Εκατοντάδες φοιτητές και φοιτήτριες που όλο το προηγούμενο διάστημα βάδισαν μαζί στον αγώνα για τις σπουδές τους, ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα, βρέθηκαν την Παρασκευή και το Σάββατο στις εκδηλώσεις στο γήπεδο της Πανεπιστημιούπολης Ζωγράφου, όπου πραγματοποιήθηκαν οι εκδηλώσεις του φοιτητικού Φεστιβάλ της ΚΝΕ.

Στο πρόγραμμα της πρώτης ημέρας, το οποίο περιλάμβανε διάφορες παράλληλες δραστηριότητες, ξεχώρισε η συζήτηση με θέμα «Το φοιτητικό κίνημα και η συμβολή της ΚΝΕ στην ανάπτυξη των αγώνων» και ομιλητές τον Παντελή Αρζόγλου, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ, και τον Θοδωρή Κωτσαντή, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ. Οι εκδηλώσεις συνεχίστηκαν με συναυλία με το συγκρότημα «Υπεραστικοί», stand up comedy με τον Χριστόφορο Ζαραλίκο, hip hop live με τους «Σφάλμα», Rhyme Riot, Raibo, «ΕΝΟΠΛΕΣ ΧΑRΕΣ», και αφιέρωμα στο λαϊκό τραγούδι.

Οι εκδηλώσεις κορυφώθηκαν το Σάββατο με την ομιλία του Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ, Νίκου Αμπατιέλου, εκτενή αποσπάσματα της οποίας δημοσιεύουμε παρακάτω. Ακολούθησε συναυλία από τον Μίλτο Πασχαλίδη και το καλλιτεχνικό πρόγραμμα συνεχίστηκε με αφιέρωμα στον Δημήτρη Μητροπάνο από συγκρότημα μελών και φίλων της ΚΝΕ.

«Σήμερα, εδώ, στην Πανεπιστημιούπολη του Πανεπιστημίου Αθήνας, όπου η κυβέρνηση προγραμμάτιζε ότι τέτοιες μέρες αντί για φοιτητές θα γέμιζε με αστυνομία, χτυπά η καρδιά όλων όσοι παλεύουν για μόρφωση, δουλειά και ζωή με σύγχρονα δικαιώματα!», είπε αρχίζοντας την ομιλία του ο Νίκος Αμπατιέλος και συνέχισε:

«Η σημερινή εικόνα των χιλιάδων φοιτητών που δεν σταματούν να ονειρεύονται, που διψάνε για ζωή και γνώση, που τολμούν να τα βάλουν με το σύστημα και προχωρούν μπροστά, κόντρα στα εμπόδια και τις παγίδες που τους θέτει, είναι ο εφιάλτης τους που γίνεται πραγματικότητα!

Σήμερα, από εδώ, από το Φοιτητικό Φεστιβάλ της ΚΝΕ στην Αθήνα συνεχίζουμε, με μεγαλύτερη ορμή, πείσμα και αποφασιστικότητα τη μάχη για τη ζωή μας!

Συνεχίζουμε τη μάχη για να μην εφαρμοστεί το αντεργατικό τερατούργημα, που μπορεί να ψηφίστηκε από τη Βουλή, όμως είναι ήδη καταδικασμένο και "απονομιμοποιημένο" στη συνείδηση της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζομένων και της νέας γενιάς!

Δεν δεχόμαστε να μας γυρίσει ο Χατζηδάκης στο 1900 με ένα νομοσχέδιο! Το μέλλον μας δεν είναι η σύγχρονη σκλαβιά! Αλλά η δουλειά με δικαιώματα, η ζωή με αξιοπρέπεια, με ιδανικά!

Το ΚΚΕ κατάφερε να εκφράσει με τη δράση του, μέσα και κυρίως έξω από τη Βουλή, την οργή των εργαζομένων και ιδιαίτερα των νεότερων ηλικιών απέναντι στο αντεργατικό έκτρωμα.

Οι ελπιδοφόρες απεργιακές μάχες της 6ης Μάη, της 10ης και της 16ης του Ιούνη, οι μαζικές συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα, παρά τη λυσσασμένη προσπάθεια κυβέρνησης, εργοδοσίας, εργοδοτικού συνδικαλισμού και των παπαγάλων τους στα ΜΜΕ για το αντίθετο, αποτελούν παρακαταθήκη!

Συνεχίζουμε για να δυναμώσει ο ενωμένος, άφοβος αγώνας των εργαζομένων, της νεολαίας εκεί που πραγματικά δίνεται η "μητέρα των μαχών", στους χώρους δουλειάς, στους κλάδους, στους χώρους μόρφωσης και τις λαϊκές γειτονιές.

