Ομιλητές στην εκδήλωση ήταν ο Κώστας Παπαδάκης, ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, και η Μαρία Κομνηνάκα, βουλευτής του ΚΚΕ. Στην εκδήλωση παρευρέθηκε ο Λευτέρης Νικολάου - Αλαβάνος, ευρωβουλευτής του ΚΚΕ.

Παρεμβάσεις έγιναν από μαζικούς φορείς του εργατικού - λαϊκού κινήματος των νησιών του Αιγαίου, οι οποίοι κατέθεσαν τις θέσεις τους και ανέπτυξαν τις διεκδικήσεις τους.

Ο Κ. Παπαδάκης, μεταξύ άλλων, τόνισε στην ομιλία του:

«Η πρόσφατη νέα πολύνεκρη τραγωδία με πρόσφυγες και μετανάστες, νοτιοδυτικά των Παξών, είναι αποτέλεσμα του διπλού εγκλωβισμού που βιώνουν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες στις συμπληγάδες αφενός της απαράδεκτης Συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας και αφετέρου του Κανονισμού του Δουβλίνου. Το ΚΚΕ έγκαιρα υπογράμμισε αυτό που αποδείχθηκε στη συνέχεια, ότι δηλαδή η Συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας υπαγορεύτηκε από ιμπεριαλιστικά συμφέροντα που καμία σχέση δεν έχουν με τα συμφέροντα των προσφύγων και των λαών, γι' αυτό και σήμερα οδηγούν σε νέο μεγαλύτερο αδιέξοδο.

Το δε "Δουβλίνο", ακόμα κι αν "πέθανε", όπως προεξόφλησε ο επίτροπος Μ. Σχοινάς πρόσφατα, προφανώς ετοιμάζεται ακόμα χειρότερο προς αντικατάστασή του. Αφού η ...κριτική που προσάπτει η ΕΕ σε αυτό είναι ότι ανήκει σε άλλες εποχές γιατί τότε που ενεργοποιήθηκε δεν υπήρχαν μεγάλες ροές. Αν δηλαδή από τότε η ΕΕ με το "Δουβλίνο" έκλεινε τα σύνορα προς τις χώρες προορισμού, εγκλωβίζοντας αιτούντες άσυλο στη χώρα υποδοχής, μπορεί κανείς να σκεφτεί τι ετοιμάζουν τώρα με βάση τη σημερινή άθλια κατάσταση.

Η ΕΕ ποτέ δεν χαρίζει χρήμα, δεν δίνει ποτέ κονδύλια λόγω συμπόνιας. Και το παραμικρό ευρώ της αποτελεί "επένδυση" και υπηρετεί σχεδιασμό. Αφού βομβαρδίσει, δεν αφήνει στην τύχη του το κρίσιμο γεωπολιτικής σημασίας ζήτημα: Πού θα κατευθυνθούν οι λαοί - θύματά της που θα πάρουν το δρόμο της προσφυγιάς. Δεν είναι π.χ. ιδιορρυθμία του Ερντογάν ή αποκλειστικότητά του ότι εκβιάζει με τις προσφυγικές ροές, χρησιμοποιώντας τες ως εργαλείο για να αποσπάσει οφέλη. Και η ΕΕ, από την ανάποδη, χρηματοδοτεί για επενδύσεις τις χώρες προέλευσης των προσφύγων και μεταναστών όπως και τις χώρες μετάβασης σαν την Τουρκία, για να μην εγκαταλείψουν τις χώρες αυτές. Ετσι η ίδια η ΕΕ αποκτά προβάδισμα στη διείσδυση των δικών της μονοπωλίων σε αυτές τις χώρες που προηγούμενα βομβάρδισε, έστειλε στρατό ή πρωτοστάτησε για να αλλάξει μη αρεστή της κυβέρνηση.

Καθόλου τυχαία, το νέο Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Ασυλο, που επεξεργάζεται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εν μέσω σφοδρών αντιθέσεων και υπολογίζει να παρουσιάσει η επικείμενη γερμανική Προεδρία στο β' εξάμηνο του 2020, με βάση όσα δήλωσε κι ο επίτροπος Μ. Σχοινάς πρόσφατα στην Αθήνα, έχει αφετηρία του ακριβώς αυτό, το πώς δηλαδή παρεμβαίνει η ΕΕ απευθείας σε τρίτες χώρες.

Ως δεύτερο άξονα στο νέο σχέδιο προβάλλεται το ζήτημα των συνόρων. Γιατί τα σύνορα συνιστούν ζήτημα - κλειδί στρατηγικής σημασίας και μαγνήτη σκληρών ανταγωνισμών.

