Οι επιχειρηματικοί όμιλοι (COSCO, μεταφορικές εταιρείες, εφοπλιστές, μεγαλοεργολάβοι, μεγαλέμποροι), ξεσαλωμένοι από τα πρωτόκολλα της κυβέρνησης που τα κόβει και τα ράβει στα μέτρα τους, από το αντεργατικό οπλοστάσιο που διαρκώς εμπλουτίζεται αξιοποιώντας καταλλήλως και την πανδημία, και με τον εκβιασμό της ανεργίας που έχει εκτιναχθεί, αναγκάζουν τους εργαζόμενους να «φτύνουν αίμα».

Το σκηνικό που επικρατεί στους χώρους δουλειάς και επιδεινώνει την ήδη άσχημη κατάσταση σε βάρος της υγείας των εργαζομένων, σε συνδυασμό με την τραγωδία που εκτυλίσσεται στα νοσοκομεία και τις τραγικές ελλείψεις στις άλλες δομές Υγείας της πειραιώτικης περιφέρειας, έχει δημιουργήσει ένα εκρηκτικό μείγμα, με τους εργαζόμενους να μετρούν πια ακόμα και νεκρούς από την εκτίναξη των επαγγελματικών ασθενειών που, σημειωτέον, δεν καταγράφονται πουθενά.

«Μόνο τον τελευταίο χρόνο έχουμε 3 νεκρούς και δεκάδες σοβαρούς τραυματισμούς εργατών. Ενας συνάδελφος σκοτώθηκε πέφτοντας από μεγάλο ύψος. Διέλυε μια σκαλωσιά χωρίς κανένα μέτρο προστασίας, ούτε καν ζώνη για να γίνει η δουλειά πιο γρήγορα. Ο δεύτερος συνάδελφος στην ουσία δολοφονήθηκε. Τον έβαλαν σε καζάνι καραβιού για να κόψει με οξυγόνο και αντί το ρεύμα στο χώρο να είναι 42 βολτ, ήταν 220. Εσπασε η λάμπα και ο συνάδελφος κάηκε ζωντανός», μας λέει ο Δημήτρης Δημόπουλος, μέλος της διοίκησης του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής και του παραρτήματος Πειραιά, εργάτης ο ίδιος στη Ζώνη.

«Είναι έγκλημα - συνέχισε - να μιλάνε για ατομική ευθύνη στους εργαζόμενους όπως αυτούς στη Ζώνη, για να βγάλουν καθαρή την εργοδοσία, που είναι εφοπλιστές, εργολάβοι και COSCO». Η Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη είναι υποδομή του ΟΛΠ, δηλαδή της COSCO, «όπου εργάζονται άνθρωποι και όχι ζώα», αναφέρει και εξηγεί: «Δεν υπάρχουν αποδυτήρια, τουαλέτες ούτε καν νιπτήρες να πλύνουμε τα χέρια μας». Με δυναμικές παρεμβάσεις του Συνδικάτου αναγκάστηκαν να φέρουν έστω ένα ασθενοφόρο για ώρα ανάγκης. Πρόσφατα «εργαζόμενος έπαθε έμφραγμα στο χώρο δουλειάς», δείγμα και αυτό της εντατικοποίησης που επικρατεί «και αν δεν ήταν εκεί το ασθενοφόρο προκειμένου να γίνει γρήγορα η μεταφορά του στο νοσοκομείο, αυτά τα λεπτά θα ήταν μοιραία...».

«Για να φύγει το καράβι γρήγορα, μέσα στα τάνκια (δεξαμενές), στα αμπάρια του πλοίου, και ειδικά στο μηχανοστάσιο μαζί με τους μηχανικούς που δουλεύουν εκεί, βάζουν όλα μαζί τα συνεργεία: Μηχανουργών, σωληνάδων, καζαντζήδων, ηλεκτρολόγων. Γρήγορα να κάνουμε στροφάλους, ελάσματα, σωληνώσεις, χωρίς καθαρισμό του αέρα και εξαερισμό, και ο συνωστισμός στο "κόκκινο". Υπάρχει η δυνατότητα οι χρόνοι και οι εργασίες να διαμορφωθούν κατάλληλα, όμως αυτό κοστίζει στους κύριους του έργου σε χρόνο και χρήμα».

