AFP or licensors |
Η επίθεση στα δικαιώματα δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από πολύχρωμες σημαίες και διακηρύξεις για «ελεύθερες ζώνες» |
«Η καταπολέμηση των ανισοτήτων στην ΕΕ αποτελεί κοινή ευθύνη, η οποία απαιτεί κοινές προσπάθειες και δράση σε όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης», αναφέρει το Ευρωκοινοβούλιο με ψήφισμα που υιοθέτησε η Ολομέλειά του στις 11 Μάρτη, ενώ σε μια σειρά σημείων εκφράζει την ανησυχία του για την «επιδείνωση της κατάστασης της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και των θεμελιωδών δικαιωμάτων» σε ορισμένες χώρες.
Η συγκεκριμένη πρωτοβουλία παρουσιάστηκε λίγο - πολύ ως «απάντηση» στις μισάνθρωπες και σκοταδιστικές αντιλήψεις και πρακτικές που μετέρχεται η κυβέρνηση της Πολωνίας, με την ανακήρυξη περιοχών της χώρας σε ζώνες απαλλαγμένες από την αποκαλούμενη «ιδεολογία των ΛΟΑΤΚΙ». Σύμφωνα με το Ευρωκοινοβούλιο, από τον Μάρτη του 2019 μέχρι σήμερα περισσότερες από 100 περιφέρειες, νομοί και δήμοι σε ολόκληρη την Πολωνία έχουν εγκρίνει παρόμοια ψηφίσματα, ενώ ανάλογες περιπτώσεις καταγράφονται και σε άλλες χώρες. Πίσω από τις σχετικές «ανησυχίες», όμως, ένα σοβαρό και σύνθετο κοινωνικό ζήτημα επιλέγεται να μετατραπεί σε πεδίο όξυνσης της αντιπαράθεσης της ΕΕ με άλλες ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, με τις αντιπαραθέσεις και τους ανταγωνισμούς να κλιμακώνονται ακόμα και ανάμεσα στα κράτη - μέλη της.
Στην πραγματικότητα η ΕΕ είναι φυλακή για τους λαούς, με τα δεσμά που σφυρηλατεί η επίθεση στα εργασιακά, ασφαλιστικά, κοινωνικά δικαιώματα να γίνονται όλο και πιο βαριά και να ναρκοθετούν κάθε πτυχή της ζωής. Οι άνθρωποι με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό βιώνουν, όπως όλοι, τις συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής αλλά και τις κοινωνικές διακρίσεις σε βάρος τους, που οξύνονται στο έδαφος αυτό. Η δουλειά - λάστιχο και η Υγεία - εμπόρευμα, η ανεργία, οι φραγμοί στη μόρφωση και στην πρόσβαση στον Πολιτισμό δεν μπορούν να κρυφτούν πίσω από τις πολύχρωμες σημαίες που ανεμίζει το Ευρωκοινοβούλιο, ούτε από τις μεγαλόστομες διακηρύξεις για «ελεύθερες ζώνες». Αντιθέτως, οι κατευθύνσεις της ΕΕ για όλα τα παραπάνω και για ακόμα περισσότερα αφήνουν βαριά τη σκιά τους στη ζωή των εργαζομένων και φέρνουν ακόμα πιο βαθύ «σκοτάδι» για όσους - για πολλούς και διάφορους λόγους - βρίσκονται πιο ευάλωτοι στη ζούγκλα του ανταγωνισμού.
Στη μισαλλοδοξία, τον ρατσισμό και την επαίσχυντη στάση κυβερνήσεων όπως της Πολωνίας η ΕΕ δεν αντιτάσσει σύγχρονα κοινωνικά δικαιώματα για όλες και όλους, ανεξάρτητα από την εθνικότητα, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, το κάθε ατομικό χαρακτηριστικό και ιδιαιτερότητα, αλλά την «ίση μεταχείριση» και τη «μη εισαγωγή διακρίσεων».