Επιδιώκεται, δηλαδή, να διαμορφωθεί ένας κυματοθραύστης των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών εκτός εδάφους κρατών - μελών της ΕΕ, ενώ στη συνέχεια πρόσφυγες και μετανάστες θα έρχονται αντιμέτωποι με κοινές επιχειρήσεις ευρωσυνοριοφυλακής, στρατού και αστυνομίας.

Η τρίτη παράμετρος του ευρωενωσιακού σχεδίου μετατρέπει τις απελάσεις σε βασικό κανόνα. Οι αιτούντες άσυλο με ασφυκτικές προθεσμίες, ποινές και κυρώσεις, με τον περιορισμό των ένδικων μέσων έρχονται αντιμέτωποι με συνοπτικές διαδικασίες ασύλου που βασίζονται στην προκλητική αλλοίωση της ίδιας της έννοιας του πρόσφυγα, με αποτέλεσμα να περιορίζεται δραστικά ο αριθμός όσων καταφέρουν τελικά να πάρουν άσυλο. Ηδη η κατεύθυνση της ΕΕ είναι για μαζικές απελάσεις και η όποια συζήτηση δεν είναι καν για διαμοιρασμό ανά τα κράτη - μέλη της φιλοξενίας προσφύγων, αλλά για διαμοιρασμό των αποφάσεων απελάσεων... Αλλωστε, η κυβέρνηση έχει ήδη εξαγγείλει 10.000 απελάσεις για φέτος.

[...] Ξαναθυμόμαστε επίσης όλους αυτούς (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ) που κλαίνε με κροκοδείλια δάκρυα για τις ροές, τον κατατρεγμό, τις "απάνθρωπες συνθήκες που δεν τιμούν κανέναν", αλλά είναι αυτές οι δυνάμεις που βομβάρδισαν και διαμέλισαν Ιράκ, Αφγανιστάν, Συρία κι ασφαλώς Λιβύη. Αυτοί που άνοιξαν την πληγή στη Λιβύη για τον έλεγχο της Ενέργειας, χτες στο Βερολίνο πίσω από εκκλήσεις για προσωρινή εκεχειρία και ειρήνη "με το πιστόλι στον κρόταφο" μοίραζαν τη λεία της επόμενης μέρας. Η κυβέρνηση της ΝΔ ζητά συμμετοχή και μερίδιο για τη συνέπεια και με το παραπάνω της ίδιας και όλων των προκατόχων της στην "εκπλήρωση συμμαχικών υποχρεώσεων", όπως λέει. Αυτήν τη συνέπεια, που έφερε το χάρβαλο των φυλάρχων στη Λιβύη που τη "λούζεται" και ο ελληνικός λαός με τη μορφή του απαράδεκτου τουρκολιβυκού Συμφώνου και με τις αυταπάτες ότι ο κάθε Χάφταρ, που με άλλον τα βρίσκει το πρωί και με άλλον κλείνει συμφωνία το βράδυ, μπορεί να υπερασπίσει τάχα τα σύνορα και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.

Το ΚΚΕ διεκδικεί:

Να κλείσουν όλα τα hot spots και να μη δημιουργηθεί κανένα νέο κέντρο - φυλακή.

Να μεταφέρονται οι αιτούντες άσυλο στην ηπειρωτική Ελλάδα σε δημόσιους, ανοιχτούς και αξιοπρεπείς χώρους φιλοξενίας και στη συνέχεια, με γρήγορες διαδικασίες, στις χώρες προορισμού τους.

Να προχωρήσουν άμεσα οι οικογενειακές επανενώσεις σε χώρες της ΕΕ. Να ληφθούν ουσιαστικά μέτρα για τους ασυνόδευτους ανήλικους.

Να επισπευσθούν οι διαδικασίες για τη χορήγηση ασύλου σε όλους όσοι προέρχονται από χώρες πολέμων, χώρες που ζουν κάτω από κατοχή, καθώς και σε θύματα αντιδραστικών καθεστώτων.

Να εξασφαλιστεί δωρεάν και πλήρης ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και πρόσβαση στην Εκπαίδευση.

Να γίνουν προσλήψεις μόνιμου προσωπικού σε πλήρως στελεχωμένες με υποδομές και προσωπικό κρατικές υπηρεσίες, με την απορρόφηση και του προσωπικού που εργάζεται σε δομές των νησιών, χωρίς καμία ανάμειξη ΜΚΟ και ιδιωτών.

