Από την πρώτη στιγμή της πανδημίας, γονείς παιδιών ΑμεΑ και εργαζόμενοι στην Ειδική Αγωγή μπήκαν μπροστά στη μάχη, διεκδικώντας μέτρα για να συνεχίσει απρόσκοπτα η εκπαίδευση των παιδιών με αναπηρία, να διασφαλιστεί η προστασία της υγείας μαθητών, εκπαιδευτικών, θεραπευτών και των οικογενειών τους, αλλά και των φιλοξενούμενων στις κλειστές δομές και στα ιδρύματα.

Ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με την Γεωργία Κουρή, πρόεδρο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στην Ειδική Αγωγή (ΠΟΜΕΕΑ), και την Γιώτα Πολλάτου, μέλος του ΔΣ του Ενιαίου Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων ΑμεΑ Αττικής και Νήσων και αναπληρώτρια εκπαιδευτικό στο Ειδικό Δημοτικό Καλλιθέας, για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα, 10 μήνες μετά την έναρξη της πανδημίας.

-- Οι δομές Ειδικής Αγωγής συνεχίζουν να λειτουργούν κατά τη διάρκεια του δεύτερου lockdown κανονικά. Αυτή ήταν μια από τις διεκδικήσεις σας από την αρχή της πανδημίας. Τι προκύπτει όμως από τη μέχρι τώρα λειτουργία;

Γ. Κ.: Οι δομές Ειδικής Αγωγής όντως έμειναν ανοιχτές στη διάρκεια του δεύτερου lockdown και για μας η λειτουργία τους ήταν αδιαπραγμάτευτη. Ωστόσο αγωνιζόμαστε για ασφαλή λειτουργία, γιατί οι μαθητές/ωφελούμενοι ΑμεΑ συνεχίζουν να βρίσκονται σε υπεράριθμα σχολεία και κέντρα Ειδικής Αγωγής, παρότι μεγάλο ποσοστό δεν μπορεί να τηρήσει τους κανόνες υγιεινής, ή χρειάζεται συστηματική εκπαίδευση για να το κάνει, ενώ ένα άλλο μέρος δεν αυτοεξυπηρετείται καθόλου και χρειάζεται βοήθεια.

Επίσης, τα πούλμαν που τους μεταφέρουν έχουν πληρότητα 100%. Τα προστατευτικά μέσα δίνονται στους εργαζόμενους με το σταγονόμετρο, τη στιγμή που η ειδική εκπαιδευτική παρέμβαση επιβάλλει ο εκπαιδευτικός ή άλλος επαγγελματίας να είναι δίπλα στον μαθητή/ωφελούμενο, να τον κατευθύνει στην εργασία του κρατώντας του το χέρι, να τον αγγίζει στο πρόσωπο και το στόμα (π.χ. στις ασκήσεις λογοθεραπείας), ή σε ολόκληρο το σώμα (εργοθεραπεία, φυσικοθεραπεία, γυμναστική, δεξιότητες φαγητού, αυτοεξυπηρέτηση).

Τεστ γίνονται στη «χάση και στη φέξη», ενώ δεν έχει προβλεφθεί καμία μέριμνα για τους μαθητές που τα πρωτόκολλα δεν τους επιτρέπουν να συμμετέχουν, λόγω του ότι ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου, με αποτέλεσμα να βρίσκονται κλεισμένοι στα σπίτια τους από το Μάρτη. Χρειάζεται δε να αναφέρουμε πως υπάρχουν και γονείς οι οποίοι φοβούνται και κρατούν τα παιδιά στο σπίτι. Το αποτέλεσμα και στις δύο περιπτώσεις είναι αυτά να παλινδρομούν και οι οικογένειες να αποδιοργανώνονται.

-- Είπατε πως υπάρχουν οικογένειες που κρατούν τα παιδιά τους από φόβο στο σπίτι με αποτέλεσμα τα παιδιά να πισωγυρίζουν, να παλινδρομούν όπως το λέτε. Τι λέτε σε αυτούς τους γονείς;

Γ. Π.: Ο φόβος και η ανησυχία μας ως γονέων έχουν αντικειμενική βάση. Είναι η συνειδητοποίηση των σοβαρών ελλείψεων που είχαν ήδη οι δομές όταν χτύπησε η πανδημία. Ομως, εμείς καλούμε τους γονείς να διεκδικήσουν μαζί μας, μέσα από τις γραμμές του Ενιαίου Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων ΑμεΑ, συγκεκριμένα μέτρα προστασίας, λειτουργία δομών και υπηρεσιών με βάση τις ανάγκες και αυτών των παιδιών. Γιατί το κλείσιμο στο σπίτι είναι εις βάρος και του παιδιού και της οικογένειας.

