Πέρα όμως από αυτούς, υπάρχουν εκατομμύρια άλλοι που είτε δουλεύουν ως εργάτες μερικής απασχόλησης (και άρα δεν συμπληρώνουν τις ελάχιστες απαραίτητες ώρες για να είναι δικαιούχοι επιδομάτων), είτε δηλώνονται ως «αυτοαπασχολούμενοι - εργολάβοι» προσφέροντας εργασία σε πλατφόρμες υπηρεσιών τύπου «Uber» και «Airbnb». Οι πιέσεις για την παροχή επιδομάτων στους δήθεν «αυτοαπασχολούμενους» της «gig economy» ασκούνται εδώ και καιρό από κάποια συνδικάτα προς το Κογκρέσο, που αποφάσισε τα 2,2 τρισ. δολάρια ως ενισχύσεις λόγω της πανδημίας, με το μεγαλύτερο μέρος αυτών να πηγαίνει στο μεγάλο κεφάλαιο.
Πάντως αναλυτές οικονομολόγοι της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ προβλέπουν πως οι άνεργοι τους αμέσως επόμενους μήνες θα φτάσουν τα 47.000.000 ή και 52.000.000 άτομα! Είναι ενδεικτικό ότι την Πέμπτη η εταιρεία «Pantheon Macroeconomics» προέβλεπε πως μόνο τον Απρίλη ο αριθμός των ανέργων θα αυξηθεί κατά άλλα 10.000.000 άτομα!
Ταυτόχρονα, η πανδημία έφερε στην επιφάνεια το πλήρως ιδιωτικοποιημένο σύστημα Υγείας - βραχνά για την πλειοψηφία των λαϊκών στρωμάτων, και ειδικά για τα 30 εκατομμύρια ανασφάλιστους, περίπου το 10% του συνολικού πληθυσμού.
Ενδεικτική είναι έρευνα την οποία πραγματοποίησε το αμερικανικό ινστιτούτο «Fair Health», που ασχολείται με τη μελέτη στατιστικών δεδομένων ιατροφαρμακευτικής και νοσηλευτικής ασφαλιστικής κάλυψης. Μελετώντας 30 δισ. αρχεία σε ασφαλιστικές τράπεζες δεδομένων, διαπίστωσε ότι αν ένας Αμερικανός ασφαλισμένος μολυνθεί από τον κορονοϊό και χρειαστεί νοσηλεία μίας βδομάδας, το κόστος θα κυμανθεί - στην καλύτερη περίπτωση - μεταξύ 21.936 και 38.755 δολαρίων! Αν είναι ανασφάλιστος το κόστος θα εκτιναχθεί μεταξύ 42.486 και 74.310 δολαρίων. Και ακριβά δεν είναι μόνο τα νοσήλια αλλά οποιαδήποτε παροχή τηλε-ιατρικής. Ενα τηλεφώνημα έως 10 λεπτών σε ιδιωτικό νοσηλευτικό κέντρο ή ειδικό γιατρό κοστίζει στον ασφαλισμένο Αμερικανό εργάτη περίπου 34 δολάρια. Στον ανασφάλιστο κοστίζει 43 δολάρια...
Στην πόλη της Νέας Υόρκης, φτωχές περιοχές όπως το Κουίνς, το Τζάκσον Χάιτς και το Ελμχαρστ χτυπήθηκαν πιο πολύ από τον ιό από τα πλουσιότερα προάστια του Μανχάταν και του Μπρούκλιν! Στις φτωχικές συνοικίες, πολυμελείς οικογένειες που ζουν σε στενάχωρα διαμερίσματα και σπίτια στερούνται ουσιαστικά οποιαδήποτε ιατροφαρμακευτική βοήθεια. Οι περισσότεροι από τους εκατοντάδες που μολύνθηκαν από κορονοϊό δεν ζήτησαν απολύτως καμία βοήθεια από τις υπηρεσίες Υγείας ή τα νοσοκομεία της Νέας Υόρκης, γιατί πολύ απλά δεν μπορούσαν να τα πληρώσουν...
Η αναλγησία δεν είναι τυχαίο γεγονός, αλλά βασικό χαρακτηριστικό της εμπορευματοποίησης της Υγείας στις ΗΠΑ. Πριν από περίπου δέκα μέρες ένας 17χρονος από το Λάνκαστερ του Λος Αντζελες πέθανε από κορονοϊό επειδή ήταν ανασφάλιστος και φτωχός. Η φτώχεια του εφήβου ήταν για τη διοίκηση του νοσοκομείου αρκετή ώστε να του στερήσει την πρόσβαση σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.
Η εκρηκτική κατάσταση στην Νέα Υόρκη οδήγησε την Πέμπτη σημαντικό αριθμό νοσηλευτών και γιατρών στα νοσοκομεία Mount Sinai, Montefiore και New York Ρresbyterian να πραγματοποιήσουν στάση εργασίας, ζητώντας επιπλέον νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό, καθώς και ιατροφαρμακευτικό υλικό για την προστασία των ίδιων και των ασθενών.
Στις αρχές της βδομάδας, επίσης, εκατοντάδες άστεγοι στο Λας Βέγκας αναγκάστηκαν να κοιμηθούν σε υπαίθριο πάρκινγκ υπό τις υποδείξεις των αρμόδιων αρχών και υποτίθεται με τις ...προβλεπόμενες αποστασεις, παρότι τα περισσότερα ξενοδοχεία της πόλης ήταν άδεια εξαιτίας της πανδημίας!