Συνεχίζουμε με οργάνωση, ταξική ενότητα, κοινωνική συμμαχία και αλληλεγγύη! Ετσι μένουν στα χαρτιά τέτοιοι νόμοι. Ετσι πετιούνται στα σκουπίδια της Ιστορίας και οι εμπνευστές τους».

Επισήμανε ακόμα ότι «τα εκτρώματα δεν έχουν ποτέ "θετικά σημεία", όσο κι αν πάσχιζε να αποδείξει το αντίθετο εδώ και μήνες ο Χατζηδάκης και τα κυβερνητικά επιτελεία. Οσο κι αν συνεχίζει τη φιλότιμη προσπάθεια ο ΣΥΡΙΖΑ, που ψήφισε σχεδόν τα μισά άρθρα του νομοσχεδίου γιατί "τι να κάνουμε, είναι ευρωπαϊκές Οδηγίες"... Τους καταλαβαίνουμε. Τόσο κόπο έκαναν για να μπουν στη λίστα με τα καλά παιδιά του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών, των κορακιών της ΕΕ... Δεν είναι να ρισκάρεις μ' αυτά...», σχολίασε ο Ν. Αμπατιέλος.

Αναφέρθηκε ακόμα στους μεγάλους αγώνες των φοιτητών για ν' ανοίξουν οι σχολές, στους αγώνες που κατάφεραν να καθυστερήσουν την εφαρμογή του νόμου Κεραμέως - Χρυσοχοΐδη, μέχρι και στις πρόσφατες δηλώσεις για τα ενιαία ψηφοδέλτια στις φοιτητικές εκλογές, προειδοποιώντας την κυβέρνηση ότι «αν τολμήσουν να το φέρουν, θα φάνε για ακόμη μία φορά τα μούτρα τους». Και κάλεσε «να είναι η επόμενη ακαδημαϊκή χρονιά ορόσημο στην άνοδο της οργάνωσης στους φοιτητικούς συλλόγους και της συλλογικής διεκδίκησης για όσα έχετε πραγματικά ανάγκη!».

Παραπέρα πρόσθεσε ότι «σε αυτή την κατεύθυνση οι φοιτητές, όχι μόνο τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ, έχουν ένα ακόμα μεγάλο όπλο: Την πρόταση του ΚΚΕ για το Πανεπιστήμιο των σύγχρονων αναγκών!

Για ένα Πανεπιστήμιο πραγματικά δημόσιο και δωρεάν, που θα στηρίζει τις νέες και τους νέους στις σπουδές τους. Πλήρως στελεχωμένο με μόνιμο προσωπικό, με σύγχρονες υποδομές και εξοπλισμό, ώστε να στηρίζει τις εκπαιδευτικές δραστηριότητες, τις αναβαθμισμένες σπουδές των φοιτητών και την ανάπτυξη της επιστημονικής γνώσης και της τεχνολογικής καινοτομίας με γνώμονα τη βελτίωση της ζωής του λαού.

Για ένα πανεπιστήμιο που θα προάγει τη συζήτηση και την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών. Με κατοχυρωμένες τις δημοκρατικές ελευθερίες, τη δυνατότητα των φοιτητικών συλλόγων να έχουν λόγο και συμβολή στην ανάπτυξη ενός πανεπιστημίου για τον λαό. Με διασφάλιση της ελεύθερης ανταλλαγής επιστημονικής γνώσης και της έρευνας, ώστε να αξιοποιούνται χωρίς περιορισμούς για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών.

Για ένα πανεπιστήμιο που θα παρέχει ενιαία επιστημονική μόρφωση και επαγγελματική ειδίκευση. Με αναβαθμισμένα προγράμματα σπουδών, που θα δίνουν στους φοιτητές το αναγκαίο επιστημονικό υπόβαθρο για να ασκήσουν το επάγγελμά τους και να παρακολουθούν τις σχετικές επιστημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις. Με επιστήμονες ικανούς να συμβάλουν στην ικανοποίηση των αναγκών της κοινωνίας, με κοινωνική ευθύνη, με αλληλεγγύη, κριτική σκέψη.

Τελικά μιλάμε για ένα πανεπιστήμιο που έχει απαλλαγεί από τα δεσμά της αγοράς, το κριτήριο του κέρδους. Που θέτει τα επιστημονικά και ερευνητικά επιτεύγματα στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών, για την ελάφρυνση του μόχθου του ανθρώπου, την αντιμετώπιση ασθενειών, τη γενική βελτίωση του επιπέδου ζωής των εργαζομένων.

Η πρόταση του ΚΚΕ είναι σύγχρονη και ρεαλιστική γιατί στηρίζεται στις δυνατότητες της εποχής μας, στις κατακτήσεις της επιστήμης και της τεχνολογίας, στην ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων που, αν δεν υποτάσσονταν στην κερδοφορία και ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων, θα είχαν εξαλείψει τα περισσότερα δεινά της κοινωνίας, τη φτώχεια, την πείνα, τις αρρώστιες, τις συνέπειες των φυσικών καταστροφών.