Οι γονείς γνωρίζουμε ότι αν είχαν παρθεί όλα τα απαραίτητα μέτρα τα παιδιά μας θα μπορούσαν να εκπαιδεύονται με ασφάλεια. Η εκπαίδευση των παιδιών μας δεν θα έπρεπε να είναι ατομική υπόθεση του κάθε γονιού. Θα έπρεπε να είναι συλλογική ευθύνη του κράτους. Υπάρχει το παράδειγμα της ΕΣΣΔ, πριν από 60 χρόνια, όπου στο πλαίσιο ενός άλλου συστήματος υπήρχε ολοκληρωμένη φροντίδα του παιδιού στο χώρο του σχολείου με πλήρως εξοπλισμένες σχολιατρικές υπηρεσίες και χώρους ανάρρωσης.

-- Η κυβέρνηση, παρ' όλα αυτά, υποστηρίζει πως έχει πάρει όλα τα αναγκαία μέτρα, έχει δημιουργήσει ασφαλή πρωτόκολλα λειτουργίας. Αυτά δεν αρκούν;

Γ. Κ.: Στα ιδρύματα χρονίως πασχόντων, στις ψυχιατρικές κλινικές και τους ξενώνες φιλοξενούνται/περιθάλπονται άνθρωποι με πολύ σοβαρές αναπηρίες, που σε μεγάλο ποσοστό δεν αυτοεξυπηρετούνται, κυριολεκτικά στοιβαγμένοι. Χώροι που αντικειμενικά είναι εστίες υπερμετάδοσης.

Τα μέτρα που υποστηρίζει η κυβέρνηση πως πήρε, εξαντλήθηκαν στην απαγόρευση επισκεπτηρίου, στη θερμομέτρηση των εργαζομένων κατά την είσοδό τους σε αυτές, στα τεστ μόνο για τους εργαζόμενους και φυσικά συστάσεις προς τους εργαζόμενους για να χρησιμοποιούν τα μέσα ατομικής προστασίας που τους παρέχονται με το σταγονόμετρο. Σε αυτά περιορίστηκε η κυβερνητική ευθύνη, η συλλογική ευθύνη του κράτους!

Είχαμε προειδοποιήσει επίσης για τους κινδύνους σχετικά με τους υπερήλικες γονείς ή χρονίως πάσχοντες που δεν είναι σε θέση να φροντίσουν τα ανάπηρα παιδιά τους, όπως επίσης και γέροντες ή μοναχικούς ανθρώπους που δεν έχουν κάποιον να τους φροντίσει.

Βγήκε στη δημοσιότητα ότι μια υπερήλικη μητέρα πέθανε από κορονοϊό κι έμεινε για δύο μέρες νεκρή στο σπίτι με το βαριά ανάπηρο παιδί της στο πλάι. Τους είχε δοθεί η οδηγία να μείνουν σπίτι. Πού είναι η ιατρική επίσκεψη στο σπίτι τους; Πού είναι η φροντίδα που είχαν αυτοί οι άνθρωποι για να αναρρώσουν; Η ιδιαίτερη φροντίδα από ειδικούς Ψυχικής Υγείας που είχε ανάγκη ο νοητικά υστερημένος άνθρωπος;

-- Ποιες είναι οι βασικές διεκδικήσεις σας;

Γ. Κ.: Διεκδικούμε να δημιουργηθούν νέες δομές, να ανοίξουν πτέρυγες και δομές που έκλεισαν τα προηγούμενα χρόνια στο όνομα της αποϊδρυματοποίησης και του εξορθολογισμού και μένουν αναξιοποίητες. Να χρησιμοποιηθούν αυτοί οι χώροι για να αραιωθούν οι υπερπληθείς ομάδες. Να προσληφθεί μόνιμο προσωπικό όλων των απαραίτητων ειδικοτήτων για να καλύψει τις αυξημένες ανάγκες αλλά και για πρόβλεψη των απουσιών των εργαζομένων που ανήκουν οι ίδιοι στις ευπαθείς ομάδες ή είναι γονείς.

Για παράδειγμα, ενώ ένα μεγάλο ποσοστό των μαθητών στα ειδικά σχολεία έχει σοβαρά υποκείμενα νοσήματα (π.χ. επιληψίες, σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα, οργανικές ανεπάρκειες κ.λπ.) σε πολλά σχολεία δεν υπάρχουν σχολικοί νοσηλευτές.

Η δημιουργία δε Σχολιατρικής Υπηρεσίας και η στελέχωσή της με τον απαραίτητο αριθμό γιατρών ώστε να καλύπτουν όλα τα σχολεία (Γενικά και Ειδικά) και το συντονισμό με τους σχολικούς νοσηλευτές, θα έλυναν τα ζητήματα αντιμετώπισης επιδημιών στα σχολεία και της άμεσης υγειονομικής παρέμβασης για να μην υπάρχει εξάπλωση.

Διεκδικούμε να γίνονται μαζικά, δωρεάν εβδομαδιαία τεστ για την πρόληψη της εξάπλωσης και για να γίνεται ουσιαστική μελέτη της πορείας της πανδημίας ανά πληθυσμιακή ομάδα, χώρο εργασίας, ηλικία κ.λπ. Να εξασφαλιστεί επάρκεια σε μέσα ατομικής προστασίας. Να αυξηθεί το προσωπικό καθαριότητας με μόνιμη σχέση εργασίας.

