Ο Γ. Μαυρίκος |
«Από όταν εμφανίστηκε η εργατική τάξη και άρχισε να διεκδικεί καλύτερη τιμή πώλησης της εργατικής της δύναμης, παρουσιάστηκαν πάντα οι αντίπαλοί της να αξιοποιούν διάφορες μορφές, προκειμένου να αγοράζουν την εργατική της δύναμη όσο γίνεται πιο φθηνά, να κερδίζουν όσο γίνεται περισσότερο οι ίδιοι και να εξουσιάζουν ιδεολογικά, πολιτικά και οικονομικά», επισήμανε.
Στην παρέμβασή του ανέτρεξε στους νόμους του αστικού κράτους που επιχείρησαν να σταθούν εμπόδιο στην ενίσχυση των συνδικάτων και του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, από τις αρχές του 20ού αιώνα μέχρι σήμερα. «Πάντοτε οι στόχοι ήταν ίδιοι και απαράλλακτοι», σημείωσε, «να δυσκολευτούν οι αγώνες, να περιοριστεί η δύναμη των αγωνιστικών συνδικάτων».
«Το σύνθημα το δικό μας, "Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη", δεν είναι ένα σύνθημα απλά. Είναι η ουσία, έχει στοιχεία της ιδεολογίας μας, της τακτικής μας και της στρατηγικής μας», υπογράμμισε και αναφέρθηκε στη σφραγίδα που βάζουν η ταξική πάλη, η κινητοποίηση των μαζών, η μαζικότητα των λαϊκών κινητοποιήσεων στην εξέλιξη της ίδιας της κοινωνίας. «Σωστά κάνουμε και αγωνιζόμαστε για να αποκαλύψουμε στα μάτια της εργατικής τάξης τι επιχειρούν κάθε φορά, ταυτόχρονα όμως πρέπει να αναλύουμε και να πείθουμε την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα ότι νόμος είναι το δίκιο του εργάτη», πρόσθεσε.
Οσον αφορά τις προσπάθειες της αστικής τάξης στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς να περιορίσει τη συνδικαλιστική δράση, τη συλλογική οργάνωση, το δικαίωμα στην απεργία, επισήμανε πως οι εργαζόμενοι δεν έχουν πει την τελευταία τους λέξη. «Η πάλη είναι αυτή που θα καθορίσει. Νόμους μπορεί να φτιάξουν χίλιους στον καπιταλισμό. Εμείς πρέπει να αντιπαλεύουμε τους νόμους και ταυτόχρονα στην πράξη να τους καταργούμε», τόνισε και ξεκαθάρισε ότι η εργατική τάξη και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις της θα σταθούν απέναντι στις προσπάθειες των κυβερνήσεων και της εργοδοσίας «να αξιοποιήσουν τον κορονοϊό για να μας πάνε αιώνες πίσω».