Στην αγόρευσή του, αρχικά, υπογράμμισε πως ύστερα από 5 σχεδόν χρόνια βασανιστικής αποδεικτικής διαδικασίας, σε αυτήν την πραγματικά ιστορική δίκη «αποδείχτηκε με αναμφισβήτητο τρόπο, μέσα από ένα τεράστιο πλήθος από αδιάσειστα στοιχεία, μέσα από τα χιλιάδες αποκαλυπτικά έγγραφα, βίντεο, φωτογραφίες, απομαγνητοφωνημένες συνομιλίες, που διαβάσαμε, είδαμε και ακούσαμε, μέσα από τις δεκάδες αποκαλυπτικές καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας, αλλά και από αυτές των μαρτύρων υπεράσπισης, καθώς και τις απολογίες των κατηγορουμένων, ότι η Χρυσή Αυγή είναι πράγματι μια εγκληματική οργάνωση, με αντίστοιχη δομή, λειτουργία και δράση, η οποία έχει ως κινητήρια δύναμη την αποκρουστική ναζιστική ιδεολογία. Μια εγκληματική οργάνωση, με πλοκάμια και στηρίγματα σε τμήματα του κρατικού μηχανισμού και της εργοδοσίας, η οποία περιβλήθηκε και το μανδύα του πολιτικού κόμματος».

«Η πεποίθηση αυτή», τόνισε, «ενισχύθηκε ιδιαίτερα, εξαφανίζοντας κάθε ίχνος αμφιβολίας, από την ανάδειξη του σχεδιασμένου τρόπου δράσης της οργάνωσης και της στοχοποίησης των θυμάτων της, τόσο στις τρεις επιμέρους κακουργηματικές υποθέσεις που διερευνώνται από το δικαστήριό σας, την ανθρωποκτονία του Παύλου Φύσσα και τις απόπειρες ανθρωποκτονίας σε βάρος των Αιγύπτιων αλιεργατών και των κομμουνιστών και συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, στις οποίες η ενοχή των κατηγορουμένων αποδείχτηκε πλήρως, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, όσο και στις πολυάριθμες άλλες υποθέσεις σοβαρών εγκλημάτων που διαπράχθηκαν από αυτήν (στις επιδρομές στους κοινωνικούς χώρους "Αντίπνοια" και "Συνεργείο", τη δολοφονία Σαχζάτ Λουκμάν, τις επιθέσεις στον μαθητή Φοίβο Δεμερτζίδη, στους αλλοδαπούς στην Ιεράπετρα Κρήτης, στον Αγιο Παντελεήμονα της Αθήνας και άλλες), οι οποίες αναφέρονται, ενδεικτικά και μόνο - μέσα από έναν ατελείωτο πραγματικά κατάλογο εγκλημάτων της οργάνωσης - και συσχετίζονται στο κατηγορητήριο».

Ο Αντ. Αντανασιώτης επισήμανε ακόμα: «Προέκυψε, μέσα από το πλουσιότατο αποδεικτικό υλικό, ότι η Χρυσή Αυγή δεν είναι απλώς μια οργάνωση με ρατσιστικές θέσεις και ρητορεία. Είναι μια εγκληματική εθνικοσοσιαλιστική οργάνωση, με αυτά τα επικίνδυνα χαρακτηριστικά, που μιμείται τα πρότυπα και αντιγράφει την πρακτική, κυρίως του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος της Γερμανίας του Χίτλερ. "Δεν είμαστε Λεπέν", λέει χαρακτηριστικά ο αρχηγός της, "είμαστε η σπορά των ηττημένων του 1945, οι εθνικοσοσιαλιστές, οι φασίστες". Η διαπίστωση αυτή έχει επίσης μεγάλη πρακτική σημασία για την κατανόηση του εύρους και του είδους της εγκληματικής δράσης που αναπτύσσει, την επιλογή των στόχων της. Ενας στενά ρατσιστικός χαρακτήρας της οργάνωσης θα εξηγούσε, για παράδειγμα, τη δολοφονική επίθεση στους Αιγύπτιους ψαράδες, τη δολοφονία Λουκμάν, τις εκατοντάδες άλλες επιθέσεις σε μετανάστες εργάτες που έχει διαπράξει η Χρυσή Αυγή, ωστόσο δεν θα μπορούσε να εξηγήσει τη δολοφονία Φύσσα, τη δολοφονική ενέδρα στους κομμουνιστές και συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ και τόσες άλλες επιθέσεις σε βάρος Ελλήνων. Μόνο με τον υπαρκτό, βαθύτερο ναζιστικό χαρακτήρα της οργάνωσης, μπορεί αυτές να εξηγηθούν ολοκληρωμένα».