Αυτά έχουν ως συνέπεια τη διαρκή επιβάρυνση της υγείας των εργατών. Μαζί με την επικινδυνότητα της δουλειάς, την έλλειψη μέτρων προστασίας, με ευθύνη των εργοδοτών, τις επαγγελματικές ασθένειες, με τα εμφράγματα, τις αναπνευστικές πνευμονοπάθειες και τους καρκίνους των πνευμόνων να «θερίζουν», τώρα είναι αντιμέτωποι με τη διασπορά του κορονοϊού. Τα στοιχεία δείχνουν, όπως είπε ο Δ. Δημόπουλος, το τελευταίο τρίμηνο να έχουν καταγραφεί πάνω από 50 κρούσματα, ενώ είναι ανυπολόγιστα αυτά που δεν καταγράφονται και μαθαίνονται από στόμα σε στόμα.

«Η κατάσταση θα ήταν πολύ χειρότερη αν δεν γινόταν συνεχής παρέμβαση των σωματείων. Κόντρα στη λογική της κυβέρνησης για "ατομική ευθύνη", συλλογικά μαζί με τους εργαζόμενους δίνουμε μάχη και καταφέραμε σε χώρους δουλειάς η εργοδοσία να παρέχει μάσκες, αντισηπτικά. Κατακτήσαμε σε χώρους δουλειάς, όπως στο επισκευαζόμενο πλοίο "ΜΠΛΟΥ ΣΤΑΡ ΜΥΚΟΝΟΣ", να γίνεται τεστ κάθε βδομάδα».

Παράλληλα, το Συνδικάτο προσπαθεί να κρατήσει «ζωντανή» τη λειτουργία των μεικτών 5μελών επιτροπών ελέγχου (συμμετέχουν, μαζί με τους εκπροσώπους των σωματείων, Λιμεναρχείο, ΚΕΠΕΚ, Επιμελητήριο) για την τήρηση των μέτρων προστασίας των εργαζομένων στα επισκευαζόμενα πλοία, «που προσπάθησε να απαξιώσει και να διαλύσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και συνεχίζει η σημερινή». «Ακόμα και σήμερα δεν υπάρχει έλεγχος των επιτροπών σε τόπους δουλειάς που να μην καταγράψει σωρό από ελλείψεις και παραβάσεις σε βάρος της ζωής των εργαζομένων. Αν δεν γινόταν όλη αυτή η προσπάθεια, που δίνουν με αυτοθυσία πρωτοπόροι εργαζόμενοι, αγωνιστές, με τους κομμουνιστές να είναι στην πρώτη γραμμή εξασφαλίζοντας τον ταξικό προσανατολισμό του Συνδικάτου, δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι θα μετράγαμε νεκρούς καθημερινά».

«Με ευθύνη της εργοδοσίας "COSCO - DPORT - PCT" αποκρύπτονται τα κρούσματα στο λιμάνι, συνεχίζει να αρνείται να πραγματοποιηθούν έλεγχοι από τον ΕΟΔΥ ενώ απορρίπτει τα δίκαια αιτήματα του σωματείου μας, λέγοντας ότι συζητάνε με το σωματείο - παραμάγαζο που έχουν στήσει, δηλαδή με τον εαυτό τους. Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, η κυβέρνηση με προκλητικό ύφος συνεχίζει να μας κατηγορεί ότι εμείς φταίμε για την κατάσταση, και να "ξεπλένει" τους ομίλους. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να αυγατίζουν τα κέρδη τους και μας αντιμετωπίζουν ως "αναλώσιμα υλικά"». Αυτός είναι ο πρώτος σχολιασμός του προέδρου του σωματείου ΕΝΕΔΕΠ (των εργαζομένων στις προβλήτες 2 και 3), Μάρκου Μπεκρή, στην ερώτησή μας για την κατάσταση στις προβλήτες του λιμανιού των μεγάλων ρεκόρ κερδοφορίας.

