ΑΓΡΟΤΕΣ ΕΒΡΟΥ
Αυτός ο αγώνας δεν έχει ημερομηνία λήξης

Αποφασισμένοι να μη φύγουν από τους δρόμους, αν δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους, δηλώνουν οι αγρότες του Εβρου

Τρίτη 5 Φλεβάρη 2002

Οι ξεχασμένοι αγρότες του Εβρου ξεσηκώθηκαν, διαμηνύει το σύνθημα στους κρατούντες
Αγρότες Εβρου. «Βρισκόμαστε σε διαρκή αντιπαράθεση με την πολιτική που οδηγεί σε μαρασμό τον τόπο μας. Που μας αναγκάζει να εγκαταλείψουμε τη γη που καλλιεργούμε. Διεκδικούμε το δικαίωμα να ζήσουμε με αξιοπρέπεια και να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας στον τόπο που γεννηθήκαμε». Αυτά τα λόγια του αγρότη από το μπλόκο στο Τελωνείο Ορμενίου, ψηλά στον Εβρο, ένα βήμα από τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, αναδεικνύουν τη βαθύτερη αιτία του ξεσηκωμού της αγροτιάς. Δεν είναι μόνο η τιμή στο βαμβάκι. Είναι η πολιτική ξεκληρίσματος της αγροτιάς που έχει θέσει σε εφαρμογή η ΕΕ και υλοποιεί η κυβέρνηση. Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής λοιπόν, που εξαθλιώνει οικονομικά τους αγρότες, δεν κρύβονται. Στο παρέβριο δρομολόγιο που διασχίζει τα χωριά Χειμώνιο, Θούριο, Σοφικό, Ασημένι, Ρήγιο, Πύθιο, Πετράδες, Πραγή, Ισαάκιο δεν υπάρχει ούτε ένα σχολείο. Στα 17 χωριά του Τριγώνου πριν 20 χρόνια λειτουργούσαν 17 σχολεία - ένα σε κάθε χωριό - σήμερα απέμειναν να υπολειτουργούν μόλις 3.

«Σιγά σιγά ερημώνει ο νομός. Ξεκίνησα να καλλιεργώ 50 στρέμματα, σήμερα έφτασα 1.200 γιατί φεύγουν οι γέροντες και οι νέοι που μένουν είναι ελάχιστοι. Ομως και με αυτά τα στρέμματα δεν μπορούμε να ζήσουμε, ενώ παλιότερα θα ζούσαν 25 οικογένειες», λέει ο Ε. Σωτηρούδης, αγρότης και πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου Πετρωτών, που βρίσκεται στο μπλόκο του Ορμενίου.

Δεν είναι μόνο το βαμβάκι, είναι και οι πατάτες, τα σκόρδα, τα τεύτλα, τα σιτηρά, η κτηνοτροφία. Δεν υπάρχει καλλιέργεια που να μη χτυπιέται. Ζητούν καθιέρωση τιμής ασφαλείας για πατάτες και σκόρδα, ώστε να μην είναι έρμαια στα χέρια των εμπόρων. Κατάργηση των ποσοστώσεων και αύξηση των επιδοτήσεων. Γι' αυτό ξεσηκώθηκαν και δηλώνουν ανυποχώρητοι. Στο πλάι τους έχουν και όλους τους κατοίκους της περιοχής. Εκφράζεται πολύμορφα αυτή η συμπαράσταση. Το μεσημέρι της Κυριακής στο μπλόκο του Ορμενίου δεκάδες νέοι από το χωριό Σπήλαιο έφτασαν στο σημείο με τα όργανα, χορεύοντας και τραγουδώντας, για να δώσουν κουράγιο στους γονείς τους να συνεχίσουν. Λίγο αργότερα, δίπλα τους βρέθηκαν και οι αγρότισσες. «Ολοι μαζί στον αγώνα για την επιβίωση», λέει η κυρα-Μαρία από την Πάλλη.

Παντού από τις Φέρες, τον Προβατώνα, την Ορεστιάδα, μέχρι και το Τρίγωνο, η αγροτιά ξεσηκώθηκε και δηλώνει ότι θα παραμείνει στα μπλόκα του αγώνα, παρά τις δυσκολίες που προκύπτουν.

«Σ' αυτό τον αγώνα δεν υπάρχει ημερομηνία λήξης. Αν και πιεζόμαστε από τον καιρό, τις δουλιές που ανοίγουν. Ξέρετε, αν δεν μπούμε τώρα στο χωράφι, δε θα βγάλουμε παραγωγή και αν δε βγάλουμε παραγωγή, η ΑΤΕ θα μας βγάλει στο σφυρί κι εμάς και ό,τι μας απέμεινε. Ομως θα συνεχίσουμε», δηλώνει ο Κ. Πιλιγκός.

Αποφασισμένοι και στο μπλόκο της Ορεστιάδας. Σε όσους προσπαθούν να σπείρουν τη διχόνοια, η απάντηση έρχεται ξεκάθαρη. «Τα προβλήματα είναι κοινά. Δεν υπάρχουν κάποιοι που κάνουν κουμάντο. Υπάρχει η ΠΑΣΥ και το πλαίσιο αιτημάτων που καταλήξαμε όλοι στη σύσκεψη του Παλαμά», λέει ο Δημήτρης. Ολοι μαζί, ενωμένοι και συντονισμένοι, λοιπόν.

Γιατί οι «πατάτες πουλιούνται 70-75 δραχμές το κιλό, ενώ θα έπρεπε να εισπράττουμε τουλάχιστον 100 δρχ. για να μένει ελάχιστο κέρδος. Τα σκόρδα πέρσι που ήταν καλή χρονιά τα δώσαμε 25-30 δρχ. το κεφάλι. Φέτος αναμένεται να πέσει πιο χαμηλά η τιμή. Αν ιδιωτικοποιηθεί η Βιομηχανία Ζάχαρης, τι θα γίνουμε; Ο ιδιώτης μπορεί να πάρει την ποσόστωση και να φέρνει απ' έξω προϊόν. Γι' αυτό μόνη επιλογή για μας είναι ο δρόμος του ενωμένου αγώνα», δηλώνει ο Γ. Μαργαριτίδης από το μπλόκο της Ορεστιάδας.

Εκεί και οι νεολαίοι της ΚΝΕ με το «Ριζοσπάστη» στο χέρι. Δίπλα τους, να δηλώνουν συμπαράσταση και να εισπράττουν την αναγνώριση μέσα από τα λόγια των αγροτών. «Εσείς γράφεται την αλήθεια και παλεύετε μαζί μας».

«Θα πεθάνουμε στους δρόμους, έτσι κι αλλιώς πεθαμένοι είμαστε. 15 εκατ. χρωστάω στην ΑΤΕ. Θα μου πάρει το σπίτι. Αν δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματά μας, εμείς δε θα φύγουμε από τους δρόμους», φωνάζει ο Γ. Γκίρδας στο μπλόκο του Προβατώνα.