Χαρακτηριστικό για την υποκρισία του ψηφίσματος και των εμπνευστών του είναι η διαπίστωση πως «οι διακρίσεις και η βία κατά των ΛΟΑΤΚΙ από την αστυνομία εξακολουθούν να αποτελούν πρόβλημα στην Ενωση». Η κοροϊδία μεγεθύνεται από το γεγονός ότι η διαπίστωση γίνεται σε μια περίοδο που η ΕΕ και οι κυβερνήσεις, επικαλούμενες προσχηματικά την αντιμετώπιση της πανδημίας, εντείνουν την καταστολή, με εμπόδια και περιορισμούς στη συλλογική δράση, με αστυνομοκρατία, ακόμα και με «τρομονόμους» λογοκρισίας στο χώρο των καλλιτεχνών, ενώ οι υποκριτικές διαπιστώσεις για το πρόβλημα συμπληρώνονται από προκλητικές προτάσεις για «επαρκή κατάρτιση» της αστυνομίας, που υποτίθεται ότι μπορεί να δώσει λύση σε αυτό.
Οι κατευθύνσεις και εξηγήσεις των ευρωπαϊκών επιτελείων για τη «συμπεριληπτικότητα» και τη «διαφορετικότητα» προσθέτουν άλλη μια διαφωτιστική πλευρά σχετικά με το κίνητρο του ενδιαφέροντος που εκδηλώνεται και με το πρόσφατο ψήφισμα. Στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής στρατηγικής βρίσκεται η αντιμετώπιση ορισμένων κραυγαλέων κοινωνικών διακρίσεων, οι οποίες γίνονται «σκόπελοι» που εμποδίζουν την αύξηση της απασχόλησης, την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων και της καπιταλιστικής οικονομίας.
Στην ίδια γραμμή πλεύσης κινείται στη χώρα μας η σύσταση επιτροπής με σκοπό την εκπόνηση «Εθνικής Στρατηγικής για την Ισότητα των ΛΟΑΤΚΙ+», που έγινε με απόφαση του πρωθυπουργού στον απόηχο του ψηφίσματος. Οι εξαγγελίες του Κυρ. Μητσοτάκη για «μία σύγχρονη και δίκαιη Ελλάδα» φωτίζονται περισσότερο από όσα εξηγεί ο οικονομικός του σύμβουλος, Αλ. Πατέλης, ο οποίος θα παρακολουθεί μαζί με άλλα στελέχη της κυβέρνησης τη νεοσύστατη επιτροπή.
«Η συμπεριληπτικότητα είναι και πρέπει να γίνει αναπτυξιακό εργαλείο για τη χώρα μας. Οχι μόνο επειδή είναι κοινωνικά δίκαιο, αλλά και επειδή μας συμφέρει οικονομικά», σημείωνε αρθρογραφώντας στον Τύπο ο Αλ. Πατέλης, προσπαθώντας να εξηγήσει «πώς η διαφορετικότητα μπορεί να φέρει προστιθέμενη αξία στην οικονομία και στη διεθνή εικόνα της χώρας». «Η διαφορετικότητα φέρνει και το κέρδος», υπογράμμιζε, επικαλούμενος στοιχεία σύμφωνα με τα οποία εταιρείες με μεγαλύτερη ποικιλομορφία έχουν σημαντικά μεγαλύτερο περιθώριο κέρδους από τους ανταγωνιστές τους. Καθόλου τυχαία, λοιπόν, έκλεινε απευθυνόμενος στον ΣΕΒ και στους άλλους εργοδοτικούς φορείς, τους οποίους καλούσε «να αγκαλιάσουν την ιδέα της συμπεριληπτικότητας με ενεργές δράσεις και πολιτικές. Οχι επειδή τους αναγκάζει κάποιος, αλλά επειδή είναι και προς το δικό τους οικονομικό συμφέρον».
Σε δελτίο Τύπου σχετικά με το ψήφισμα και τη στάση που κράτησε, η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ αναφέρει τα εξής:
«Το ΚΚΕ καταδικάζει απερίφραστα κάθε μορφής διάκριση, στοχοποίηση, βία και κακοποίηση σε βάρος ανθρώπων με κριτήριο και τον σεξουαλικό προσανατολισμό τους. Τέτοιες απαράδεκτες συμπεριφορές και διακρίσεις σε κράτη - μέλη της ΕΕ καθοδηγούνται και από αντιδραστικές - αντιλαϊκές αστικές κυβερνήσεις, όπως αυτές της Πολωνίας, της Ουγγαρίας κ.ά., που - καθόλου τυχαία - έχουν σημαία τους τον αντικομμουνισμό.