Τα ...μέτρα που παίρνει η εργοδοσία; Πατώντας στην «ασυλία» που της παρέχει η κυβέρνηση, είναι τα ηχογραφημένα μηνύματα που ακούγονται από τα μεγάφωνα («Κρατάτε αποστάσεις») και ένα κουτί που δίνεται κατά καιρούς που περιέχει μια απλή μάσκα δύο μπουκαλάκια αντισηπτικά», 3 με 4 σαπουνιέρες.

Αυτά συμβαίνουν σε έναν εργασιακό χώρο με πάνω από 2.000 εργαζόμενους, που έρχονται καθημερινά σε επαφή με διερχόμενα τεράστια εμπορικά πλοία, με εκατοντάδες ναυτεργάτες πλήρωμα, που είναι γνωστό τι ...«μέτρα» παίρνουν εκεί οι εφοπλιστές. «Αυτό που κυριαρχεί είναι το "γρήγορα" για τα κέρδη τους, τόσο της COSCO όσο και των εφοπλιστών καθώς τα καράβια είναι χρονοναυλωμένα».

«Για να πιάσουν τους χρόνους που θέλουν στο λιμάνι - συνέχισε - δεν λογαριάζουν ούτε υγεία ούτε ανθρώπινη ζωή. Οι συνθήκες δουλειάς είναι αντίξοες με πολλές συνέπειες για την ίδια την υγεία μας. Εκατοντάδες συνάδελφοι, άνθρωποι 30 και 35 ετών, υποφέρουν ήδη από μυοσκελετικά προβλήματα, έχουν σακατευτεί. Αν δεν ήταν το σωματείο, οι χειριστές στις γερανογέφυρες δεν θα κατέβαιναν από εκεί ούτε για τουαλέτα», ενώ χρονομετρούνται! Γίνονται πλέον εμφανείς οι επαγγελματικές ασθένειες και οι επιπτώσεις τους, που συνεχίζουν οι κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων να μην αναγνωρίζουν.

Συνεχίζοντας, ο πρόεδρος του σωματείου μάς μεταφέρει μια εικόνα για τα όσα αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι: «Υπάρχουν εργαζόμενοι διαφορετικών ταχυτήτων ακόμη και στις ίδιες ειδικότητες καθώς στην πράξη δεν υπάρχει ΣΣΕ που να καθορίζει ημερομίσθιο, επιδόματα, ωράριο κ.λπ. Υπάρχουν ατομικές συμβάσεις εργασίας που έχουν για βάση τον κατώτατο μισθό και από εκεί και πάνω μια "οικειοθελή παροχή" εργοδότη, δηλαδή αν θέλει να πετάξει κάτι παραπάνω».

«Αυτή είναι η ανάπτυξή τους. Και αν δεν ήταν το ταξικό σωματείο που οργανώνει και κινητοποιεί τους εργαζόμενους που αγωνίζονται για υπογραφή ΣΣΕ με αυξήσεις για όλες τις ειδικότητες στο λιμάνι, να καθοριστεί βασικός μισθός και πάνω σε αυτό να γίνονται οι προσαυξήσεις για νυχτερινή εργασία, Σάββατα - Κυριακές, αργίες, επιδόματα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας για όλους τους εργαζόμενους στο λιμάνι, μπορεί ο καθένας να σκεφτεί πώς θα ήταν η κατάσταση». «Ολοι θυμούνται τους αγώνες που δώσαμε μέσα στο λιμάνι με τις πολυήμερες απεργίες για να έχουμε πρόγραμμα δουλειάς, ελάχιστα μεροκάματα και 8ωρο, χωρίς κόντρα βάρδιες, τους αγώνες μας για να ενταχτούμε στα ΒΑΕ, για την υπογραφή ΣΣΕ. Και μπορεί ο καθένας να σκεφτεί τι θα γίνει και μέσα σε αυτόν τον εργασιακό χώρο αν αφήσουμε και περάσει το 10ωρο που θέλει η κυβέρνηση».

