Ας δούμε όμως τις αποφάσεις της κυβερνητικής επιτροπής για να διαπιστώσουμε και το πώς εννοεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ την «αναβάθμιση της ποιότητας της δημοκρατίας» που επαγγέλλεται. Μεταξύ άλλων, λοιπόν, επιχειρείται περιορισμός στη δράση και τη δημοσιοποίηση των απόψεων των μικρότερων κομμάτων. Ετσι, τη μερίδα του λέοντος της κρατικής χρηματοδότησης θα εξακολουθούν να την καρπώνονται τα δύο λεγόμενα μεγάλα κόμματα, ενώ -σύμφωνα με τις κυβερνητικές αποφάσεις- το ύψος της μειώνεται από το 1,7 τοις χιλίοις στο 1,25 του κρατικού προϋπολογισμού. Επιπροσθέτως θα απαγορευτεί διά ροπάλου η ανάρτηση πανό και αφισών, τα οποία ως γνωστό αποτελούν τα κύρια μέσα διάδοσης των απόψεων μικρότερων κομμάτων που δεν απολαμβάνουν της εύνοιας των ΜΜΕ. Διατηρείται το άνισο καθεστώς προβολής των κομμάτων από τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα με βάση την αρχή της εκλογικής ισότητας.

Το σημείο όμως των αποφάσεων της κυβερνητικής επιτροπής που διακρίνεται για την αντιδραστικότητά του είναι άλλο. Και συγκεκριμένα εκείνο που έρχεται να επιβάλει την ονομαστική καταγραφή όλων όσοι χρηματοδοτούν ένα κόμμα με πάνω από 600 ευρώ. Δηλαδή, σε απλά ελληνικά το φακέλωμα των ψηφοφόρων ενός κόμματος, μιας «μαύρης λίστας» όταν πρόκειται για κόμματα μη αρεστά στο σύστημα, ακριβώς επειδή με την πολιτική τους το αντιπαλεύουν, όπως δηλαδή το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Μιας λίστας που είναι κατανοητό ότι μπορεί να αξιοποιηθεί για εκβιασμό συνειδήσεων και πολύμορφες επιθέσεις άμεσες και έμμεσες. Ακολούθως επιβάλλεται η διακίνηση του 80% των εσόδων και δαπανών των κομμάτων μέσω τραπεζών, ώστε -όπως είπε ο πρωθυπουργός- να είναι ξεκάθαρο ποιος έδωσε, πόσα χρήματα. Τέλος, θα επιβληθεί στα κόμματα η τήρηση κανονικών και ελέγξιμων λογιστικών βιβλίων, ενώ στην επιτροπή ελέγχου πέρα από τους εκπροσώπους των κομμάτων θα συμμετέχουν πλέον και δικαστές, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε παρατράγουδα ποινικοποίησης της πολιτικής ζωής.

Κατόπιν αυτών είναι εμφανές πως ο τρόπος με τον οποίο επιχειρήθηκε να εμφανιστούν οι σχετικές αποφάσεις συνιστά πολιτική υποκρισία πρώτου μεγέθους. Ο στόχος βεβαίως δεν είναι η θωράκιση της δημοκρατίας, ούτε η μη χειραγώγηση των πολιτικών διαδικασιών από οικονομικές εξουσίες. Ο πραγματικός στόχος είναι διπλός. Αφενός να ριχθεί στάχτη στα μάτια του ελληνικού λαού με τη δημιουργία μιας εικόνας διαφάνειας του αντιλαϊκού πολιτικού συστήματος, που καθόλου όμως δε θα ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, και αφετέρου να χτυπηθούν κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που αντιμάχονται τη φιλομονοπωλιακή πολιτική.

Αλλωστε οι σχέσεις του κάθε κόμματος με τη διαφάνεια είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την ίδια την πολιτική του. Τα κόμματα που εκπροσωπούν στο πεδίο της πολιτικής την άρχουσα τάξη, που είναι τα ίδια σάρκα από τις σάρκες της, πάει πολύ να ομιλούν περί απεγκλωβισμού της πολιτικής από τις οικονομικές εξουσίες. Η στήριξη είναι αμφίδρομη και ποικιλότροπη. Και καμία θεσμική αλλαγή δεν είναι ικανή να την εμποδίσει, όπως άλλωστε αποδεικνύει και η εμπειρία άλλων χωρών, όπου έχουν προχωρήσει αντίστοιχα και αυστηρότερα μέτρα. Οπως τόνισε προχτές και η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, «όποιος νόμος και να ψηφιστεί στη Βουλή, τα κόμματα εξουσίας δεν πρόκειται να πάψουν να έχουν στενές σχέσεις με επιχειρηματικούς ομίλους, με την πλουτοκρατία του τόπου και αυτές οι στενές σχέσεις θα συνεπάγονται και άλλου τύπου σχέσεις. Θα βρουν "παράθυρα" να διαφύγουν το νόμο».

Η υποκρισία που διαπερνά τις αποφάσεις της κυβερνητικής επιτροπής από την αρχή έως το τέλος τους, αλλά κυρίως το γεγονός ότι αυτές μπορεί να αποτελέσουν το όχημα μελλοντικά για το χτύπημα κομμάτων και κοινωνικών οργανώσεων που αντιστέκονται στην ακολουθούμενη πολιτική, προκάλεσαν την έντονη αντίδραση του ΚΚΕ, το οποίο και δήλωσε εξαρχής πως δεν πρόκειται να σεβαστεί κανένα τέτοιο νόμο. Δεν πρόκειται να νομιμοποιήσει την προσπάθεια διαμόρφωσης μιας νέας μαύρης λίστας, ενός ιδιότυπου σύγχρονου φακελώματος των απλών ανθρώπων που θέλουν να συνδράμουν με το υστέρημά τους κόμματα ή κοινωνικές μαζικές οργανώσεις.

Το ΚΚΕ - έχοντας το ίδιο μια πολιτική που αποτελεί και την πλέον διαφανή εγγύηση για τα συμφέροντα που εξυπηρετεί και για τις πηγές της χρηματοδότησής του - από θέσεις αρχής αρνείται να συναινέσει στην επιχειρούμενη αυταρχική εκτροπή, να δώσει στοιχεία των ανθρώπων που το ενισχύουν και δηλώνει πως ο μόνος έλεγχος που θα δεχτεί θα είναι ο σχετικός με την κρατική επιχορήγηση.

Η ξεκάθαρη και κατηγορηματική του θέση συνοδεύεται από ένα πλατύ κάλεσμα στον ελληνικό λαό να συνειδητοποιήσει το στόχο όσων μεθοδεύονται, να κατανοήσει πως η διαφθορά και η σήψη είναι φαινόμενα συνυφασμένα του συστήματος, που όσο περισσότερο εξαπλώνονται τόσο περισσότερο θα επιχειρείται να συγκαλυφτούν με τέτοια και άλλα νομοθετήματα. Τον καλεί να αντιδράσει άμεσα και αποφασιστικά στα νέα βαθιά αντιδημοκρατικά μέτρα πριν εισπράξει ο ίδιος τις συνέπειές τους, όντας και ο τελικός αποδέκτης.