«Αρωμα» κινηματογράφου από τη Ρωσία
Παρασκευή 7 Δεκέμβρη 2001

Από την ταινία «Αμλετ» (1964) του Γκριγκόρι Κόζιντσεφ
Στιγμές μαγείας από το «βαρύ πυροβολικό» του παγκόσμιου κινηματογράφου, δηλαδή το σοβιετικό και ρωσικό κινηματογράφο, θα απολαύσουν οι Ελληνες από 8-13/12 στην «Αθηναϊδα» (Καστοριάς 34-36, Βοτανικός), με το αφιέρωμα της Ταινιοθήκης της Ελλάδος στις παραγωγές των ιστορικών στούντιο του Λένινγκραντ, «Λένφιλμ».

Σε χθεσινή συνέντευξη Τύπου για τις προβολές (γίνονται σε συνεργασία με τη Ρώσικη Πρεσβεία με αφορμή την επίσκεψη του Προέδρου Πούτιν), ο διευθυντής της Ταινιοθήκης, Θ. Αδαμόπουλος, παρουσίασε τους εκπροσώπους της «Λένφιλμ», Αντρέι Ζερτσάλωφ και Ολγκα Αγκραφένινα και τους σκηνοθέτες, Λίντια Μπόμπροβα και Σεργκέι Σνιεζκίν, οι οποίοι μίλησαν για την κινηματογραφική «σχολή» του «Λένινφιλμ» και το σύγχρονο Ρώσικο Κινηματογράφο,

Το στούντιο «Λένφιλμ», όπως και της «Μόσφιλμ», είναι από τα παλαιότερα και ιστορικότερα της Ρωσίας. Ιδρύθηκε στις 30 Απρίλη 1918. Η επωνυμία του ισχύει από το 1934. Οι εγκαταστάσεις του περιλαμβάνουν και το περίφημο θέατρο «Ακουάριουμ», όπου στις 4 Μάη 1896 έγινε η πρώτη δημόσια κινηματογραφική προβολή στη Ρωσία. Η πρώτη του παραγωγή το 1918, η ταινία «Συμπύκνωση» των Παντελέεφ - Πασκόφσκι - Ντολίνοφ, αποτελεί και τη «ληξιαρχική πράξη γέννησης» του σοβιετικού κινηματογράφου.

Η συμβολή του στούντιο στην ανάπτυξη του σοβιετικού - και κατ' επέκταση παγκόσμιου κινηματογράφου - είναι τεράστια. Μαζί με τους προεπαναστατικούς σκηνοθέτες εργάστηκε μια πλειάδα σκηνοθετών οι οποίοι, μέσα από πειραματικές ομάδες στη δεκαετία του '20, συνέβαλαν στη δημιουργία της κινηματογραφικής έκφρασης της Ρώσικης Πρωτοπορίας.

Η μετασοβιετική εποχή του στούντιο έχασε πολλά από το ένδοξο παρελθόν του. Οχι όμως το πάθος των ανθρώπων του για τον ποιοτικό κινηματογράφο. Χαρακτηριστικό είναι το ότι, από τους 2.700 εργαζόμενους στη «Λένφιλμ» μέχρι τη διάλυση της ΕΣΣΔ, σήμερα υπάρχουν μόλις 700.

Το αφιέρωμα περιλαμβάνει 12 ταινίες, επιλεγμένες από τις 1.500 και πλέον παραγωγές του στούντιο από τη «γέννησή» του. Μεταξύ αυτών που θα προβληθούν, περιλαμβάνονται κλασικές δημιουργίες, αλλά και σύγχρονες αναζητήσεις νέων σκηνοθετών. Το πρόγραμμα προβλέπει: 8/12: «Σ' εκείνη τη χώρα» (1997) Λύντια Μπόμπροβα, «Μητέρα και γιος» (1997) Αλεξάντρ Σοκούροφ. 9/12: «Τα άνθη της Καλεντούλα» (1998) Σεργκέι Σνιεζκίν, «Η κυρία με το σκυλάκι» (1960) Ιωσήφ Χέιφιτς. 10/12: «Πάνω από τα σκοτεινά νερά» (1993) Ντιμίτρι Μεσκίεφ, «Το θαύμα των Χριστουγέννων» (2000) Αντρέι Κραβτσούκ, Γιούρι Φετίνγκ. 11/12: «Οι ιδιαιτερότητες του εθνικού ρώσικου κυνηγιού» (1995) Αλεξάντρ Ραγκόσκιν, «Σχιζοφρένεια» (1997) Βίκτορ Σεργκέγιεφ. 12/12: «Ο φίλος μου Ιβάν Λαψίν» (1984) Αλεξέι Γκέρμαν, «Αμλετ» (1964) Γκριγκόρι Κόζιντσεφ. 13/12: «Τσάρεβιτς Αλεξέι» (1997) Βιτάλι Μέλνικοφ, «Οι γοητευτικές όχθες του ποταμού Νέβα» (1983) Ιλιά Αβερμπαχ. (Ωρα προβολών 8.30 μ.μ.).