Το πλαίσιο αιτημάτων του Κόμματός μας ανταποκρίνεται στην κατεπείγουσα ανάγκη για ανακούφιση προσφύγων και μεταναστών, αλλά και ντόπιων πληθυσμών που βρίσκονται αντιμέτωποι με τις αυξημένες ροές προσφύγων και μεταναστών, ιδιαίτερα στα ελληνικά νησιά.

Συνεχίζουμε την πάλη μας για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, που είναι συνώνυμη με την εκμετάλλευση και τη φτώχεια, τον πόλεμο και την προσφυγιά, με αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ, την ΕΕ και κάθε ένωση του κεφαλαίου. Για μια χώρα, που με εργατική εξουσία, θα μπορεί να θρέψει το λαό της, με γενναιοδωρία κι ανθρωπιά θα μπορεί να ανακουφίσει πρόσφυγες και μετανάστες, με πλήρως εξοπλισμένα και στελεχωμένα δωρεάν νοσοκομεία, που δεν θα χρειάζεται προκειμένου να ανταποκριθούν στις ανάγκες ανθρωποφαγικά να διαχωρίζουν τους ανθρώπους σε ασφαλισμένους και ανασφάλιστους, με ΑMKA και χωρίς ΑΜΚΑ, πρόσφυγες και μετανάστες, ντόπιους και "λαθραίους". Για τον κόσμο όπου κανένας δεν θα περισσεύει, τον ανθρώπινο κόσμο, το σοσιαλισμό».

Η Μ. Κομνηνάκα, στην παρέμβασή της, τόνισε, μεταξύ άλλων:

«Οι εξελίξεις επαληθεύουν όσα έγκαιρα είχαμε επισημάνει ότι το Προσφυγικό δεν μπορεί να επιλυθεί από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και τις εκάστοτε αστικές κυβερνήσεις, που εμπλέκουν τη χώρα μας σε επικίνδυνους σχεδιασμούς που μυρίζουν μπαρούτι. Σχεδιασμούς όπως η πρόσφατη ελληνοαμερικανική Συμφωνία για τις βάσεις, την οποία προετοίμασε η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και την επικύρωσε σήμερα η ΝΔ. Κι αυτό γιατί η πολιτική τους είναι εχθρική για πρόσφυγες και μετανάστες, συνένοχη με ΝΑΤΟ και ΗΠΑ, και η προσφυγιά είναι παιδί των ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων.

[...] Η όλη εικόνα που σήμερα επικρατεί στα ΚΥΤ στα νησιά, τα οποία έχουν ξεπεράσει σχεδόν στο δεκαπλάσιο τον αριθμό των ανθρώπων που μπορούν να φιλοξενήσουν, μιλάει πραγματικά από μόνη της. Στη Μόρια, στοιβάζονται σήμερα πάνω από 20 χιλιάδες άνθρωποι, ενώ η χωρητικότητα είναι 2.800 θέσεων, μιλάμε δηλαδή για σχεδόν 8 φορές πάνω από τη χωρητικότητά του, στο Βαθύ βρίσκονται πάνω από 9.000 σε χωρητικότητα αρχική 680 που σημαίνει 13 φορές περισσότεροι. Στη Χίο στη ΒΙΑΛ βρίσκονται περίπου 6.500 με αρχική 1.100.

Δεν μιλάμε πια απλώς για ανθρώπους στοιβαγμένους μέσα στο ΚΥΤ, αφού αυτοί μάλλον αποτελούν τη μειοψηφία σε σχέση με όσους τοποθετούν πλέον αυτοσχέδιες σκηνές στα γύρω χωράφια. Δεν είναι υπερβολή να πεις ότι έχει δημιουργηθεί μια ολόκληρη πόλη στη Μόρια, παραγκούπολη για να είμαστε πιο ακριβείς. Πάνω από τους μισούς από αυτούς δεν έχουν πρόσβαση σε ηλεκτρικό ρεύμα, παντελώς εκτεθειμένοι σε όλες αυτές τις δύσκολες καιρικές συνθήκες, χωρίς υποδομές για την υγιεινή τους... γνωρίζουν με τον πιο απάνθρωπο τρόπο τον "ευρωπαϊκό τρόπο ζωής". (...)

Με το νομοσχέδιο για το άσυλο που ψηφίστηκε πρόσφατα στην ελληνική Βουλή θα οξυνθεί το πρόβλημα του μαζικού εγκλωβισμού, με ταυτόχρονη αύξηση της καταστολής και περιορισμό δικαιωμάτων. Σκοπεύει να κρατήσει κρατούμενους δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους, τόσο αιτούντες άσυλο, όσο και ανθρώπους που οι αιτήσεις τους έχουν απορριφθεί και μέχρι να προχωρήσει η απέλασή τους. Με λίγα λόγια, θα γεμίσει η χώρα με φυλακές ανθρώπων που δεν έχουν κάνει κανένα έγκλημα, παρά προσπάθησαν να φύγουν για ένα καλύτερο αύριο. (...)