Πρόσθεσε: «Για την ενίσχυσή της, η Χρυσή Αυγή αξιοποίησε το πρόσφορο έδαφος που καλλιεργήθηκε στη χώρα μας, στις συνθήκες της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης τα προηγούμενα χρόνια, με την όξυνση των προβλημάτων των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων σε συνδυασμό με την αυξανόμενη δυσαρέσκειά τους από τη διαχείριση των διαφόρων κυβερνήσεων, αλλά και τις πολύμορφες διασυνδέσεις της με το πλέγμα της κρατικής και οικονομικής εξουσίας, στοιχείο που διευκόλυνε σημαντικά την εγκληματική δράση της». Μάλιστα, ανέφερε ότι μέσα από την κλιμάκωση της εγκληματικής βίας και με τις πλάτες μηχανισμών και δυνάμεων (αστυνομικές και εισαγγελικές αρχές) «αλλά και με την απόκτηση αξιόλογης μαζικής επιρροής - μέσω της φασιστικής δημαγωγίας και της πατριδοκαπηλίας - στα πιο καθυστερημένα πολιτικά τμήματα της κοινωνίας μας και την είσοδό της στη Βουλή, η οποία της εξασφάλισε ακόμη μεγαλύτερη ασυλία και την αποθράσυνε, ενισχύθηκε και οργανωτικά, στρατολόγησε νέα μέλη».

Αναφορικά με την εισαγγελική πρόταση, ο συνήγορος τόνισε χαρακτηριστικά: «Η εισαγγελική πρόταση μας άφησε άναυδους, όχι μόνο για το "διά ταύτα" της, δηλαδή την απαλλαγή όλων των κατηγορουμένων της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής, όλων των συνεργών της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα και την υποβάθμιση των αδικημάτων για τους κατηγορούμενους στις υποθέσεις των Αιγύπτιων αλιεργατών και των κομμουνιστών και συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ. Αλλά κυρίως για το σκεπτικό της, για τον τρόπο που οδηγήθηκε σε αυτό το "διά ταύτα", τα νομικά και λογικά επιχειρήματα που χρησιμοποίησε, τα στοιχεία που αξιοποίησε, τα όσα επιλεκτικά και αντιφατικά ανέφερε και, ιδίως, όσα παρέλειψε να αναφέρει. Ειλικρινά δεν περιμέναμε, παρότι είχαμε κάποια δείγματα κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας σε μια τόσο σημαντική και ιστορική δίκη, σε αυτό το υψηλό δικαστηριακά επίπεδο που αυτή διεξάγεται, όπου είναι στραμμένα πάνω της τα φώτα της δημοσιότητας και τα βλέμματα της κοινωνίας, ύστερα από τέτοιο άφθονο και συντριπτικό για την ενοχή των κατηγορουμένων αποδεικτικό υλικό που αναδείχτηκε, η εισαγγελική πρόταση να είναι τόσο φτωχή σε επιχειρήματα, τόσο νομικά και ουσιαστικά διάτρητη, τόσο προσβλητική για την αλήθεια και τη νοημοσύνη όλων μας, τόσο προκλητικά μεροληπτική υπέρ των κατηγορουμένων, τόσο τελικά κατώτερη των περιστάσεων. Και αυτό αποτελεί για μας ένα σοβαρό ερωτηματικό, που αναζητά μια εξήγηση», υπογράμμισε.

«Πώς να μην αναθαρρήσουν και πάλι οι κατηγορούμενοι μετά την εισαγγελική πρόταση; Γιατί να μην επιτεθούν άγρια πριν μερικές μέρες στον δημοσιογράφο Τομά Ζακομπί, παρουσία του κατηγορούμενου Κασιδιάρη και την Αστυνομία για άλλη μια φορά σε ρόλο θεατή του ξυλοδαρμού; Πώς να μην απειλούν στο ημερολόγιό τους για το 2020, με τα λόγια του Γερμανού αρχιναζιστή Γκέμπελς, "θα ξαναγυρίσουμε και η γη θα τρέμει;"», αναρωτήθηκε ο συνήγορος.

Στη συνέχεια, ο δικηγόρος αναφέρθηκε συγκεκριμένα σε κάποιες βασικές πλευρές της εισαγγελικής πρότασης.