Το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου εμφανίζει αυτές τις κοινωνικές διακρίσεις και επιθέσεις ως περιστατικά οφειλόμενα σε οπισθοδρομικές, ρατσιστικές αντιλήψεις, αποκομμένες από το κοινωνικό - ταξικό έδαφος στο οποίο αναπτύσσονται. Επιχειρεί να παρουσιάσει την ΕΕ ως υπερασπιστή των ατομικών δικαιωμάτων, "ζώνη ελευθερίας" για ανθρώπους με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό, την ίδια στιγμή που βιώνουν τις οδυνηρές συνέπειες της ολομέτωπης επίθεσης ΕΕ και κυβερνήσεων στα εργασιακά, ασφαλιστικά, κοινωνικά και δημοκρατικά τους δικαιώματα. Ολα αυτά εντείνουν τις κοινωνικές διακρίσεις σε βάρος τους, που δεν ανατρέπονται με ψηφίσματα και ανέξοδα λόγια συμπάθειας. Αντίθετα, αξιοποιούνται ως άλλοθι για την ανελέητη επίθεση ΕΕ και κυβερνήσεων στα κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού, η οποία εντάθηκε την περίοδο της πανδημίας.
Ταυτόχρονα, τέτοια σύνθετα κοινωνικά ζητήματα αξιοποιούνται στην αντιπαράθεση στο εσωτερικό της ΕΕ ανάμεσα στις κυβερνήσεις των κρατών - μελών, με κριτήριο τα συμφέροντα των μονοπωλίων που εκπροσωπούν και τις διαφορετικές προσεγγίσεις τους για το ευρωενωσιακό οικοδόμημα.
Για τους παραπάνω λόγους η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ τοποθετήθηκε με "λευκό" στο ψήφισμα. Ταυτόχρονα, απείχε από την ψηφοφορία στις τροπολογίες των αντιδραστικών ομάδων ECR και ID, με τις οποίες μεθόδευσαν να κρύψουν πίσω από τεχνάσματα τις μισάνθρωπες, ρατσιστικές και σκοταδιστικές τους αντιλήψεις, σαν ακραιφνείς υπερασπιστές της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Για να απαλλαγεί ο εργαζόμενος άνθρωπος από κάθε κοινωνική ανισότητα, διάκριση, οικονομικό και κοινωνικό καταναγκασμό, κάθε μορφής βία, χρειάζεται να εξασφαλίζονται από το κράτος οι απαραίτητες οικονομικές και κοινωνικές προϋποθέσεις. Το καθολικό κοινωνικό δικαίωμα στην εργασία, με αξιοπρεπείς μισθούς και πλήρη εργασιακά - ασφαλιστικά δικαιώματα. Σύγχρονο, ενιαίο δίκτυο δωρεάν και δημόσιων υπηρεσιών Υγείας. Η επιστημονική - κοινωνική στήριξη ατόμων, ιδιαίτερα όσων βιώνουν δυσφορία φύλου, των μεσοφυλικών ατόμων κ.ά. Δημόσιες υποδομές στήριξης των θυμάτων βίας, χωρίς καμία εμπλοκή ΜΚΟ. Πάνω σε αυτό το έδαφος χρειάζεται να αυστηροποιηθεί η νομοθεσία για τους δράστες τέτοιων εγκληματικών πράξεων, όπως για τις σεξιστικές, ομοφοβικές, ρατσιστικές επιθέσεις.
Το ΚΚΕ αντιπαλεύει την προσπάθεια ΕΕ και κυβερνήσεων να διαχωρίσουν τις εργατικές - λαϊκές δυνάμεις με βάση τις ατομικές ιδιαιτερότητες, αναδεικνύοντας τον κοινό ταξικό αντίπαλο, το κεφάλαιο και την εξουσία του. Για την κοινωνική συμμαχία που θα ανοίξει το δρόμο στην εργατική - λαϊκή εξουσία, τη μόνη που μπορεί να διασφαλίσει τα κοινωνικά δικαιώματα για όλο τον εργαζόμενο λαό».