Η ουσιαστική ενίσχυση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, με το Κέντρο Υγείας, θα μπορούσε να παίξει κεντρικό ρόλο στην αντιμετώπιση της πανδημίας και των επιπτώσεών της στους ανθρώπους με αναπηρία και στις οικογένειές τους.

-- Διεκδικείτε την επίταξη του ιδιωτικού τομέα Πρόνοιας και Ειδικής Αγωγής. Γιατί;

Γ. Π.: Θεωρούμε ότι για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που έχει προκαλέσει η πανδημία στους ανθρώπους με αναπηρία, στις οικογένειές τους, στους εργαζόμενους είναι απαραίτητο να περιληφθούν σε ένα ενιαίο κυβερνητικό σχέδιο μια σειρά από αλληλένδετα μέτρα, αρχίζοντας από το άνοιγμα κλειστών δομών και πτερύγων, τη δημιουργία νέων δομών, όλα όσα αναφέραμε παραπάνω, ενώ θα χρειαστεί και η επίταξη του ιδιωτικού τομέα.

Το θεωρούμε αυτό επιβαλλόμενο για την αντιμετώπιση της πανδημίας, λόγω του περιορισμένου αριθμού των δομών δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και για να σταματήσουν το παιδί και η οικογένεια να είναι από το πρωί μέχρι το βράδυ στο δρόμο. Να σταματήσουν οι απογευματινές περιπλανήσεις σε ιδιωτικά κέντρα, που ούτως ή άλλως δεν μπορούν να εξασφαλίσουν ολοκληρωμένη παρέμβαση για τα παιδιά, αλλά σε συνθήκες πανδημίας καθίστανται επικίνδυνα...

Και βέβαια αναφερόμαστε σε πραγματική επίταξη, όχι με την παχυλή αποζημίωση, όπως γίνεται τώρα με τις ιδιωτικές κλινικές στην Υγεία.

Ετσι μόνο μπορεί να διασφαλιστεί ότι η Ειδική Αγωγή, η αποκατάσταση, οι χώροι φιλοξενίας θα λειτουργήσουν με ολιγομελείς ομάδες/τμήματα, χωρίς να στοιβάζονται. Οτι θα έχουν δίπλα τους επαγγελματίες να τους εκπαιδεύουν, να τους στηρίζουν, να τους φροντίζουν. Οτι θα ανακουφιστούν οι οικογένειες υπερηλίκων που δεν είναι σε θέση να φροντίσουν το ανάπηρο παιδί τους ή οι μοναχικοί γέροντες που δεν έχουν κάποιον να τους φροντίσει. Οι ασυμπτωματικοί θα μπορούν να απομονωθούν χωρίς να βάζουν σε κίνδυνο την οικογένειά τους. Το ίδιο και οι εργαζόμενοι. Θα μπορούν δηλαδή να μένουν σε χώρους που θα εξασφαλίζονται για να μη μεταφέρουν τον ιό στο σπίτι τους, στην οικογένειά τους.

-- Τι απαντάει η κυβέρνηση σε αυτά τα αιτήματα;

Γ. Κ.: Η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά τι μέτρα χρειάζεται να πάρει για να προστατεύσει την υγεία του λαού. Υπηρετεί όμως τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και τη στρατηγική της ΕΕ, που υπαγορεύουν μέτρα προστασίας των κερδών και όχι μέτρα προστασίας του λαού. Γι' αυτό πέρασαν όλες τις αντεργατικές ΠΝΠ και χρησιμοποιούν την πανδημία ως τη μεγαλύτερη ευκαιρία για να περάσουν αντεργατικούς νόμους και διατάξεις, χρόνιες αξιώσεις των μεγαλοεπιχειρηματιών.

Ξέρουμε καλά πως χρειάζεται να παλεύουμε και να διεκδικούμε κάθε μέτρο που θα ανακουφίσει από τις συνέπειες της πανδημίας και της οικονομικής κρίσης που καλπάζει, τους ανθρώπους με αναπηρία, τις οικογένειές τους, τους εργαζόμενους. Ξέρουμε όμως το ίδιο καλά πως χρειάζεται ριζική, συνολική ρήξη και ανατροπή αυτής της βάρβαρης πολιτικής, για μια άλλη κοινωνία που θα έχει στο κέντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του και όχι τα κέρδη των μονοπωλίων.

Καλούμε γονείς και κηδεμόνες, εργαζόμενους και ΑμεΑ να οργανώσουμε τον αγώνα μας μέσα από τις γραμμές του Ενιαίου, της ΣΕΑΑΝ, του ΣΕΜΙΣΕΑ, για να μην πληρώσουμε ξανά την κρίση τους, να περάσουμε στην αντεπίθεση με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες και δικαιώματά μας...