Η οργάνωση του χρόνου εργασίας στον καπιταλισμό, που στόχο έχει το ξεζούμισμα των εργαζομένων, και η πάλη της εργατικής τάξης για τη μείωσή του, για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με αύξηση του ελεύθερου χρόνου, είναι οι βασικοί άξονες που διατρέχουν τα κείμενα και τα γραφικά στα ταμπλό του Εργατικού Στεκιού.

Οι επισκέπτες μπορούν να δουν και να διαβάσουν για το πώς η μείωση του εργάσιμου χρόνου ήταν ανέκαθεν βασικός στόχος πάλης της εργατικής τάξης, προκειμένου να αυξήσει τον ελεύθερο χρόνο αλλά και να μειώσει την απλήρωτη εργασία που κλέβουν από τους εργαζόμενους οι καπιταλιστές και η οποία αποτελεί πηγή του κέρδους τους. Να «περιηγηθούν» σε βασικούς σταθμούς της πάλης αυτής από τον 19ο αιώνα, αλλά και πώς οι καπιταλιστές με τις κυβερνήσεις και τους διακρατικούς οργανισμούς τους, όπως η ΕΕ, έχουν μόνιμα στο στόχαστρο τα εργασιακά δικαιώματα, το πέρασμα μέτρων που εντείνουν την εκμετάλλευση.

Περιγράφονται οι σύγχρονοι όροι εκμετάλλευσης και οι συνέπειες του νέου αντεργατικού εκτρώματος, γνωστού ως «νόμου Χατζηδάκη», για τη «διευθέτηση», τη δουλειά τις Κυριακές κ.ά., και πώς αυτά έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τις σύγχρονες δυνατότητες για μείωση του εργάσιμου χρόνου και δουλειά για όλους. Χαρακτηριστικό είναι το γράφημα που δείχνει πώς 11 σημερινές ώρες εργασίας αντιστοιχούν σε 40 ώρες εργασίας το 1950.

Την αντίθεση αυτή μπορεί να τη λύσουν μόνο η οργάνωση και ο συλλογικός αγώνας με προοπτική την απελευθέρωση της εργατικής τάξης από τα δεσμά της εκμετάλλευσης, την κοινωνία της δικής της εξουσίας, για την οποία παλεύει το ΚΚΕ, τον σοσιαλισμό.