Είναι αποφασισμένοι να προχωρήσουν σε: 1. "Λειτουργία κλειστών προαναχωρησιακών κέντρων σε νησιά", όπου θα συνεχίσουν να στοιβάζονται χιλιάδες κατατρεγμένοι, καταδικασμένοι σε διπλό εγκλωβισμό, σε βάρος των ίδιων και των κατοίκων στα νησιά. Μιλάμε κυριολεκτικά για φυλακές, χωρίς δικαίωμα εξόδου από αυτές, στα πρότυπα άλλων τέτοιων κέντρων που λειτουργούν σε χώρες της ΕΕ.

2. "Επιτάχυνση των διαδικασιών χορήγησης ασύλου", που συνδέεται με "άμεσες επιστροφές" και σημαίνει δραστικό περιορισμό στο δικαίωμα παροχής ασύλου σε ανθρώπους που το δικαιούνται, με ταυτόχρονη ένταση των επαναπροωθήσεων και απελάσεων με συνοπτικές διαδικασίες. Αλλωστε, αν επρόκειτο για πραγματική επιτάχυνση αυτών των διαδικασιών, δεν θα χρειάζονταν οι απάνθρωπες δομές που ετοιμάζονται να θέσουν σε λειτουργία κυβέρνηση και ΕΕ.

3. Η ένταση της καταστολής στα σύνορα και στην ηπειρωτική Ελλάδα, σε βάρος προσφύγων και μεταναστών, με τη συγκρότηση του Ενιαίου Φορέα Επιτήρησης Συνόρων. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα υβριδικό σώμα, στελεχωμένο από τις Ενοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας, με το βλέμμα στραμμένο στην καταστολή του λαού».

Η Μ. Κομνηνάκα, καταλήγοντας στην ομιλία της, ανέδειξε την ανωτερότητα του σοσιαλισμού στο ζήτημα του Προσφυγικού - Μεταναστευτικού και την εμπειρία που υπάρχει από την υποδοχή που είχαν επιφυλάξει οι σοσιαλιστικές χώρες σε χιλιάδες πολιτικούς πρόσφυγες από την Ελλάδα, οι οποίοι είχαν δουλειά με δικαιώματα, υγειονομική κάλυψη, μόρφωση.

Ο Μάρκος Σκούφαλος, πρόεδρος του ΝΤ Χίου της ΑΔΕΔΥ, δημοτικός σύμβουλος με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», κατήγγειλε τον πολύμηνο εγκλωβισμό προσφύγων και μεταναστών στο νησί της Χίου. Τόνισε ότι τα σωματεία, αφενός, υπερασπίστηκαν τους πρόσφυγες και τους μετανάστες από τις ρατσιστικές - φασιστικές επιθέσεις, στηρίζοντας μια αξιοπρεπή διαβίωση για την παραμονή τους και, αφετέρου, διεκδίκησαν τον απεγκλωβισμό τους, ενάντια στην επαίσχυντη Συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας και τον Κανονισμό του Δουβλίνου. Υπογράμμισε, ακόμη, την ανάγκη ένταξης των παιδιών των προσφύγων και των μεταναστών στην Εκπαίδευση, σημειώνοντας: «Απαιτήσαμε τα παιδιά να τύχουν ιδιαίτερης προστασίας και να παρακολουθούν τα ελληνικά σχολεία και παρ' όλο που αντιμετωπίσαμε πολλές δυσκολίες, καταφέραμε αυτήν τη στιγμή στο νησί να υπάρχουν 5 σχολεία με δομές εκπαιδευτικής υποστήριξης των σχολείων στην απογευματινή ζώνη και περίπου 7 τμήματα σε διάφορα σχολεία, που υποστηρίζονται προσφυγόπουλα και μετανάστες στην πρωινή ζώνη και αφορούν σε οικογένειες που ζουν σε διαμερίσματα».