«Παρατηρώντας την εισαγγελική πρόταση και στις τρεις κύριες υποθέσεις που συνεκδικάζονται, θα διαπιστώσουμε την κοινή σε αυτές πλήρη απουσία έστω και της παραμικρής αναφοράς της αιτίας για την οποία διαπράχθηκαν αυτά τα κακουργήματα (κάτι που αποτελεί μια εντυπωσιακή πρωτοτυπία), τη συστηματική (και ανεπιτυχή βέβαια) προσπάθεια αποδόμησης του σχεδιασμού και του οργανωμένου χαρακτήρα τους, την υποβάθμιση της απαξίας τους και αντίστοιχα της ποινικής βαρύτητάς τους. Η εισαγγελική πρόταση τις αφυδάτωσε κυριολεκτικά και έκοψε τα νήματα που τις συνδέουν με την εγκληματική οργάνωση», τόνισε χαρακτηριστικά.

Μεταξύ άλλων στοιχείων και επιχειρημάτων είπε για την εισαγγελική πρόταση:

«Πώς άραγε κατέληξε στο συμπέρασμα η κ. εισαγγελέας ότι δεν είχε όφελος η Χρυσή Αυγή από τη δολοφονία, αλλά το αντίθετο; Δεν άκουσε, όπως ανέφεραν και προηγούμενοι συνάδελφοι, τις δηλώσεις του ίδιου του αρχηγού της Χρυσής Αυγής σε ομιλία του στα γραφεία της οργάνωσης, στις 26-5-2012, εν μέσω δηλαδή των διπλών εκλογών του Μαΐου - Ιουνίου 2012, να αναφέρει χαρακτηριστικά "...ελπίζουν ένας χρυσαυγίτης να σφάξει έναν ξένο για να αναστρέψουν το πολιτικό κλίμα. Εχουν χάσει την μπάλα γιατί σ' αυτήν την περίπτωση θα φτάσει 15 και 20% η Χρυσή Αυγή..."».

«Δεν γνωρίζει από την Ιστορία ότι οι αγριότητες των ναζιστικών ενόπλων τμημάτων στη Γερμανία, των ταγμάτων εφόδου και των SS, οι μαζικές δολοφονίες, δεν εμπόδισαν τον Χίτλερ να αυξήσει την πολιτική επιρροή και την εκλογική του δύναμη και να πάρει την εξουσία, το αντίθετο μάλιστα; Δεν έχει αντιληφθεί ότι η Χρυσή Αυγή δεν πρέπει να εξετάζεται με όρους άλλων εγκληματικών οργανώσεων, στη δράση των οποίων περιλαμβάνονται και ανθρωποκτονίες και άλλες βίαιες εγκληματικές ενέργειες, για "ξεκαθάρισμα λογαριασμών" κ.λπ; Οτι για τη Χρυσή Αυγή η άσκηση βίας και μάλιστα δολοφονικής σε βάρος κατηγοριών ανθρώπων που έχει ενοχοποιήσει και στοχοποιήσει, είναι όρος για την ανάπτυξή της και τη στρατολόγηση νέων μελών, ότι απορρέει από την ίδια την εγκληματική ναζιστική ιδεολογία της και περιέχεται στο DNA της, ότι την ικανότητά της σε αυτήν τη διαφημίζει, γιατί τη θεωρεί ως συγκριτικό πλεονέκτημα σε σχέση με άλλες συγγενικές οργανώσεις και κόμματα; Οτι για το λόγο αυτόν επιδιώκει να δημοσιοποιείται, προκειμένου να σπέρνει τον τρόμο και να εμπεδώνεται έτσι η ισχύς της; Οτι επιζητά δηλαδή να γίνεται γνωστό πως προέρχεται από αυτήν, παρά τις αρχικές επίσημες υποκριτικές διαψεύσεις της, που κανέναν δεν πείθουν, αλλά να μη συλλαμβάνονται ποτέ οι δράστες της, εκπέμποντας έτσι το μήνυμα ότι είναι τόσο ισχυρή, που όχι μόνο έχει τη δύναμη να κάνει το μεγαλύτερο έγκλημα εναντίον όποιου στέκεται εμπόδιο στην επικράτησή της, αλλά και ότι αυτό μπορεί να μένει ποινικά ακαταδίωκτο και σε κάθε περίπτωση να μη συλλαμβάνονται οι δράστες - μέλη της επ' αυτοφώρω», υπογράμμισε.

