Κάλεσμα κοινής δράσης απευθύνουν Συνδικάτα, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα στις συνδικαλιστικές οργανώσεις του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, για «να δυναμώσει η κοινή δράση και ο αγώνας των συνδικάτων, για τη απόκρουση της αντεργατικής πολιτικής». Για «να μείνει στα χαρτιά ο νόμος Χατζηδάκη. Για τη διεκδίκηση των σύγχρονων δικαιωμάτων».

Τα σωματεία που υπογράφουν το κάλεσμα παίρνουν την πρωτοβουλία οργάνωσης πλατιάς συνδικαλιστικής σύσκεψης την Τρίτη 5 Οκτώβρη, στις 6.30 μ.μ. στο γήπεδο Σπόρτιγκ στην Αθήνα, ώστε να αποφασιστούν ο συντονισμός της δράσης και η διοργάνωση των αγωνιστικών κινητοποιήσεων το επόμενο διάστημα. Ηδη οι διοικήσεις των συνδικαλιστικών οργανώσεων «οργώνουν» όλη την Αττική για να φτάσει το κάλεσμα σε εκατοντάδες πρωτοβάθμια σωματεία, σε κλαδικά συνδικάτα, σε Ομοσπονδίες, για να εκφραστεί και από τη μαζική συμμετοχή στη σύσκεψη η αποφασιστικότητα της εργατικής τάξης να παλέψει για το μπλοκάρισμα της βάρβαρης πολιτικής κυβέρνησης - εργοδοσίας, για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της.

Αναλυτικά το κάλεσμα αναφέρει:

Οι Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα, τα Σωματεία που υπογράφουμε αυτό το κείμενο καλούμε όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις της χώρας σε κοινή δράση και αγώνα για να μπλοκαριστεί η αντεργατική επίθεση κυβέρνησης και μεγαλοεργοδοτών και να μείνει στα χαρτιά ο νόμος 4808/2021, ο γνωστός νόμος - έκτρωμα του Χατζηδάκη. Για να δυναμώσει η πάλη των εργαζομένων για ζωή με αξιοπρέπεια και σύγχρονα δικαιώματα.

Δεν δεχόμαστε στην τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα, στην εποχή της αλματώδους ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνολογίας:

• Να δουλεύουμε χωρίς ωράριο, με εξαντλητικές βάρδιες, επτά μέρες τη βδομάδα χωρίς ξεκούραση, να δουλεύουμε ατέλειωτες ώρες με την τηλεργασία.
• Να δουλεύουμε χωρίς ΣΣΕ, με μισθούς των 400 και 500 ευρώ, με απλήρωτες υπερωρίες.
• Να μετράμε καθημερινά στα δελτία ειδήσεων δεκάδες νεκρούς και εκατοντάδες διασωληνωμένους από τον κορονοϊό, αφού ο λαός μας παραμένει απροστάτευτος από την πανδημία και το δημόσιο σύστημα Υγείας σμπαραλιασμένο, με ευθύνη του κράτους και των επιχειρηματικών ομίλων.
• Το εισόδημά μας να εξαντλείται το πρώτο δεκαήμερο του μήνα, αφού τα ενοίκια, τα τιμολόγια του νερού, του ηλεκτρικού, του τηλεφώνου και του internet, τα εισιτήρια των συγκοινωνιών, το ψωμί, το γάλα και όλα τα προϊόντα λαϊκής κατανάλωσης είναι πανάκριβα, την ίδια στιγμή που οι εργατικές και λαϊκές οικογένειες βουλιάζουν στα χρέη.
• Τα παιδιά μας να είναι καταδικασμένα στην αμορφωσιά, σε ένα σχολείο που μετατρέπεται και αυτό σε δυσβάσταχτο κόστος για τις φτωχές οικογένειες.

Ο νόμος 4808/2021 που ψήφισε η κυβέρνηση τον Ιούνη έρχεται να δώσει συνέχεια και να απογειώσει τις αντεργατικές ανατροπές που έχουν επιβληθεί τα τελευταία δέκα χρόνια, έρχεται να ανατρέψει θεμελιακές κατακτήσεις της εργατικής τάξης και της πάλης των συνδικάτων, με κορυφαία την κατάργηση του 8ωρου!