Δώδεκα κρούσματα είχαν εντοπιστεί μέσα στον Φλεβάρη στο «Knossos Palace», 10 στο «Κύδων», 12 στο «Νήσος Ρόδος». Τον Μάρτη, κρούσματα - χωρίς να αναφερθεί αριθμός - εντοπίστηκαν στο «Blue Star Πάτμος», ενώ πριν λίγες μέρες καταγράφηκαν 9 κρούσματα στο οχηματαγωγό ακτοπλοϊκό «Ιωσήφ Κ» και πάει λέγοντας. Υπάρχουν και κρούσματα μη καταγραμμένα που βγαίνουν στο φως από καταγγελίες ναυτεργατών.

Την ίδια στιγμή που τα κρούσματα κορονοϊού αυξάνονται και στα επιβατηγά πλοία, εφοπλιστές και κυβέρνηση εξακολουθούν να μη λαμβάνουν προληπτικά μέτρα για την προστασία των ναυτεργατών, αγνοώντας τις προτάσεις των ταξικών ναυτεργατικών σωματείων, με συνέπειες για την υγεία και των επιβατών, άρα την αύξηση της διασποράς του ιού στα νησιά.

Σε κάθε περιστατικό εμφάνισης Covid-19, το «μέτρο» που λαμβάνεται, πέρα από κάποια υποτυπώδη απολύμανση, και αυτό όχι σε όλους τους χώρους του πλοίου αν αυτό «βιάζεται» για απόπλου, είναι η απόλυση των ναυτεργατών! Τόσο αυτών που νόσησαν όσο και αυτών που δούλευαν μαζί του στο ίδιο πόστο.

Οπως μας λέει ο πρόεδρος της ΠΕΜΕΝ Θ. Ευαγγελάκης, «οι ναυτεργάτες πιέζονται από εταιρείες, προκειμένου να μην μπουν στη μαύρη λίστα, να δεχτούν να απολυθούν με την αιτιολογία της "κοινής συναίνεσης" και όχι λόγω ασθενείας, γιατί στη δεύτερη περίπτωση θα πρέπει η εταιρεία να καλύψει την ιατροφαρμακευτική τους κάλυψη και να τους καταβάλει μισθούς ασθενείας».

Οι ευθύνες της κυβέρνησης και των εφοπλιστών είναι εγκληματικές. Πριν ακόμα από την έναρξη της πανδημίας, τα ταξικά ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», ΠΕΕΜΑΓΕΝ, με αλλεπάλληλες παρεμβάσεις προς το υπουργείο Ναυτιλίας, τις ναυτιλιακές εταιρείες και όλους τους αρμόδιους είχαν θέσει στην πρώτη γραμμή των αιτημάτων τους την προστασία της υγείας, απαιτώντας αυξημένα μέτρα με συχνούς, οργανωμένους προληπτικούς ελέγχους, με ευθύνη των εταιρειών και της κυβέρνησης κάθε πλοίο να εξοπλιστεί με όλα τα απαραίτητα υλικά για τον συχνό καθαρισμό και την απολύμανση όλων των χώρων, για την ατομική προστασία των ναυτεργατών, όπως κατάλληλα καθαριστικά, μάσκες, αντισηπτικά. Να μη γίνει καμία απόλυση ναυτεργάτη και καμία μείωση των οργανικών συνθέσεων, κ.ά.

Για τους ναυτεργάτες λοιπόν κανένα μέτρο πρόληψης, απολύσεις ή αναστολή που ακόμα περιμένουν τα 534 ευρώ, μείωση των οργανικών συνθέσεων, δηλαδή εκτίναξη της ανεργίας. Ενώ για τους εφοπλιστές νέα προνόμια και χρήμα, επειδή θεωρούνται επιχειρήσεις που πλήγηκαν από την πανδημία. Μέσα σε έναν χρόνο έχουν πάρει ζεστό χρήμα πάνω από 200 εκατ. ευρώ (περίπου 140 εκατ. ευρώ επιδοτήσεις για τις «άγονες γραμμές» και περίπου 70 εκατ. ευρώ έκτακτη επιχορήγηση), χώρια τα 140 εκατ. ευρώ έμμεσης επιδότησης με το «μεταφορικό ισοδύναμο». Τώρα με νέα επιστολή της η Ενωση των ακτοπλόων εφοπλιστών (ΣΕΕΝ) ζητάει να παραταθεί το καθεστώς των μειωμένων οργανικών συνθέσεων.