Στηρίζεται στις τεράστιες δυνατότητες που έχει η χώρα μας σε πολλούς κλάδους της παραγωγής, εφόσον αυτοί τεθούν στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών, με κοινωνικοποίηση και κεντρικό σχεδιασμό. Ας σκεφτούμε τη δυνατότητα σήμερα:

-- να εξοπλιστούν τα δημόσια νοσοκομεία με τους χιλιάδες γιατρούς και νοσηλευτές που σήμερα περιμένουν ειδικότητες ή στρέφονται προς το ιδιωτικό επάγγελμα

-- να αξιοποιηθούν τα ενεργειακά αποθέματα της χώρας και οι φυσικές πηγές Ενέργειας ώστε να εξασφαλιστεί ενεργειακή αυτάρκεια και να εργαστεί το πολυάριθμο επιστημονικό δυναμικό. Να γίνουν έργα αντισεισμικά, αντιπλημμυρικά, αντιπυρικά, τα οποία δεν προχωρούν στον καπιταλισμό, γιατί δεν είναι αρκετά κερδοφόρα για τους μεγαλοεργολάβους

-- να αναβαθμιστεί η παραγωγή, να μειωθεί ο εργάσιμος χρόνος, με την ευρεία χρήση της πληροφορικής και του αυτοματισμού σε όλη την κλίμακα της παραγωγικής διαδικασίας.

Οταν θα μπει ως στόχος η κάλυψη των συνεχώς διευρυνόμενων λαϊκών αναγκών, μόνο τότε η τεχνολογία δεν θα απαξιώνει την ανθρώπινη εργασία, αντίθετα θα γεννά νέες δυνατότητες αξιοποίησής της. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο και μόνο είναι δυνατή η πλήρης εξάλειψη της ανεργίας, η εναλλαγή εργασιών χωρίς απώλεια δικαιωμάτων, η συνεχής επιμόρφωση και στέρεη παρακολούθηση των τεχνολογικών εξελίξεων με ευθύνη του κράτους, η εξαφάνιση της ανασφάλειας για το μέλλον!

Η πρόταση αυτή του Κόμματος δεν φωτίζει μόνο τους όρους και τις προϋποθέσεις για να αλλάξει ρότα το πανεπιστήμιο, αλλά είναι επίσης όπλο σήμερα στα χέρια του φοιτητικού κινήματος:

• Γιατί αποκαλύπτει τις αιτίες των αντιδραστικών αλλαγών στην Εκπαίδευση και επιτρέπει στο κίνημα να μην παγιδεύεται σε αδιέξοδες "λύσεις", αλλά να στοχεύει τον πραγματικό αντίπαλο!
• Γιατί μπορεί να συμβάλει στην επεξεργασία επιθετικών διεκδικήσεων σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες των φοιτητών και με αυτόν τον τρόπο να βγει το φοιτητικό κίνημα στην αντεπίθεση, να αποσπά κατακτήσεις, να μην εγκλωβίζεται στην άμυνα για το πόσα λιγότερα θα χάσουν οι φοιτητές.
• Γιατί φωτίζει τη δυνατότητα να κερδίσουμε ένα διαφορετικό πανεπιστήμιο και με αυτόν τον τρόπο δίνει ελπίδα και προοπτική στον καθημερινό αγώνα, προσδίδει αντοχή σε όσους αγωνίζονται.

Γι' αυτό επιδιώκουμε να τη συζητήσουμε πλατιά με τους φοιτητές το επόμενο διάστημα, να διακινηθεί χέρι με χέρι, να ακούσουμε τις γνώμες και τις παρατηρήσεις χιλιάδων νέων»...

Ιδιαίτερο κάλεσμα απηύθυνε ο Γραμματέας του ΚΣ στους νέους «που αισθάνονται αριστεροί, προοδευτικοί, αντισυστημικοί, έχουν παλέψει, έχουν αντισταθεί, έχουν βάλει στο στόχαστρο την κυβερνητική πολιτική, έχουν αγωνιστεί ενάντια στην εκμετάλλευση και την αδικία.

Τους καλούμε - είπε - να σκεφτούν τα συμπεράσματα και από το τελευταίο διάστημα, από τη στάση συγκεκριμένων δυνάμεων αυτές τις μέρες με επίκεντρο το λιμάνι του Πειραιά... Από το πώς πρέπει και μπορεί να οργανώνεται μια απεργία κόντρα σε θεούς και δαίμονες και όχι να σπάει από "αγανακτισμένους" ταξιδιώτες. Από το πώς μπορούν να αγκαλιάζονται τα αιτήματα από χιλιάδες λαού και όχι να απομονώνεσαι από το σχεδιασμό εκατοντάδων σωματείων. Από το πώς μπορεί να εκφράζεται ενιαία απεργιακή απάντηση που στραπατσάρει τον σχεδιασμό των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ και της κυβέρνησης και όχι να διευκολύνεις πιθανά το να ενσωματωθούν νέες αντιδραστικές διατάξεις στο τερατούργημα του Χατζηδάκη.