Ο νόμος επιβάλλει:

• Την κατάργηση του 8ωρου και της αμοιβής των υπερωριών, την ατομική σύμβαση ακόμα κι αν δεν υπάρχει συμφωνία του συνδικάτου, την απλήρωτη δουλειά και τη «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας.
• Απελευθερώνει τις απολύσεις. Δίνει το «πράσινο φως» για να απαλλαγούν οι επιχειρήσεις από προσωπικό, αφού θα μπορούν να απασχολούν λιγότερους εργαζόμενους περισσότερες ώρες, χωρίς πρόσθετη αμοιβή.
• Τη μετατροπή των συμβάσεων εξαρτημένης εργασίας σε συμβάσεις έργου - αυτοαπασχόλησης (όπως επιχειρήθηκε να συμβεί με τους διανομείς της «e-food»), καταργώντας εργασιακά, ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα.
• Τη μονιμοποίηση του άθλιου καθεστώτος της τηλεργασίας, όπου ο εργαζόμενος είναι 24 ώρες το 24ωρο stand by, ενώ παρά τις «διακηρύξεις» τα έξοδα της τηλεργασίας επιβαρύνουν μόνο τον εργαζόμενο, που δεν έχει κανένα δικαίωμα αποσύνδεσης.
• Τη δυνατότητα στον εργοδότη με ατομική σύμβαση να βγάζει για πάνω από ένα έτος σε αναστολή σύμβασης όποιον εργαζόμενο θέλει, χωρίς μισθό και ασφάλιση.

Οι αντεργατικές διατάξεις λειτουργούν μαζί με άλλους αντιλαϊκούς νόμους, όπως ο νόμος Βρούτση - Αχτσιόγλου (ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ) που καταργεί τις ελεύθερες διαπραγματεύσεις και επιβάλλει τον κατώτατο μισθό με Υπουργική Απόφαση διατηρώντας τον από το 2012 σε άθλια επίπεδα, υπονομεύει τις κλαδικές ΣΣΕ, οι οποίες γίνονται υποχρεωτικές μόνο με απόφαση υπουργού, έχει παγώσει τις τριετίες, έχει καταργήσει την αρχή της ευνοϊκότερης σύμβασης.

Παράλληλα οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι τρίβουν τα χέρια τους, αφού εξασφαλίζουν νέες τεράστιες χρηματοδοτήσεις από το Ταμείο Ανάκαμψης, νέες απαλλαγές από εισφορές και φόρους, νέα προνόμια και νέα πεδία επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία, στην Παιδεία, στο περιβάλλον, στην Ενέργεια, αποκομίζοντας τεράστια κέρδη.

Η μεγάλη μάχη που δώσαμε όλο το προηγούμενο διάστημα ενάντια στον νόμο Χατζηδάκη, με αποκορύφωμα τη μεγάλη απεργία που οργάνωσαν εκατοντάδες συνδικάτα στις 10 Ιούνη, αλλά και οι αγώνες των υγειονομικών και όλου του λαού για την υπεράσπιση της υγείας και της ζωής μας, των μαθητών και των φοιτητών ενάντια στους αντιεκπαιδευτικούς νόμους και οι δεκάδες κινητοποιήσεις σε κλάδους και χώρους δουλειάς, αποτελούν μεγάλη παρακαταθήκη για τη συνέχεια της δράσης μας.

Δεν θα επιτρέψουμε την επιβολή της εργοδοτικής και κρατικής τρομοκρατίας στα συνδικάτα, με το φακέλωμα των συνδικαλισμένων εργαζομένων, τον αυταρχικό περιορισμό της λειτουργίας τους, τις διώξεις σε αγωνιστές εργαζόμενους.

Αντιμετωπίζουν τους εργαζόμενους ως σύγχρονους σκλάβους, χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις, χωρίς αξιοπρεπείς μισθούς, χωρίς ωράριο, και την ίδια στιγμή επιχειρούν να βγάλουν εκτός νόμου το δικαίωμά μας να απεργούμε, να διαμαρτυρόμαστε, να διαδηλώνουμε, να οργανωνόμαστε σε σωματεία και να διεκδικούμε καλύτερες συνθήκες εργασίας.

Η κατάργηση του Ν. 1264/82, δηλαδή του πλαισίου της δράσης των συνδικάτων εδώ και 40 χρόνια, είναι ωμή παρέμβαση κράτους και εργοδοτών στο δικαίωμα της ελεύθερης συνδικαλιστικής δράσης, που δεν θα περάσει! Τα συνδικάτα θα υπερασπιστούμε την αυτοτέλειά μας, ώστε να παραμείνουμε οργανώσεις των εργατών και όχι των εργοδοτών, και θα κάνουμε μέλη όποιους συναδέλφους συμφωνούν με το καταστατικό των σωματείων.

Ο νόμος Χατζηδάκη υλοποιεί τις διαχρονικές απαιτήσεις του ΣΕΒ και των άλλων εργοδοτικών ενώσεων. Σε συνέχεια προηγούμενων νόμων που έκαναν προσπάθεια να χτυπήσουν συνδικαλιστικά δικαιώματα και το δικαίωμα στην απεργία, ο νόμος καταργεί τον Ν. 1264/82 για να υπάρξει σιγή νεκροταφείου από το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, να μην υπάρξουν αντιδράσεις στην υλοποίηση του αντεργατικού σχεδιασμού, στην επιβολή 10ωρου, στις ιδιωτικοποιήσεις, στις απολύσεις, στη μείωση μισθών, να μην οργανώνεται η πάλη των εργαζομένων διεκδικώντας τα δικαιώματα και τις σύγχρονες ανάγκες τους.