«Πώς δικαιολογεί όμως το γεγονός ότι η πρότασή της έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την πάγια νομολογία των ποινικών δικαστηρίων αλλά και τους κανόνες της λογικής και τα διδάγματα της κοινής πείρας; Το ανέπτυξαν αυτό αναλυτικά οι προηγούμενοι συνάδελφοι της Πολιτικής Αγωγής, αλλά είναι πραγματικά εντυπωσιακό και θα επιμείνω: Χτυπάνε με σφοδρότητα, χρησιμοποιώντας ρόπαλα και λοστούς, πολλοί μαζί έναν άνθρωπο στο κεφάλι, αιφνιδιαστικά, την ώρα που κοιμάται και δεν μπορεί να αντιδράσει, του το σπάνε στην κυριολεξία, και επειδή - για οποιονδήποτε λόγο - δεν επιστρέφουν να τον αποτελειώσουν, να του δώσουν τη χαριστική βολή, θεωρεί η κ. εισαγγελέας ότι δεν έχουν ούτε καν ενδεχόμενο ανθρωποκτόνο δόλο; Αν είναι δυνατόν!».

«Ούτε βέβαια σε αυτήν την περίπτωση η εισαγγελική πρόταση κρίνει ότι προκύπτει ανθρωποκτόνος σκοπός των κατηγορουμένων. Ας παρακολουθήσουμε και εδώ τους ισχυρισμούς της εισαγγελικής πρότασης: Χτυπάνε πολλοί μαζί στα κεφάλια άλλους με στειλιάρια και ρόπαλα που έχουν πάνω τους και μεταλλικές απολήξεις, οι οποίες είναι μάλιστα - όπως προέκυψε - και ιδιοκατασκευές, τους τραυματίζουν, αλλά επειδή δεν καταφέρνουν να τους βρουν καίρια και να τους σκοτώσουν, δεν υπάρχει ανθρωποκτόνος δόλος, ούτε καν ενδεχόμενος», είπε.

Πρόσθεσε επίσης ότι σοβαρό ερώτημα είναι ότι και για τη δολοφονική επίθεση στους Αιγύπτιους ψαράδες και στους κομμουνιστές και συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ «η εισαγγελική πρόταση αρνήθηκε έστω να σχολιάσει τις ομιλίες των βουλευτών Λαγού, Μίχου, Παναγιώταρου, λίγο καιρό πριν την επίθεση, οι οποίες ουσιαστικά επίσης την προανήγγειλαν, όπως συνέβη και με την επίθεση στους Αιγύπτιους αλιεργάτες, αλλά ούτε και τα μηνύματα του πρώτου, πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την επίθεση. Τα θεωρεί άραγε εντελώς ανάξια λόγου;».

«Ετσι (...) στο τέλος καταλήγει στο αυθαίρετο συμπέρασμα ότι η επίθεση δεν ήταν δολοφονική ενέδρα. Αλλά, δεν μας λέει τι ήταν τότε, κατά την κρίση της; Τυχαία μήπως συνάντηση κατά τη διάρκεια κάποιου βραδινού ρομαντικού περιπάτου της αρχής του φθινοπώρου, που έκαναν οι χρυσαυγίτες; Και η ταυτόχρονη άφιξη στο χώρο της επίθεσης δύο ομάδων χρυσαυγιτών που ενώθηκαν (αλλά και τρίτης που έφτασε για ενίσχυση, όπως μας είπε ο οδηγός του λεωφορείου, ο Λυριντζής), τα στειλιάρια, τα ρόπαλα με τις μεταλλικές ιδιοκατασκευές, η περικύκλωση των θυμάτων, τα σφοδρά χτυπήματα, η συντεταγμένη αποχώρηση; Ολα αυτά πώς εξηγούνται κατά την κ. εισαγγελέα;», ανέφερε χαρακτηριστικά.

«(...) Πρέπει να γίνουν δύο αναγκαία σχόλια. To πρώτο είναι ότι τα μέλη αυτής της ομάδας δεν αντάλλασσαν αφηρημένα απόψεις και προβληματισμούς επί πολιτικών συστημάτων ακραίας ιδεολογίας, αλλά είχαν συγκεκριμένο σαφή εθνικοσοσιαλιστικό και φασιστικό προσανατολισμό, τον οποίο είχαν πλήρως ενστερνιστεί. Το δεύτερο σχόλιο είναι ότι ο βασικός ιδρυτής της και μετέπειτα αδιαφιλονίκητος αρχηγός της, ο κατηγορούμενος Μιχαλολιάκος, δεν ήταν απλώς ένας θεωρητικός μελετητής του ναζισμού, ήταν ένας άνθρωπος της ενεργού εγκληματικής ναζιστικής και φασιστικής δράσης, δεν έκανε μόνο διαλέξεις, προκαλούσε σοβαρά επεισόδια και έβαζε βόμβες.