Από το πώς ο ακραίος τυχοδιωκτισμός, η απουσία επαφής με πλατιές εργατικές - λαϊκές μάζες, αλλά και το αντιΚΚΕ μένος μπορούν να οδηγήσουν σε μεγάλες περιπέτειες το κίνημα, ακόμα και σε προβοκάτσιες».

Και στη συνέχεια απευθυνόμενος στους νέους είπε: «Κάντε μια ερώτηση στον εαυτό σας και απαντήστε με το χέρι στην καρδιά: "Πώς θα ήταν τα πράγματα αν το ΚΚΕ και η ΚΝΕ ήταν πιο δυνατοί, με περισσότερες δυνάμεις στο κίνημα, σε κάθε χώρο;"

Με ευκολία, η πλειοψηφία του λαού και της νέας γενιάς, ακόμα και σε αστικές έρευνες και δημοσκοπήσεις, απαντάει ότι θα ήταν καλύτερα. Οτι χρειάζεται ένα πιο ισχυρό ΚΚΕ.

Τα παραπάνω δεν είναι "υπόθεση εργασίας". Αφορούν τον καθέναν και τη καθεμία.

Τώρα είναι που η ΚΝΕ πρέπει και μπορεί να δυναμώσει αποφασιστικά. Τώρα είναι η ώρα να κάνουν το βήμα οι χιλιάδες νέοι που βρεθήκαμε μαζί τους στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις, που προβληματίζονται για όσα γίνονται γύρω τους και εκτιμούν όλα τα παραπάνω για τη δράση του ΚΚΕ.

Και η δράση μέσα από τις γραμμές της ΚΝΕ είναι η μεγίστη συμβολή ενός νέου σήμερα να κερδίσει τη ζωή του, το μέλλον του, ως πρωτοπόρος αγωνιστής ανάμεσα στους συμφοιτητές του, καινοτόμος, επαναστάτης με σχέδιο και πολλές αιτίες, μέσα σε ένα συλλογικά οργανωμένο σχέδιο για την αλλαγή της κοινωνίας, για το γκρέμισμα του γερασμένου αυτού κόσμου, του καπιταλισμού!

Μέσα από την οργανωμένη ζωή, την κοινή προσπάθεια με άλλους συντρόφους, με άλλα παιδιά σαν και τα μέλη της ΚΝΕ που γνωρίζετε, η προσωπικότητα, η γνώμη, οι κλίσεις του καθενός αποκτούν πραγματικό περιεχόμενο που αντιστοιχεί στην ταξική θέση και τα πραγματικά συμφέροντα των νέων των λαϊκών οικογενειών.

Δρούμε μέσα στη νεολαία, παλεύουμε, μας απασχολεί κάθε πρόβλημα, κάθε δυσκολία που αντιμετωπίζουμε. Μιλάμε ανοιχτά και ξάστερα για το χαρακτήρα και τις επιδιώξεις της ΚΝΕ, έχουμε ανοιχτά τα αυτιά μας σε κάθε γνώμη και κριτική παρατήρηση, επιδιώκουμε την κοινή δράση στην πραγματική ζωή.

Δεν μαζεύουμε likes για τις θέσεις μας, αλλά μετράμε τις δυνάμεις μας καθημερινά εκεί που ζει, σπουδάζει, εργάζεται η νεολαία, εκεί που τελικά η δύναμη των ιδεών και της θέλησης γίνεται πραγματική υλική δύναμη που ανατρέπει το παλιό και χτίζει το νέο.

Γιατί η Οργάνωσή μας είναι ένα επαναστατικό σχολείο.

Οι δεσμεύσεις μας είναι να σκύβουμε μόνο όταν είναι να αφουγκραστούμε τα βάσανα και τις δυσκολίες της νεολαίας, να γινόμαστε πραγματικοί μαχητές όταν αγωνιζόμαστε για το δίκιο του λαού. Να αισθανόμαστε την αδικία που βιώνει ο κάθε καταπιεσμένος σαν δική μας, να μην συμβιβαζόμαστε με τις δυσκολίες της εποχής.

Η διαμόρφωση μιας τέτοιας στάσης ζωής, η επιλογή της από όλο και περισσότερους, φοβίζει και τρομοκρατεί το σύστημα, τα κόμματα που το υπηρετούν, τους διάφορους μηχανισμούς του».