Από την Ενωση ΕΒΕ Περιστερίου ο Δ. Σωτηριάδης μετέφερε την εύλογη αγανάκτηση των συναδέλφων του για την απουσία ουσιαστικών μέτρων αντιμετώπισης της υγειονομικής κρίσης, η οποία συνεπάγεται λουκέτο στις επιχειρήσεις τους, αλλά και για το γεγονός ότι η μεγάλη ροή χρημάτων κατευθύνεται στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Οπως είπε, ακόμα «κι αν ανοίξει αύριο η αγορά θα ήταν δύσκολο να αντιμετωπιστούν τα χρέη». Μεταξύ άλλων έθεσε το ζήτημα της απαλλαγής τους από δημοτικά τέλη, αλλά και από την υποχρέωση καταβολής ενοικίων για όσους νοικιάζουν δημοτική περιουσία. Επικριτικός ήταν απέναντι στην παρελκυστική, όπως είπε, τακτική των τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων του κλάδου και τα εμπόδια που βάζουν στη μαζική είσοδο των συναδέλφων του στη διεκδίκηση και τον αγώνα.
Από τον Εμπορικό Σύλλογο Περιστερίου ο Ι. Καλαντώνης σημείωσε ότι η εστίαση έχει καταστραφεί, ενώ το λιανεμπόριο φυτοζωεί, εκφράζοντας την απορία πώς γίνεται ο κορονοϊός να διασπείρεται στις μικρές επιχειρήσεις αλλά όχι στις μεγάλες, όταν στα μικρά καταστήματα ακόμα και προ πανδημίας δεν έμπαιναν περισσότεροι από 5 πελάτες τη μέρα. Με τη σειρά του έθεσε και αυτός το ζήτημα της απαλλαγής από δημοτικά τέλη, ενώ χαρακτήρισε το μέτρο της επιστρεπτέας προκαταβολής «ασπιρίνη για τον καρκίνο». «Πρέπει να υπάρξουν γενναία μέτρα την επόμενη μέρα για να γλιτώσουμε λουκέτα που θα έρθουν. Η αγωνία μας είναι να είναι όσο γίνεται λιγότερα», σημείωσε, ζητώντας «κούρεμα» χρεών, γενναίες ρυθμίσεις για οφειλές σε ΙΚΑ, ΤΕΒΕ και εφορία, οριστική λύση με τις επιταγές αλλά και μέτρα στήριξης και των υπαλλήλων που απασχολούν.
Ο Κ. Τσακιράκης, από τον Εμπορικό Σύλλογο Πετρούπολης, μίλησε για την ανάγκη διαγραφής χρεών, απαλλαγής από δημοτικά τέλη αλλά και ανάπτυξης του αγώνα και σε επίπεδο συνοικίας. «Δεν μπορεί να χαρίζονται 500 εκατομμύρια, για παράδειγμα, στους εφοπλιστές κι απ' την άλλη να αφήνουν ανθρώπους χωρίς ένα επίδομα», υπογράμμισε.
Απ' την Ενωση ΕΒΕ Αιγάλεω ο Στ. Βασιλειάδης τόνισε ότι η πανδημία αποτελεί ένα πρώτης τάξεως άλλοθι για την εξαφάνιση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Οπως υπογράμμισε, οι επαγγελματίες κλήθηκαν να πληρώσουν την κρίση «συσσωρεύοντας χρέη, τα ανελαστικά κόστη μας συνεχίζουν να λειτουργούν κανονικά, καμία απαλλαγή όσον αφορά τις ασφαλιστικές μας εισφορές... έχουμε ανελαστικά κόστη απ' τις ΔΕΚΟ», πλάι σ' αυτά και χρέη από δανεισμό στον οποίο πολλοί αναγκάστηκαν να καταφύγουν, το τέλος επιτηδεύματος που θα κληθούν να πληρώσουν, η προκαταβολή φόρου για όσους είχαν ένα μικρό κέρδος, η επιστρεπτέα προκαταβολή. «Σε λίγους μήνες, όταν θα κληθούμε να πληρώσουμε, θα δούμε πολλά συστηματικά λουκέτα», υπογράμμισε, με δεδομένο και ότι δεν υπάρχει ακατάσχετος επαγγελματικός λογαριασμός, με συνέπεια να αποτραβιούνται από εκεί χρήματα για αποπληρωμή χρεών και να μένουν απλήρωτοι οι προμηθευτές, γεγονός που σπρώχνει μια επιχείρηση νωρίτερα στο λουκέτο. Εθεσε ακόμα και το ζήτημα του νέου πτωχευτικού κώδικα για να συμπεράνει ότι «θα δούμε πολλούς συναδέλφους στο δρόμο διότι είχαν πάρει με εγγύηση την προσωπική τους περιουσία δάνειο για να λειτουργήσουν τις επιχειρήσεις τους».
Μεταξύ άλλων ζήτησε να μην είναι επιστρεπτέα η προκαταβολή, να υπάρξει πραγματική ενίσχυση, να λυθεί το θέμα με τις πιστώσεις του εξωτερικού ώστε να μη χαθούν συνεργασίες με προμηθευτές, να υπάρξει απαλλαγή από καταβολές ασφαλιστικών εισφορών, να δοθεί λύση στο ζήτημα της επαγγελματικής στέγης και των μισθωμάτων και όχι «ασπιρίνες», όπως μείωση ενοικίου, αφού ούτε στο μειωμένο είναι δυνατόν να ανταποκριθούν επαγγελματίες δίχως κανένα εισόδημα. Τέλος, έθεσε και το ζήτημα της προστασίας των θέσεων εργασίας και στήριξης των εργαζομένων.
