Η ανασφάλιστη, «μαύρη εργασία», η συστηματική καταστρατήγηση δικαιωμάτων και η ραγδαία ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, είναι η σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν χιλιάδες ξενοδοχοϋπάλληλοι σε όλη τη χώρα. Το ωράριο εργασίας παραβιάζεται, πολλές φορές τα ένσημα είναι λιγότερα από το κανονικό, οι αποδοχές είναι ιδιαίτερα χαμηλές, οι εργοδοτικοί εκβιασμοί πολλοί και ο συνδικαλισμός αποτελεί μέγα «αμάρτημα», που χτυπιέται με ανάλογη ένταση. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, οι ξενοδοχοϋπάλληλοι καλούνται να βγάλουν κάθε χρόνο τη χώρα τουριστικά... ασπροπρόσωπη. Οι «νόμοι» της αγοράς είναι αμείλικτοι. Ο «ιδανικός», για τους εργοδότες, εργαζόμενος πρέπει να είναι: Νέος, ανασφάλιστος, ελάχιστα αμειβόμενος, χωρίς απαιτήσεις και... γελαστός!

Οι ευθύνες για την κατάσταση ανήκουν τόσο στην κυβέρνηση όσο και στους εργοδότες. Το κυβερνητικό νομοθετικό πλαίσιο βαδίζει στο δρόμο, που έχουν χαράξει οι εργοδότες και επιτρέπει ακόμη και την παραβίασή του! Οι εργαζόμενοι δουλεύουν όσο και όποτε θέλει η επιχείρηση και αμείβονται με τα κατώτερα όρια των συλλογικών συμβάσεων, ενώ πολλές φορές δεν ισχύουν ούτε αυτά. Σημαντικά έχει βοηθήσει και σ' αυτό η κυβέρνηση με την υπονόμευση, σε βαθμό διάλυσης, των Επιθεωρήσεων Εργασίας.

Απ' την πλευρά τους, οι πολυεθνικές πλέουν σε ένα πέλαγος ασυδοσίας. Εχουν συμπιέσει το κόστος εργασίας όσο πιο χαμηλά γίνεται, ενώ τα κέρδη τους έχουν εκτοξευτεί στα ύψη. Ακόμα και νόμοι που κατακτήθηκαν με αγώνες - και οι οποίοι ακόμη δεν έχουν αντικατασταθεί από την κυβέρνηση - θεωρούνται επιβλαβείς για τα συμφέροντά τους.

Το δικό της μερίδιο ευθύνης έχει και η πλειοψηφία της διοίκησης της Ομοσπονδίας Επισιτισμού - Τουρισμού, που κινείται σταθερά στο δρόμο του συμβιβασμού, του «κοινωνικού διαλόγου» και της «εργασιακής ειρήνης».

Χαρακτηριστική είναι η πρόταση που προώθησε η πλειοψηφία, εν όψει της καταγγελίας των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Πρόταση, με γενικόλογες και ασαφείς αναφορές, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της κυβερνητικής πολιτικής και υποταγμένη στη θέση ότι ο στόχος της ΟΝΕ είναι εθνικός και τα πάντα καθορίζονται από αυτόν!

Αλλά και αυτές τις αόριστες διεκδικήσεις, η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας έσπευσε να τις... εγκαταλείψει στα χέρια του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ) - ο οποίος κινείται στα προκαθορισμένα όρια της κυβερνητικής εισοδηματικής πολιτικής - υπονομεύοντας έτσι και το δικαίωμα της συλλογικής διαπραγμάτευσης και των συλλογικών διαπραγματεύσεων.

Οι ταξικές δυνάμεις που δρουν στην Ομοσπονδία ανέλαβαν για μια ακόμη φορά την προώθηση μιας πρότασης σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση, η οποία όμως δεν έγινε δεκτή. Η «Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία» (ΔΑΣ), έθεσε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο αιτημάτων, που εκτός από την ουσιαστική αύξηση των αποδοχών των ξενοδοχοϋπαλλήλων, πρόβαλε και την ανάγκη μείωσης των ειδικοτήτων στην κατεύθυνση βελτίωσης των μισθών, ιδιαίτερα των χαμηλόμισθων εργαζομένων. Οσον αφορά τα θεσμικά αιτήματα, η ΔΑΣ μεταξύ άλλων, ζητά τη θεσμοθέτηση 35ωρου - 5ήμερου - 7ωρου, με αύξηση αποδοχών, πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα και κατάργηση της μερικής απασχόλησης.