Συνεπής με τη γενικότερη συντηρητική ιδεολογική θεώρησή του και αντάξια του ενεργού ρόλου που διαδραματίζει στο πολιτικό σύστημα η άποψη που εξέφρασε χτες ο Κ. Στεφανόπουλος, παρεμβαίνοντας στα τεκταινόμενα στη χώρα. Στηριζόμενος στη γνωστή νομικίστικη αντίληψη αποφάνθηκε ότι τα πάντα κρίνονται με βάση το γράμμα του νόμου: «Το κριτήριο που υπάρχει σε όλες τις κοινωνίες τις πολιτισμένες είναι ο νόμος. Οποιος είναι σύμφωνος με το νόμο είναι σύμφωνος με το παρόν, όποιος δεν είναι σύμφωνος με το νόμο τότε συντάσσεται με την άλλη πλευρά». Δεν ξέρουμε αν η παραπάνω αναφορά αφορούσε τη βρώμικη ιστορία του τζόγου, όπως ερμηνεύτηκε από πολλούς, αλλά το σίγουρο είναι ότι έχει γενικότερη σημασία. Οι πάντες γνωρίζουν ποιοι «γράφουν» και ψηφίζουν τους νόμους και ποιος είναι ο ρόλος του δικαίου στην επιβολή του νόμου της κυρίαρχης τάξης. Αν αύριο οι αγρότες, π.χ., κλείσουν τους δρόμους και «παρανομήσουν», τότε συντάσσονται με την «άλλη πλευρά»; Και ποια είναι, αλήθεια, η «άλλη πλευρά»; Σε κάθε περίπτωση, για να παραφράσουμε την προεδρική ρήση, όταν ο νόμος δεν είναι σύμφωνος με το δίκιο των πολλών είναι καταδικασμένος να ανήκει... στο παρελθόν.