμμίζει, είναι οι αντιλαϊκές - αντεργατικές κοινωνικο-οικονομικές αναδιαρθρώσεις, οι ιδιωτικοποιήσεις, η εμπορευματοποίηση της Παιδείας, της Υγείας, της Πρόνοιας και του Πολιτισμού, οι ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, ο αυταρχισμός, η τρομοκρατία και ο βρώμικος πόλεμος των Ιμπεριαλιστών.
Κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά το ΠΑΜΕ στο δικαίωμα της Κοινωνικής Ασφάλισης υπογραμμίζει ότι «δέχεται, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, τα συγκεντρωμένα πυρά του κεφαλαίου, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των κυβερνήσεων - μελών της» και συνεχίζει «η σύνοδος κορυφής στο Λάακεν των Βρυξελλών θα ενισχύσει ακόμα περισσότερο τις αντεργατικές και αντιλαϊκές πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ενωσης».
Οι απάνθρωπες συνέπειες αυτής της συνολικής επίθεσης του κεφαλαίου είναι πλέον ορατές - συνεχίζει η διακήρυξη - στη διατροφή μας και το περιβάλλον, ενώ πολλαπλασιάζονται τα φαινόμενα «της πείνας, της δίψας, του αναλφαβητισμού, της εξαθλίωσης εκατομμυρίων συνανθρώπων μας, της έντασης του βαθμού εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης, της γιγάντωσης του πλούτου στους λίγους και της φτώχειας στους πολλούς».
Καταλήγοντας το ΠΑΜΕ την αναφορά στις επιπτώσεις της επίθεσης του κεφαλαίου ενάντια στα δικαιώματα των λαών τονίζει ότι «η παθητικότητα, η σιωπή δεν ταιριάζει στο συνδικαλιστικό κίνημα της εργατικής τάξης» και προσθέτει: «Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα της Ευρώπης, πιστό στις διεθνιστικές αγωνιστικές παραδόσεις των ταξικών ευρωπαϊκών συνδικαλιστικών δυνάμεων αλλά και με ευθύνη απέναντι στις νέες γενιές, στη νέα βάρδια της εργατικής τάξης, παραμερίζει τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες και έμπρακτα παίρνει την υπόθεση στα χέρια του, καλώντας τις ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις της Ευρώπης, από κοινού, σε ενιαίο μέτωπο. Απορρίπτουμε τη γραμμή υποταγής που ακολουθεί η γραφειοκρατία της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων και στηρίζουμε τις πρωτοβουλίες για ευρωπαϊκό συντονισμό των ζωντανών, συνδικαλιστικών δυνάμεων».
Τέλος αναφερόμενο στον πόλεμο υπογραμμίζει πως «οι ιμπεριαλιστές δεν είναι ανίκητοι. Οι αντιδράσεις, οι αντιπολεμικές διαδηλώσεις και οι μαζικές διαμαρτυρίες δείχνουν την προοπτική για τους λαούς και τα κινήματα. Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα απαιτεί να σταματήσει αμέσως ο ιμπεριαλιστικός αυτός πόλεμος».