Στην πεπατημένη των άγριων περικοπών, που εγκαινιάστηκαν την περίοδο των μνημονίων, κινείται και το νέο πρόγραμμα Κοινωνικού Τουρισμού του ΟΑΕΔ, για την περίοδο 1η Αυγούστου 2021 έως 31 Ιούλη 2022, που ανακοίνωσε χτες το υπουργείο Εργασίας. Κι ενώ εδώ και ένα μήνα σχεδόν η κυβέρνηση και οι επιχειρηματικοί όμιλοι στον Τουρισμό «γυαλίζουν» το «brand name» της χώρας για την προσέλκυση τουριστών και κουνάνε το δάχτυλο στους εργαζόμενους να αναλάβουν τις ευθύνες τους σε σχέση με την πανδημία για να μη διαταραχθεί η «επανεκκίνηση», οι 300.000 περυσινοί δικαιούχοι του Κοινωνικού Τουρισμού (2020 - 2021) κινδυνεύουν να μείνουν «με τις επιταγές στο χέρι». Μιλάμε για ένα ελάχιστο ποσοστό των εργαζομένων που με τα κριτήρια του υπουργείου κατάφεραν να πάρουν τη σχετική επιδότηση μήπως και ξεσκάσουν μερικές μέρες, όμως εξαιτίας των μέτρων για την πανδημία δεν μπόρεσαν να τις χρησιμοποιήσουν όλους τους προηγούμενους μήνες και τώρα δεν δίνεται καμία παράταση στο περυσινό πρόγραμμα, που λήγει στις 31 Ιούλη. Οπότε πρέπει να αναμετρηθούν ξανά με την «κρησάρα» του προγράμματος για την επόμενη σεζόν και ...βλέπουμε.

Ετσι, χιλιάδες οικογένειες που έλαβαν πέρυσι αυτήν τη δυνατότητα, κινδυνεύουν να τη χάσουν, ενώ παράλληλα και το νέο πρόγραμμα - πέρα από μια μικρή αύξηση της επιδότησης για τον μήνα Αύγουστο - αντιγράφει το περυσινό με όλους τους «κόφτες», και σε καμία περίπτωση δεν ικανοποιεί το δικαίωμα στις διακοπές για την εργατική - λαϊκή οικογένεια.

Συγκεκριμένα:

Το πρόγραμμα συνεχίζει να αφορά έναν πολύ περιορισμένο αριθμό εργαζομένων και ανέργων, καθώς οι επιταγές αυτές δεν αντιστοιχούν ούτε στο 10% των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα και των εγγεγραμμένων ανέργων στα μητρώα του ΟΑΕΔ. Οι επιταγές είναι 300.000, με συνολική δαπάνη και φέτος 30 εκατομμύρια ευρώ, ενώ συνεχίζουν να αποκλείονται και οι συνταξιούχοι.

Πολύ περισσότερο που και αυτά τα 30 εκατ. ευρώ που διαφημίζει η κυβέρνηση, είναι χρήματα που προέρχονται αποκλειστικά από τις εισφορές των ίδιων των εργαζομένων, οι οποίοι συνεχίζουν να πληρώνουν πολλαπλάσιες εισφορές για το σκοπό αυτό. Την ίδια ώρα, η εισφορά των εργοδοτών στην τότε Εργατική Εστία έχει καταργηθεί από το 2012!

Υπενθυμίζεται πως το 2019, ενώ τα έσοδα της πρώην Εργατικής Εστίας ανήλθαν στα 154,8 εκατομμύρια ευρώ, για τον Κοινωνικό Τουρισμό αποδόθηκαν μόλις 10 εκατ. ευρώ, ενώ το 2020 δόθηκαν 30 εκατ. ευρώ, όταν οι εισφορές των εργαζομένων προϋπολογίζονταν στα 155,4 εκατομμύρια ευρώ. Αξίζει να αναφερθεί ότι το 2011, το κονδύλι για τον Κοινωνικό Τουρισμό ήταν τουλάχιστον διπλάσιο από φέτος και ανήλθε στα 62,5 εκατ. ευρώ, ενώ οι δικαιούχοι ήταν 570.000 άτομα και οι μέρες διανυκτέρευσης 7 (6 φέτος).

Οσο για τον ισχυρισμό πως το πρόγραμμα είναι «ελκυστικό» αξίζει να σημειωθεί πως:

Το κόστος μετάβασης για μια οικογένεια σε ένα νησί ή σε κάποια άλλη περιοχή της χώρας παραμένει υψηλό, συχνά απαγορευτικό, με τα πανάκριβα εισιτήρια, με τις συνεχείς αυξήσεις στα διόδια, σε συνθήκες που το εισόδημα ακόμα και αυτών που συνεχίζουν να εργάζονται - ούτε λόγος για τους ανέργους - έχει συρρικνωθεί δραματικά.

Ταυτόχρονα, παραμένουν τα χρόνια προβλήματα του προγράμματος: Σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχει επιβάρυνση του δικαιούχου ακόμα και για το κόστος του πρωινού, ενώ σε κάθε περίπτωση το πρόγραμμα και το ύψος της επιδότησης δεν καλύπτουν τα έξοδα των γευμάτων, που επιβαρύνουν τον δικαιούχο.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι δικαιούχοι επιλέγονται με βάση το εισόδημα, είναι κατανοητό ότι σε συνθήκες πετσοκόμματος του προγράμματος, καθίζησης των μισθών, μεγάλης ανεργίας και αύξησης της υποαπασχόλησης, μιλάμε για δικαιούχους και οικογένειες με πολύ χαμηλό εισόδημα, οι οποίες πολύ συχνά αδυνατούν τελικά να αντεπεξέλθουν σε όλα αυτά τα έξοδα που προϋποθέτει η συμμετοχή στο πρόγραμμα.