Είναι γνωστά, για παράδειγμα, η συμμετοχή του, το 1976, στην επίθεση εναντίον δημοσιογράφων στην κηδεία του αρχιβασανιστή της χούντας Ευάγγελου Μάλλιου, για την οποία συνελήφθη και κρατήθηκε, η ένταξή του στην ομάδα των βομβιστών που το 1978 τοποθετούσαν βόμβες σε γραφεία αντίπαλων πολιτικών κομμάτων, όπως και σε κινηματογράφους (στο "Ελλη" και το "Ρεξ" συγκεκριμένα), κατά τη διάρκεια προβολής σοβιετικών - αντιναζιστικών ταινιών, κατά τις οποίες αρκετοί άνθρωποι τραυματίστηκαν σοβαρά και ένας μάλιστα έχασε τα πόδια του. Για τη δράση του βέβαια αυτή, έπεσε στα μαλακά και καταδικάστηκε πρωτόδικα σε 13 και στο Εφετείο σε 11 μήνες φυλάκιση. Τη θεωρεί μάλιστα και τίτλο τιμής μέχρι σήμερα. Στην ομάδα αυτή, πρέπει να σημειωθεί, συμμετείχε και ο Θανάσης Καρακατσάνης, που διαβάσαμε τα μηνύματά του στο κινητό του Μιχαλολιάκου (Freikorps, Ελληνικός Σεπτέμβρης κ.λπ.) μετά την επίθεση στο ΠΑΜΕ και τη δολοφονία του Φύσσα».

«Πόσα αβασάνιστα και αυθαίρετα συμπεράσματα από την εισαγγελική πρόταση, συμπυκνωμένα σε τόσες λίγες γραμμές! Πώς κατέληξε στις κρίσεις αυτές η κ. εισαγγελέας; Από πού προκύπτει με κάποια υποτυπώδη έστω αξιοπιστία ότι μετά το 1992 η Χρυσή Αυγή αποκόπηκε τάχα από τον εθνικοσοσιαλισμό και απομακρύνθηκαν μέλη ακραίας ιδεολογίας; Επειδή το ισχυρίζονται οι ίδιοι οι κατηγορούμενοι και κάποιοι ομοϊδεάτες τους μάρτυρες υπεράσπισης; Μα, αν ήταν έτσι, οι πρώτοι που θα έπρεπε να απομακρυνθούν από αυτήν θα ήταν ο Μιχαλολιάκος και ο Παππάς, που ήταν - και εξακολουθούν βέβαια να είναι - οι πιο ακραιφνείς ναζιστές».

«Δεν υπέπεσε στην αντίληψη της κ. εισαγγελέα κανένα από την τεράστια πληθώρα των αναγνωστέων στη δικογραφία, κειμένων, βίντεο, φωτογραφιών της Χρυσής Αυγής, του αρχηγού της, Μιχαλολιάκου και άλλων βασικών στελεχών της, που εξυμνούν τον Χίτλερ, το ναζισμό και τα αποκρουστικά σύμβολά του, όλα μετά το 1992 μέχρι και σήμερα;», πρόσθεσε.

Το χειρότερο, ανέφερε, στην εισαγγελική πρόταση «(...) είναι ότι πείθεται ακόμη και από αυτά τα ανεκδιήγητα συνωμοτικά σενάρια του Κασιδιάρη, που αντιστρέφουν πλήρως την πραγματικότητα, κάνοντας το άσπρο μαύρο, δηλαδή ότι όχι μόνο δεν υπήρξε οργανωμένο σχέδιο δολοφονίας από τη Χρυσή Αυγή, όπως προέκυψε από όλα τα στοιχεία, αλλά ούτε καν ήταν ένα τυχαίο γεγονός! Και τι ήταν τελικά; Το αντίθετο! Ενα οργανωμένο πολιτικό σχέδιο από τους αντιπάλους της για να τη δολοφονήσουν! Και αυτό, χωρίς ίχνος αποδεικτικού στοιχείου. Εδώ πραγματικά δοκιμάζει η εισαγγελική πρόταση τα όρια της αντοχής μας».

«Είναι τόσα πολλά και πολύ πιο σημαντικά αυτά που παρέβλεψε η κ. εισαγγελέας, αυτά που δεν είδε, αλλά και δεν άκουσε σε αυτήν τη δίκη (...) Σαν να προβάλλονταν σε μια άλλη, παράλληλη δίκη, που δεν την αφορούσε», είπε.

• Το δεύτερο μέρος της αγόρευσης του Αντώνη Αντανασιώτη θα δημοσιευτεί αύριο, Παρασκευή.