Ο Παναγιώτης Βαλάκος, εργαζόμενος σε ΜΚΟ, μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Λέσβου, δημοτικός σύμβουλος Μυτιλήνης με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», αναφέρθηκε στις άθλιες συνθήκες που επικρατούν στο ΚΥΤ της Μόριας όπου δεν υπάρχουν ούτε οι στοιχειώδεις υποδομές, με γυναίκες, άντρες και μικρά παιδιά να μένουν έκθετοι στο κρύο, στον αέρα και τη βροχή, όσο ο χειμώνας αγριεύει. Ανέδειξε επίσης τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στο Προσφυγικό - Μεταναστευτικό. Ανέφερε χαρακτηριστικά ότι η «πλειοψηφία των εργαζομένων αγνοεί αν θα έχει δουλειά, μετρά από 3 ή 6 μήνες. Οι συμβάσεις είναι εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου έργου και το διάστημα απασχόλησης γίνεται συγκεκριμένο μετά την υπογραφή της σύμβασης όπου σε κάποιες περιπτώσεις μιλάμε και για συμβάσεις ενός μήνα. Τέλος, τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας που παρέχονται είναι μηδαμινά, κυρίως για τους εργαζομένους στην καθαριότητα μέσα στο ΚΥΤ».

Ο Γιώργος Τσουκαλάς, γιατρός, πρόεδρος της Ενωσης Νοσοκομειακών Γιατρών Λέρου, Πάτμου, Λειψών, Αγαθονησίου, αναφέρθηκε στα προβλήματα λειτουργίας στο νοσοκομείο της Λέρου, σε ένα νησί με 9.000 κατοίκους και 3.500 περίπου πρόσφυγες - μετανάστες, με πληθυσμό που το καλοκαίρι αυξάνεται ακόμη περισσότερο. Τόνισε ότι οι περισσότερες κλινικές του νοσοκομείου, που δέχεται πλήθος περιστατικών καθημερινά από το ΚΥΤ εξαιτίας και του γεγονότος ότι υπολειτουργεί το ιατρείο του, υπολειτουργούν λόγω της έλλειψης ιατρών. (...) Πρόσθεσε πως «η υπερπληρότητα του hot spot έχει οδηγήσει στην τοποθέτηση σκηνών παραθαλάσσια, στην κατάληψη κτιρίων εγκαταλειμμένων από χρόνια, που ανήκουν στην ψυχιατρική κλινική με σπασμένα τζάμια, με ηλεκτροφόρα καλώδια που κρέμονται από τους τοίχους, ενώ αρκετοί άλλοι κοιμούνται κάτω από τα δένδρα σε πρόχειρα παραπήγματα. Προφανώς δεν υπάρχει πρόσβαση σε νερό, τουαλέτες, κάδους απορριμμάτων και παροχή ηλεκτρικού ρεύματος».

Ο Γιάννης Ζαφειρίου, αντιπρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λέσβου, ανέδειξε τις δράσεις αλληλεγγύης σε πρόσφυγες και μετανάστες από το Εργατικό Κέντρο, τα σωματεία - μέλη του και άλλους μαζικούς φορείς, οι οποίες αγκαλιάστηκαν από τον ντόπιο πληθυσμό, αναφέροντας στην παρέμβασή του ότι «η δική μας αλληλεγγύη ήταν έμπρακτη και φάνηκε στην πράξη. Από την πρώτη στιγμή, αρχίσαμε να μαζεύουμε ρούχα, κουβέρτες, τρόφιμα και τα διανέμαμε στους ίδιους, χωρίς τη μεσολάβηση καμίας ΜΚΟ ή άλλης αλληλέγγυας οργάνωσης. Απ' όλη την Ελλάδα, έρχονταν κούτες με είδη πρώτης ανάγκης και τα πηγαίναμε στο ΚΥΤ της Μόριας για να τα μοιράσουμε. Και ακόμα συνεχίζουμε. Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν και είναι πολύ μεγάλη. Και η αλήθεια είναι πως η αλληλεγγύη που δείχνει ο λαός των νησιών όλα αυτά τα χρόνια είναι συγκινητική». Ειδική μνεία έκανε στη συγκρότηση της Επιτροπής Αγώνα Εργαζομένων στο Μεταναστευτικό - Προσφυγικό και στα αιτήματά τους.

H Ρίτα Καρβούνη, μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Σάμου και πρόεδρος του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Νομού Σάμου, μετέφερε την πείρα από τις κινητοποιήσεις σωματείων και μαζικών φορέων του εργατικού - λαϊκού κινήματος του νησιού με περιεχόμενο και πλαίσιο πάλης που απαντάει στα προβλήματα προσφύγων και μεταναστών, αλλά και του ντόπιου πληθυσμού, με όρους αλληλεγγύης, απομονώνοντας ακραίες ρατσιστικές, εθνικιστικές και φασιστικές ομάδες και φωνές.