Καθημερινές είναι οι συνελεύσεις, οι συσκέψεις, οι συγκεντρώσεις στους χώρους δουλειάς, που μαζί με τις αγωνιστικές πρωτοβουλίες για τα οξυμένα προβλήματα των εργαζομένων διαμορφώνουν τους όρους για μαζική κινητοποίηση, για να ορθωθεί τείχος ενάντια στην αντεργατική πολιτική και για να δυναμώσει η διεκδίκηση σύγχρονων εργασιακών δικαιωμάτων.

Στην Αττική, με αφετηρία την πολύ μαζική σύσκεψη που οργανώθηκε στις 5 Οκτώβρη στο γήπεδο Σπόρτιγκ, δεκάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις αποφασίζουν τον συντονισμό της δράσης τους. Μέσα από την καθημερινή τους δραστηριότητα, τα σωματεία προετοιμάζουν μαζικό πανεργατικό συλλαλητήριο την Πέμπτη 4 Νοέμβρη στην Αθήνα, στις 7 μ.μ., στο Σύνταγμα.

Στον Πειραιά το Εργατικό Κέντρο και σωματεία της δύναμής του οργανώνουν συλλαλητήριο επίσης στις 4 Νοέμβρη, στις 6.30 μ.μ., στο Πασαλιμάνι.

Στη Θεσσαλονίκη, μετά από συνδικαλιστική σύσκεψη, αποφασίστηκε να πραγματοποιηθεί συλλαλητήριο στις 4 Νοέμβρη, με το κάλεσμα να αγκαλιάζεται από δεκάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις.

Στη Λάρισα, η σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε μετά από κάλεσμα του Εργατικού Κέντρου, πήρε απόφαση να οργανωθεί συλλαλητήριο τη Δευτέρα 8 Νοέμβρη, στις 6.30 μ.μ. στην κεντρική πλατεία της πόλης.

Στην Κρήτη, συλλαλητήρια στις 4 Νοέμβρη έχουν αποφασίσει συνδικαλιστικές οργανώσεις στο Ηράκλειο και στα Χανιά (7 μ.μ., πλατεία Δημοτικής Αγοράς). Στην Καλαμάτα, μετά από σύσκεψη σωματείων της Μεσσηνίας, θα γίνει συλλαλητήριο την Παρασκευή 5 Νοέμβρη.

Ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει σήμερα ρεπορτάζ από Γενικές Συνελεύσεις σωματείων που πραγματοποιήθηκαν τις προηγούμενες μέρες για την οργάνωση της πάλης.

Στο πλαίσιο αυτό, απόφαση για συμμετοχή στο συλλαλητήριο στις 4 Νοέμβρη πήρε η μαζική εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών - Πληροφορικής Αττικής, που έγινε την περασμένη Κυριακή και στην οποία συμμετείχαν εκατοντάδες εργαζόμενοι, κυρίως νέοι σε ηλικία.

Στη συνέλευση παραβρέθηκε και χαιρέτισε ο Luismi Busto, γενικός γραμματέας του Τομέα Τηλεπικοινωνιών του Συνδικάτου AST (Alternativa Sindical de Trabajadores ) της Ισπανίας, μέλους της ΠΣΟ.

Εισηγητικά, ο Αλ. Περράκης, πρόεδρος του ΣΕΤΗΠ, έκανε μια σύντομη παρουσίαση των συνεπειών της εφαρμογής του νόμου Χατζηδάκη και στη συνέχεια έναν περιεκτικό απολογισμό της δράσης που ανέπτυξε το ΣΕΤΗΠ στον κλάδο και σε συντονισμό με συνδικαλιστικές οργανώσεις άλλων κλάδων, ενάντια στην επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι από τους εργοδότες στους χώρους δουλειάς και ενάντια στις προσπάθειες των κυβερνήσεων να βάλουν τα συνδικάτα στο γύψο, να εξασφαλίσουν σιγή νεκροταφείου. Ασκησε κριτική στις δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού που βάζουν πλάτη για να περάσουν οι αντεργατικοί σχεδιασμοί.

Για τις εξελίξεις στον κλάδο, που αφορούν στις εξαγορές, συγχωνεύσεις και μετασχηματισμό επιχειρήσεων, είπε πως έχουν κοινό παρονομαστή τις απολύσεις και το χτύπημα των δικαιωμάτων των εργαζομένων, την ίδια ώρα που οι επιχειρήσεις απολαμβάνουν πακτωλό χρημάτων από τα κρατικά ταμεία και τα κοινοτικά προγράμματα.

Στις τοποθετήσεις που ακολούθησαν ήρθε πείρα από τους χώρους δουλειάς για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, όπως οι συνέπειες του ψηφιακού μετασχηματισμού, που έχει ως αποτέλεσμα την επιβολή από την εργοδοσία άπιαστων στόχων, που φέρνει εντατικοποίηση της εργασίας, αύξηση των εργατικών ατυχημάτων, απλήρωτη εργασία πέραν του κανονικού ωραρίου, παραβίαση συμβάσεων εργασίας κ.ά.

Οπως επισημάνθηκε, παρόλο που σήμερα «σύγχρονο» είναι η μείωση του χρόνου εργασίας, οι σταθερές εργασιακές σχέσεις, μισθοί που να καλύπτουν τις ανάγκες, οι εργαζόμενοι τα στερούνται γιατί σε αυτά μπαίνει εμπόδιο η κερδοφορία των επιχειρήσεων, και διέξοδος από αυτήν την κατάσταση δεν είναι το παραμύθι της κυβερνητικής εναλλαγής. Οι εργαζόμενοι αποδόμησαν ακόμα τον μύθο πως οι πληροφορικάριοι είναι «συνεργάτες» και «καλά αμειβόμενοι», σημειώνοντας πως ξεζουμίζονται από τους εργοδότες εξασφαλίζοντάς τους ακόμα περισσότερα κέρδη.