Το ηλεκτρονικό φακέλωμα των σωματείων, με καταχώρηση όλων των στοιχείων των μελών του, του καταστατικού του και των οικονομικών του στο Γενικό Μητρώο Συνδικαλιστικών Οργανώσεων (ΓΕΜΗΣΟΕ), αντίκειται στις βασικές αρχές της ελευθερίας της συνδικαλιστικής δράσης. Το κράτος δημιουργεί μία υποχρεωτική βάση δεδομένων με φακελωμένους χιλιάδες συνδικαλιστές και εργαζόμενους μέλη των συνδικάτων, στην οποία πρόσβαση θα έχουν οι ενώσεις των εργοδοτών, αλλά και μεμονωμένοι εργοδότες!

Το υπουργείο σε μια νύχτα θα κρίνει αν συνδικάτα αναγνωρισμένα, με τα καταστατικά τους, που έχουν ζωή και δράση δεκαετιών, ακόμα και πάνω από έναν αιώνα, θα συνεχίσουν να είναι συνδικαλιστική οργάνωση. Αν θα μπορούν να προκηρύσσουν απεργίες, αν θα προστατεύονται τα συνδικαλιστικά στελέχη και τα ιδρυτικά μέλη των σωματείων, αν ακόμα θα μπορούν να εκπροσωπούν συναδέλφους σε τριμερείς διαδικασίες, αν θα χρηματοδοτούνται από τον ΟΑΕΔ. Ενας υπάλληλος θα κρίνει αν τα μητρώα και οι καταστάσεις των σωματείων θα δίνονται στις ενώσεις εργοδοτών ή και σε μεμονωμένους εργοδότες, όπως ορίζει ο νόμος.

Επιδιώκεται ουσιαστικό χτύπημα στις μαζικές και δημοκρατικές διαδικασίες, στην ανταλλαγή ιδεών και στην ελεύθερη συζήτηση μεταξύ των εργαζομένων, στη λήψη αποφάσεων και δράσης. Αντίθετα, επιδίωξη είναι να μπορούν ανεμπόδιστα οι μηχανισμοί της εργοδοσίας και τους κράτους να παρεμβαίνουν στις αρχαιρεσίες και στις αποφάσεις των συνδικάτων, να μετατρέψουν τα συνδικάτα σε ηλεκτρονικές πλατφόρμες, με άγνωστο ποιοι και πώς θα αποφασίζουν για μας, χωρίς εμάς.

Ο νόμος στόχο έχει τα δικαστήρια να βγάζουν τις απεργίες στο σύνολό τους παράνομες, να διώκονται οι απεργοί. Σε μεγάλους κλάδους καταργεί, με τον απεργοσπαστικό μηχανισμό του «προσωπικού εγγυημένων υπηρεσιών», το συνταγματικά κατοχυρωμένο απεργιακό δικαίωμα.

Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι από την ψήφιση του νόμου και είχαμε μία σειρά απολύσεις. Στα μεταλλεία Χαλκιδικής απολύθηκε ο πρόεδρος του σωματείου και του απαγορεύεται η είσοδος στον χώρο, αν και παραμένει πρόεδρος. Η απόλυση ακόμα και να δικαιωθεί στα δικαστήρια δεν υποχρεώνει σε επαναπρόσληψη, όπως έγινε με την ξενοδοχοϋπάλληλο στα Χανιά, αλλά σε μεγαλύτερη αποζημίωση. Δηλαδή το ξήλωμα της συνδικαλιστικής δράσης σε κάθε χώρο δουλειάς θα στοιχίζει λίγο παραπάνω στην εργοδοσία, αλλά θα είναι πλέον ευκολότερο από ποτέ. Η ενημέρωση στην πύλη του εργοστασίου για τη συμμετοχή στην απεργία θεωρείται «ψυχολογική βία», ενώ οι συμμετέχοντες σε αυτήν την ενημέρωση, απεργιακές φρουρές, θα μπορούν να απολύονται.

Η ταξική πάλη δεν καταργείται με νόμο! Ο νόμος θα έχει σαν αποτέλεσμα τα δικαστήρια να γεμίσουν από αγωνιστές εργαζόμενους. Δεν πρέπει να το επιτρέψουμε.