Απ' το Συντονιστικό Καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος Χαϊδαρίου, ο Ν. Χούτας περιέγραψε με μελανά χρώματα την κατάσταση στην εστίαση: Η ζημιά που έχουν υποστεί είναι τεράστια, σημείωσε, ζητώντας απαλλαγή για το 2020 απ' το τέλος επιτηδεύματος, ενώ εξέφρασε την ανησυχία του κλάδου για τους όρους ανοίγματος λέγοντας πως αν η εστίαση ανοίξει με κάτω από 50% πληρότητα, θα είναι μη βιώσιμη. Χαρακτήρισε «ασπιρίνη» το μέτρο της επιστρεπτέας προκαταβολής, ενώ για τις μειώσεις ενοικίων επισήμανε πως το 40% είναι λίγο, το αίτημά τους είναι για 80% απαλλαγή. Σε ό,τι αφορά τη ρύθμιση χρεών σημείωσε πως οι 120 δόσεις πρέπει να συνοδευτούν από πλήρη απαλλαγή από τόκους και προσαυξήσεις.
Ο Π. Χατζίρης, από το Σωματείο Μικροπωλητών υπαίθριου εμπορίου, υπενθύμισε ότι έχουν να εργαστούν απ' τις 22 Φλεβάρη του περασμένου έτους. «Κι όλο αυτό το διάστημα έχουμε πάρει απ' την πολιτεία 1.100 ευρώ. Οσοι κάναμε αιτήσεις για επιστρεπτέα οι περισσότεροι δεν πήραν (...) Το ΕΦΚΑ "τρέχει" και για μας και η αναστολή δεν μας βοηθάει, δεν σημαίνει πως όταν ανοίξουμε θα έχουμε τον διπλάσιο τζίρο για να καλύψουμε αυτές τις υποχρεώσεις, ούτε θα μπορέσουμε να επιστρέψουμε την επιστρεπτέα προκαταβολή που θα έπρεπε να είναι μη επιστρεπτέα διότι με δανεικό αλεύρι δεν κρατιέται το σπίτι... Εχουμε και στάσεις δήμων που ζητάνε τέλη για τη χρονιά που δεν εργαστήκαμε», υπογράμμισε. Εθεσε ταυτόχρονα το επιπλέον για τους δικούς του συναδέλφους πρόβλημα των υψηλών τελών κυκλοφορίας και ασφαλίστρων για τα οχήματά τους, επειδή είναι επαγγελματικά. Οπως είπε, ακόμα κι αν ανοίξουν τα πανηγύρια «οι περισσότεροι από μας δεν θα συνεχίσουν, δεν θα έχουν να πληρώσουν ούτε τα τέλη να πάνε σε κάποιο πανηγύρι, όχι να πληρώσουν εμπόρευμα για να φορτώσουν τους πάγκους τους (...) Σήμερα πήγαμε στο κοινωνικό παντοπωλείο και πήραμε κάποια πράγματα για οικογένειες συναδέλφων που δουλεύουν 30 και 35 χρόνια και τους πάμε κοινωνικό παντοπωλείο. Αυτή είναι η κατάντια που βιώνει η κοινωνία μας και δεν είναι οικονομικό, είναι καθαρά ταξικό πιστεύω. Κάποιοι μεγαλώνουν τον πλούτο τους και οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι».
Ο Α. Καραγιάννης, από την Ενωση ΕΒΕ Χαϊδαρίου, τόνισε πως οι τζίροι είχαν ήδη πιάσει πάτο πριν από την πανδημία, που ήρθε να δώσει το τελειωτικό χτύπημα. Εθεσε το επιπλέον πρόβλημα της ομηρίας των συναδέλφων του υπό συνταξιοδότηση που περιμένουν για χρόνια σύνταξη επιβιώνοντας χωρίς καμία στήριξη. Ζήτησε, τέλος, διαγραφή των χρεών που δημιουργήθησαν στην πανδημία, σημειώνοντας πως η κυβέρνηση μπορεί να το κάνει όπως το έκανε με μεγάλες επιχειρήσεις, στις οποίες χάρισε εκατομμύρια.
Απ' τον Εμπορικό Σύλλογο Ιλίου ο Χρ. Σιδηρόπουλος εξέφρασε την αγωνία για το πρόβλημα επιβίωσης που αντιμετωπίζουν οι οικογένειές τους, λέγοντας: «Δεν έχω μόνο μαγαζί αλλά και σπίτι. Το σπίτι από πού τρώει; Απ' το μαγαζί. Σπουδάζουμε παιδιά, τα δίδακτρα πρέπει να πληρωθούν, κάποιοι που είναι στο πανεπιστήμιο στα Γιάννενα πρέπει να πληρώσουν ενοίκιο». Τόνισε ακόμα την ανάγκη να υπάρξει και για τον κλάδο τους ένα είδος επιδόματος ανεργίας για όσους αναγκάζονται να κλείσουν τα μαγαζιά τους. Ενώ ειδικότερα για την εστίαση σημείωσε ότι υπάρχουν εστιατόρια, καφετέριες που είχαν γεμάτα ψυγεία, με υλικά τα οποία καταστράφηκαν και για να μπορέσουν να επανεκκινήσουν χρειάζονται επιπλέον στήριξη.