Τα πάλσαρ είναι από τα πιο εξωτικά αντικείμενα στο σύμπαν. Σχηματίζονται όταν μεγάλα άστρα τελειώνουν τη ζωή τους με μια ισχυρή έκρηξη υπερκαινοφανούς αστέρα. Τότε αφήνουν πίσω τους ένα υπέρπυκνο, υπέρθερμο και ισχυρά μαγνητισμένο υπόλειμμα, έναν αστέρα νετρονίων. Μια κουταλιά του γλυκού από το υλικό ενός αστέρα νετρονίων θα ζύγιζε στη Γη 4 δισεκατομμύρια τόνους! Μερικές φορές τα πάλσαρ διέρχονται περιόδους αυξημένης δραστηριότητας, κατά τις οποίες εκλύουν τεράστιες ποσότητες ακτινοβολίας, μέσα σε διάστημα από μερικά χιλιοστά του δευτερολέπτου, έως μερικά έτη. Μικρότερες εκλύσεις ακτινοβολίας συνήθως προειδοποιούν για τις επερχόμενες πιο έντονες «εκρήξεις», τότε που η εκλυόμενη ακτινοβολία Χ γίνεται χίλιες φορές ισχυρότερη. Μια τέτοια «έκρηξη» ακτινοβολίας από το νεαρό πάλσαρ συνέλαβε το XMM-Newton. Το Swift J1818.0-1607 ανακαλύφθηκε τον περασμένο Μάρτη από το τηλεσκόπιο Swift της NASA και η έκρηξη υπερκαινοφανούς που το δημιούργησε πρέπει να είχε γίνει ορατή από τη Γη την περίοδο της Γαλλικής ή της Αμερικανικής Επανάστασης.
Το νέο μάγκνεταρ έχει και άλλες ιδιαιτερότητες. Είναι ένα από τα πιο γρήγορα περιστρεφόμενα γύρω από τον άξονά τους ουράνια σώματα, κάνοντας μια πλήρη περιστροφή σε μόλις 1,36 δευτερόλεπτα, παρότι έχει μάζα διπλάσια του Ηλιου, σε μέγεθος σφαίρας με διάμετρο μόλις 25 χιλιομέτρων (τρισεκατομμύρια φορές μικρότερου όγκου από τη σφαίρα του Ηλιου). Οι παρατηρήσεις που έγιναν με τα διαστημικά τηλεσκόπια XMM-Newton, Swift, NuSTAR και το Ραδιοτηλεσκόπιο της Σαρδηνίας, έδειξαν ότι ενώ τα περισσότερα από τα 31 μάγκνεταρ είναι ορατά από τους παλμούς ακτίνων-Χ που εκπέμπουν, το νέο μέλος της παρέας εκπέμπει επίσης και παλμούς ραδιοκυμάτων, όπως κάνουν όλα τα πάλσαρ που δεν είναι μάγκνεταρ. Σύμφωνα με μια εικασία που ενισχύθηκε από τη νέα ανακάλυψη, τα μάγκνεταρ ίσως δεν είναι σπάνια μεταξύ των πάλσαρ και τα πάλσαρ ίσως τελικά να μη χωρίζονται σε πολλές υποκατηγορίες.
Για να υπολογίσουν την ηλικία του νεαρού πάλσαρ, οι επιστήμονες αξιοποίησαν πολυήμερες μετρήσεις τόσο της ταχύτητας περιστροφής του, όσο και της μεταβολής αυτής της ταχύτητας στο πέρασμα του χρόνου. Τα μάγκνεταρ και η διαδικασία σχηματισμού τους θεωρείται ότι σχετίζονται με διάφορα παροδικά φαινόμενα, όπως οι εκρήξεις ακτίνων γάμμα (το υψηλότερης ενέργειας κομμάτι του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος), εξαιρετικά λαμπρές εκρήξεις υπερκαινοφανών και οι μυστηριώδεις ταχείες εκπομπές ραδιοκυμάτων.