Οπως σημειώνει ο Θ. Ευαγγελάκης, τα λίγα ακτοπλοϊκά πλοία - αφού οι εφοπλιστές ακινητοποιούν πλοία όποτε τους συμφέρει - «καλούνται να πηγαινοέρχονται για να καλύψουν τα δρομολόγια και στοιχειωδώς τις ανάγκες του νησιωτικού συμπλέγματος με μειωμένες οργανικές συνθέσεις, εξαντλητικά ωράρια εργασίας και ναυτεργάτες που είναι στο πόδι όσο πάει. Σε αυτές τις συνθήκες, μπορεί να γίνεται λόγος για προστασία της υγείας, των ναυτεργατών αλλά και των επιβατών;».

«Πραγματικά δεν ξέρουμε να υπάρχει μεγάλος εργασιακός χώρος όπου να μην έχει βρεθεί κρούσμα», ανέφερε ο πρόεδρος του Σωματείου Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων Πειραιά Νάσος Γεροπαναγιώτης, μιλώντας για τον κλάδο, που ήδη μετράει νεκρούς από την πανδημία. Περιγράφοντας την κατάσταση που διαμορφώνεται στον κλάδο, ανέφερε ότι είναι αναγκαία η συνεχής παρέμβαση του Σωματείου για να λαμβάνονται κάποια μέτρα όπως οριοθέτηση στα ταμεία, στους πάγκους, στα ψυγεία, για την ασφάλεια του εργαζόμενου και του καταναλωτή, πλεξιγκλάς, να μη δημιουργείται συνωστισμός κ.ο.κ.

Ταυτόχρονα η μεγάλη εντατικοποίηση που επιβάλλει η εργοδοσία «έχει σμπαραλιάσει τους εργαζόμενους». «Είναι τέτοιοι οι ρυθμοί δουλειάς - επειδή έχει ανέβει η κίνηση στα σούπερ μάρκετ, αλλά δεν έχουν αυξηθεί οι εργαζόμενοι - που συνάδελφοι έχουν προβλήματα στη μέση, στα γόνατα. Αναγκάζονται πολλοί να πάρουν αναρρωτική άδεια για να μπορέσουν να συνέλθουν και να μη διαλυθούν. Ενας οργανισμός εξαντλημένος πώς θα αντέξει τον κορονοϊό;».

Παράλληλα, αυτοί οι απάνθρωποι ρυθμοί δουλειάς σε συνδυασμό με τις χρόνιες παθήσεις που έχουν αρκετοί εργαζόμενοι, αλλά και με την κατάσταση που επικρατεί στο ΕΣΥ, που έχει γίνει πια μίας νόσου, έχουν μετατραπεί σε «ωρολογιακή βόμβα» για την υγεία των εργαζομένων.

Σε αυτά έρχονται να προστεθούν οι αναστολές, οι απολύσεις πριν ακόμα λήξει η αναστολή, «καθώς ο εργοδότης εξωθεί τον εργαζόμενο να αποδεχτεί οικειοθελή απόλυση», και πολλά άλλα.

«Τώρα θέλουν να σμπαραλιάσουν εντελώς τον ημερήσιο χρόνο εργασίας, να χτυπήσουν τη συνδικαλιστική δράση. Λοιπόν, εμείς λέμε "ως εδώ". Δεν θα μείνουμε θεατές», πρόσθεσε ο συνδικαλιστής και ανέφερε τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις που οργανώνονται από όλα τα σωματεία του κλάδου του Εμπορίου, όπως η συγκέντρωση στις 22 Απρίλη στο υπουργείο Εργασίας και ο απεργιακός συναγερμός που ηχεί για τις 6 Μάη.