INTIME NEWS |
Μέχρι και το τέλος της βδομάδας που πέρασε οι αντιδράσεις του κόσμου ήταν μεγάλες, αφού αναγκάζονται για ώρες ατέλειωτες να μένουν εγκλωβισμένοι στα αυτοκίνητά τους ή σε κάποιο Μέσο Μαζικής Μεταφοράς (ΜΜΜ), ενώ οι μικροί επαγγελματίες αντιμετωπίζουν καθημερινά τις επιπτώσεις που έρχονται να προστεθούν στα έτσι κι αλλιώς μειωμένα έσοδα.
Την ίδια στιγμή, οι δηλώσεις του δημάρχου Αθήνας, Κ. Μπακογιάννη, που κάνει λόγο για «οριστικές αποφάσεις στο τέλος του καλοκαιριού», προκαλούν ακόμα μεγαλύτερη ανησυχία και προετοιμάζουν για ένταση της ταλαιπωρίας. Μάλιστα, όπως δήλωσε, σύμφωνα με τη μελέτη του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου η κυκλοφορία θα βρει την ισορροπία της τις επόμενες βδομάδες, που βέβαια κάθε χρόνο μειώνεται τον Ιούλη και τον Αύγουστο, λέγοντας χαρακτηριστικά πως «κάθε αρχή και δύσκολη».
Ο ένας στόχος είναι αυτός. Ομως, την περασμένη Τετάρτη, προεξάρχοντος του «ΣΚΑΪ», άρχισε να ξεδιπλώνεται ένας ακόμα βασικός στόχος του σχεδίου. Η επιδίωξη ο «Μεγάλος Περίπατος» να εξελιχθεί σε αφορμή για τον περιορισμό των διαδηλώσεων. Αφορμή ήταν οι εργατικές κινητοποιήσεις με αφορμή την πανυγειονομική απεργία της περασμένης Τρίτης 16 Ιούνη. Τα δημοσιεύματα στην «Καθημερινή» και στα «Νέα» καθώς και οι προβοκατόρικες παρεμβάσεις του δημοσιογράφου Πορτοσάλτε στον «ΣΚΑΪ» έδωσαν τον τόνο. «Παραλογισμός στην Πανεπιστημίου - Τι κι αν η μισή αποκλείστηκε για τα ΙΧ; Αυτό δεν αφορά τους διαδηλωτές, οι οποίοι παγίως επιδιώκουν την ταλαιπωρία των οδηγών και επιβατών», έγραφε το πρωτοσέλιδο σχόλιο της «Καθημερινής».
Η διοίκηση του δήμου της Αθήνας επιδόθηκε σε μία επικοινωνιακή καταιγίδα προβολής του σχεδίου πριν από την υλοποίησή του, με αιχμή τη βελτίωση της ποιότητας ζωής όσων ζουν και κινούνται στο κέντρο της πόλης που στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι εργαζόμενοι. Είναι έτσι;
Αν πραγματικά το κίνητρο ήταν η βελτίωση της ποιότητας ζωής των λαϊκών στρωμάτων της Αθήνας, η συζήτηση θα ξεκίναγε με ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αναβάθμισης των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς της πρωτεύουσας, με πύκνωση του δικτύου των δρομολογίων, με αύξηση του προσωπικού και των οχημάτων, ώστε να μπορούσε ευκολότερα να υποκατασταθεί η χρήση των ΙΧ από τη χρήση των ΜΜΜ. Επίσης, θα συνδυαζόταν με ένα αντίστοιχο σχέδιο αύξησης του δημόσιου χώρου σε όλη την έκταση του δήμου, με δημιουργία νέων πλατειών, πάρκων, παιδικών χαρών και δεν θα είχαμε το «παράδοξο» η ίδια διοίκηση να έχει «παγώσει» ακόμα και δρομολογημένες απαλλοτριώσεις για να κερδηθεί δημόσιος χώρος ή να συνεχίζει την τεράστια συρρίκνωση του δικτύου των παιδικών χαρών που είναι σε εξέλιξη τα τελευταία 15 χρόνια. Και επιπλέον, η πρόσβαση των λαϊκών στρωμάτων της πόλης στους αρχαιολογικούς χώρους και τα μουσεία, που τόσο προβάλλεται, θα αντιμετωπιζόταν ως δικαίωμα και όχι ως ένα πανάκριβο τουριστικό προϊόν.