Με τη συμμετοχή εργαζομένων από δήμους της Αττικής, με όλες τις σχέσεις εργασίας και πλούσια συζήτηση πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 17 Οκτώβρη η εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση του Συνδικάτου ΟΤΑ Αττικής, στο θεατράκι Εθν. Αντίστασης στο Περιστέρι.

Η ομόφωνη έγκριση της εισήγησης του ΔΣ που παρουσίασε ο πρόεδρος, Σπύρος Κωνσταντάς, και η συζήτηση που ακολούθησε συνδύασαν τον απολογισμό της δράσης το προηγούμενο διάστημα με την ανάγκη ενίσχυσης του οργανωμένου αγώνα ενάντια στην επίθεση στα εργασιακά και λαϊκά διακαιώματα με κορωνίδα το νομοσχέδιο - έκτρωμα Χατζηδάκη.

Οπως χαρακτηριστικά αναφέρθηκε, «το ν/σ Χατζηδάκη είναι σκουπίδι και εμείς οι εργαζόμενοι στους δήμους ξέρουμε ότι τα σκουπίδια πάνε στη χωματερή, εκεί θα το στείλουμε με τον αγώνα μας». Σε αυτό το πλαίσιο, αποφασίστηκαν η συμμετοχή στο παναττικό συλλαλητήριο στις 4 Νοέμβρη και η κλιμάκωση με απεργιακή απάντηση, ενώ θα προηγηθούν συνελεύσεις ανά δήμο, για την καλή συζήτηση και προετοιμασία των παραπάνω.

Στη συνέλευση χαιρετισμό εν μέσω χειροκροτημάτων απηύθυνε η Ελένη Καμπουρούδη, από την Επιτροπή Αγώνα σχολικών καθαριστριών, η οποία τόνισε τη σημασία του γεγονότος ότι το Συνδικάτο δέχτηκε στους κόλπους του τις εργαζόμενες καθαρίστριες που δουλεύουν με συμβάσεις ορισμένου χρόνου με ωράριο - λάστιχο που σε ορισμένες περιπτώσεις είναι και σπαστό. Ενώ η Σούλα Αξιώτη, πρόεδρος του Συνδέσμου Συνταξιούχων Δημοσίων Υπαλλήλων Αθήνας, αφού μετέφερε τη στήριξη στον αγώνα του Συνδικάτου, στάθηκε στο εν εξελίξει χτύπημα στην Κοινωνική Ασφάλιση.

Το σημαντικό ζήτημα πως το Συνδικάτο αγκαλιάζει και συνενώνει όλους τους εργαζόμενους, πως παλεύει για σταθερή και μόνιμη δουλειά αναδείχθηκε από το σύνολο των τοποθετήσεων που παρέθεσαν την πληθώρα σχέσεων εργασίας που υπάρχουν στους εργαζόμενους των δήμων (μπλοκάκι, σύμβαση ορισμένου χρόνου, μέσω ΟΑΕΔ, εργολαβικοί κ.λπ.) καλύπτοντας μάλιστα ζωτικές ανάγκες λειτουργίας. Στον αντίποδα, φωτίστηκε ο διασπαστικός ρόλος των συνδικαλιστικών ηγεσιών στην ΠΟΕ - ΟΤΑ που δεν εγγράφουν τους εργαζόμενους αυτούς στα σωματεία.

Τονίστηκε από τους εργαζόμενους που πήραν τον λόγο η σημασία της διεύρυνσης του αγώνα για μέτωπα και αιχμές που αφορούν όχι μόνο τους εργαζόμενους σε ένα δήμο αλλά και ευρύτερα τις λαϊκές οικογένειες, αποτελούν κοινό πεδίο δράσης με φορείς της γειτονιάς και άλλα σωματεία εργαζομένων. Ενδεικτικά, αναφέρθηκαν στον αγώνα για να μη μένει κανένα παιδί εκτός παιδικών σταθμών, ενάντια στην εκχώρηση σε ιδιώτες υπηρεσιών των δήμων, ενάντια στην επέκταση του ΧΥΤΑ στη Δυτική Αττική, για αντιπλημμυρικά και αντισεισμικά έργα. Αντίστοιχα αναφέρθηκαν σημαντικές πρωτοβουλίες του Συνδικάτου που αφορούν ζωτικές ανάγκες των εργαζομένων, όπως η ημερίδα για τα εργατικά ατυχήματα, σε έναν κλάδο μάλιστα που μετράει 60 νεκρούς την τελευταία δεκαετία, για την υγεία και τη μητρότητα, όπως για τις συνθήκες εργασίας της γυναίκας στο απορριμματοφόρο κ.ά.

Τέλος, στο επίκεντρο τέθηκε ο αγώνας ενάντια στην πολιτική των δημοτικών αρχών, που με στηρίγματα στον κυβερνητικό συνδικαλισμό εξειδικεύουν και εφαρμόζουν την αντιλαϊκή στρατηγική κυβερνήσεων - κεφαλαίου. Αναδείχθηκε, για παράδειγμα, πείρα από την εναντίωση στους αναπτυξιακούς οργανισμούς, την προσπάθεια αποκάλυψης του ρόλου τους ως πρόσθετων στηριγμάτων της κερδοφορίας του κεφαλαίου, οχημάτων για ιδιωτικοποιήσεις αλλά και για την περαιτέρω καθιέρωση ελαστικών μορφών απασχόλησης.