Χιλιάδες εργαζόμενοι, αλλά και η συντριπτική πλειοψηφία των συνδικαλιστών σε όλη τη χώρα, έχουν πάρει ήδη θέση μάχης.

Συντονιζόμαστε για ένα μαζικό, ενωτικό, αγωνιστικό μέτωπο ενάντια στους αντεργατικούς νόμους και διεκδικούμε:

• Κατάργηση του νόμου - εκτρώματος Χατζηδάκη.
• Αυξήσεις στους μισθούς. Κανείς εργαζόμενος χωρίς ΣΣΕ.
• Επαναφορά της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, κατάργηση του ν. Βρούτση - Αχτσιόγλου ως αφετηρία για την ουσιαστική αύξηση του κατώτατου μισθού.
• Επαναφορά της υποχρεωτικότητας των κλαδικών ΣΣΕ, της αρχής της ευνοϊκότερης Σύμβασης, των τριετιών.
• Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που περιορίζουν και καταργούν εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα.
• Σταθερή δουλειά με σύγχρονα δικαιώματα, 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο.
• Οχι στη μονιμοποίηση της τηλεργασίας.
• Επαναφορά της Κυριακής αργίας σε όλους τους κλάδους.

Καλούμε τα Συνδικάτα, τα Εργατικά Κέντρα, τις Ομοσπονδίες σε καθολική καταδίκη και απειθαρχία στις αντεργατικές διατάξεις.

• Να μείνει ανενεργό το ΓΕΜΗΣΟΕ. Κανένα σωματείο να μην καταθέσει μητρώα, καταστατικό, οικονομικές καταστάσεις, στο κρατικό μητρώο.
• Οχι στο ηλεκτρονικό φακέλωμα και στην ηλεκτρονική ψηφοφορία. Καμία ηλεκτρονική λίστα με ονόματα και άλλα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα στο κράτος και στους εργοδότες. Υπερασπίζουμε την ελευθερία επιλογής και τη μυστικότητα της ψήφου των εργαζομένων για την εκλογή ΔΣ και αντιπροσώπων, το δικαίωμα ενεργής συμμετοχής στις μαζικές διαδικασίες, τη συζήτηση και τη λήψη αποφάσεων.
• Προστασία της συνδικαλιστικής δράσης, προστασία του συνόλου των ιδρυτικών μελών ενός σωματείου. Κατοχύρωση της ανεμπόδιστης συνδικαλιστικής δράσης στους χώρους δουλειάς, εξασφάλιση των συνδικαλιστικών αδειών.
• Οχι στις απολύσεις συνδικαλιστών. Ακύρωση κάθε απόλυσης και κάθε δίωξης για συνδικαλιστική δράση.
• Κάτω τα χέρια από τις συνδρομές και τα οικονομικά των συνδικάτων. Ενίσχυση του ΟΑΕΔ για την αποκλειστική χρηματοδότηση και την πραγματική προστασία των εργαζομένων, των ανέργων και των οικογενειών τους.
• Επαναφορά των ποσοστών συμμετοχής στις Γενικές Συνελεύσεις που προβλέπονταν πριν από τον νόμο ΣΥΡΙΖΑ το 2018.
• Απειθαρχία και κατάργηση του απεργοσπαστικού μηχανισμού με τίτλο «προσωπικό εγγυημένης παροχής υπηρεσιών».
• Επαναφορά της δυνατότητας στα κλαδικά συνδικάτα, στα δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια συνδικαλιστικά όργανα να ασκούν ανεμπόδιστα τη συνδικαλιστική τους δραστηριότητα, μεταξύ άλλων να μπορούν να καλύπτουν τον αγώνα κάθε συνδικάτου με τη μορφή πάλης που θα επιλέξει το ίδιο.
• Προστασία του απεργιακού δικαιώματος έναντι της απεργοσπασίας και απαγόρευση της ανταπεργίας (lockdown).
• Κατάργηση της προβοκατόρικης διάταξης περί «άσκησης ψυχολογικής βίας», που αποτελεί όχημα δίωξης αγωνιστών που περιφρουρούν τον αγώνα τους.

Οι αγώνες των τελευταίων ετών απέδειξαν ότι μπορεί να ακυρώνονται αντεργατικές πολιτικές όπως ο νόμος της ΝΔ για τον περιορισμό των διαδηλώσεων και ο απεργοκτόνος νόμος του ΣΥΡΙΖΑ. Μπορούμε να μετράμε νίκες, όπως η υπογραφή της ΣΣΕ στη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία και η κατοχύρωση βασικών εργασιακών δικαιωμάτων των διανομέων της «e-food», που ακυρώνουν στην πράξη τον νόμο Χατζηδάκη. Απέδειξαν την αξία της οργανωμένης πάλης, της μαζικής συμμετοχής των εργαζομένων στα συνδικάτα.