Το σχέδιο για τον «Μεγάλο Περίπατο» της Αθήνας, όπως προτάθηκε από τη διοίκηση Μπακογιάννη και ψηφίστηκε από τις παρατάξεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΚΙΝΑΛ στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας, αποτελεί μια νέα εκδοχή παλιότερων σχεδίων που έχουν παρουσιαστεί για την αναμόρφωση του κέντρου της πρωτεύουσας. Πρόκειται για ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ριζικής αλλαγής στην παραγωγική δομή του κέντρου της Αθήνας, στην κατεύθυνση να γίνει ένα τεράστιο ενιαίο τουριστικό κέντρο για να προσελκύει ακόμα περισσότερα εκατομμύρια τουρίστες για αρκετούς μήνες το χρόνο.
Η εμπειρία από άλλες μεγάλες πόλεις καπιταλιστικών χωρών είναι σαφής για το προς τα πού θα πάνε τα πράγματα. Με ολόκληρες περιοχές να τουριστικοποιούνται πλήρως και με αύξηση των τιμών των ακινήτων, άρα και των ενοικίων και των δημοτικών τελών, μόνιμοι κάτοικοι «εκδιώκονται» από ολόκληρες γειτονιές, στις οποίες αλλάζει ριζικά η σύνθεση του πληθυσμού τους.
Η μεταφορά ακόμα περισσότερης εμπορικής κίνησης προς το κέντρο της πόλης στα μεγάλα εμπορικά κέντρα, θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη χειροτέρευση των όρων δουλειάς για δεκάδες χιλιάδες επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται στις γειτονιές της Αθήνας, αλλά και γειτονικών δήμων. Ενώ μικροί επαγγελματίες και έμποροι που θα παραμείνουν ανοιχτοί στο κέντρο της πόλης, θα έχουν να αντιμετωπίσουν έναν ακόμα πιο άνισο ανταγωνισμό από τα μεγαθήρια του κλάδου.
Οι αντιδράσεις επαγγελματιών σε παραδοσιακούς εμπορικούς δρόμους, όπως στην Αθηνάς ή στο Μοναστηράκι, είναι έντονες, καθώς βλέπουν ότι πάρα πολλοί από αυτούς απειλούνται με κλείσιμο, αφού θα γίνει πιο δύσκολη έως αδύνατη η πρόσβαση του κόσμου.
Επιπλέον, το επιχείρημα ότι θα «καλλωπιστεί» το κέντρο και θα φύγουν τα στέκια της εγκληματικότητας διαψεύδεται από την ίδια την πραγματικότητα των τελευταίων χρόνων. Οι πιάτσες διακίνησης ναρκωτικών, πορνείας, εγκληματικότητας δεν θα εξαλειφθούν, αφού δεν εξαλείφονται οι όροι ύπαρξής τους. Απλά «μετακομίζουν» σε κοντινές περιοχές. Το ίδιο και τα σημεία κυκλοφοριακής συμφόρησης, που η ίδια η μελέτη για το σχέδιο προβλέπει ότι θα μεταφερθούν προς παράπλευρους δρόμους, όπως η Πειραιώς, η Βασ. Σοφίας, η Αλεξάνδρας, η 3ης Σεπτεμβρίου κ.ά.
Η Αθήνα χρειάζεται σημαντικές παρεμβάσεις. Ομως, αυτές οι παρεμβάσεις θα πρέπει να υπηρετούν τις ανάγκες και τους όρους ζωής των εργαζομένων, των κατοίκων, των επαγγελματιών του ευρύτερου κέντρου της Αθήνας και όχι όσων προσδοκούν να βγάλουν κι άλλα υπερκέρδη αλλοιώνοντας τη φυσιογνωμία του και μετατρέποντάς το σε κλειστό κλαμπ μεγαλοξενοδόχων, μεγαλεμπόρων και επιχειρηματιών βραχυχρόνιων μισθώσεων.