Οπως σημείωσε, «εάν δεν πολλαπλασιάσουμε τις δυνάμεις μας μέσα στα πανεπιστήμια στο ΔΕΠ, είναι πολύ δύσκολο με την κατάσταση η οποία επικρατεί, με τη συντηρητικοποίηση του ΔΕΠ, με την εξατομίκευση της έρευνας όπως αυτή έχει επιβληθεί μέσα από την εμπορευματοποίηση της γνώσης και τη δημιουργία του πανεπιστημίου, τότε εμείς μεν θα τα λέμε καλά, αλλά αυτά που λέμε δεν θα περνάνε μέσα στο πανεπιστήμιο και οι αναδιαρθρώσεις οι συντηρητικές στο πανεπιστήμιο θα γίνονται όλο και μεγαλύτερες και οι αντιστάσεις θα είναι ακόμα λιγότερες.
Επομένως, ένας κεντρικός στόχος και προσπάθεια είναι περισσότεροι κομμουνιστές επιστήμονες μέσα στα πανεπιστήμια για να μπορέσουμε πράγματι να ελπίζουμε ότι κάποτε, όσο γίνεται γρηγορότερα, οι θέσεις του Κόμματος θα γίνουν θέση και πολιτική εφαρμόσιμη για την αλλαγή της κοινωνίας και την αλλαγή των συνθηκών που επικρατούν σήμερα».
«Αισθάνομαι υπερήφανος κλείνοντας 48 χρόνια υπηρεσίας της γνώσης και της εκπαίδευσης στο Καποδιστριακό, 44 από τα οποία λειτούργησα και λειτουργώ στα πλαίσια της πολιτικής του Κόμματος» είπε σε άλλο σημείο και πρόσθεσε:
«Μα πώς θα περάσουν οι θέσεις του Κόμματος όταν δεν μπαίνει καθήκον κομμουνιστικό, κομματικό να έρθουν νέοι επιστήμονες να στελεχώσουν τα πανεπιστήμια; Οι νεολαίοι μας πρέπει να είναι θαυμαστοί. Και να είναι θαυμαστοί όχι μόνο γιατί διαδίδουν τη μαρξιστική ιδεολογία, όχι γιατί είναι νεαροί κομμουνιστές, αλλά είναι νεαροί κομμουνιστές - καλοί φοιτητές! Οταν σηκώνεσαι στον πίνακα και δείχνεις πόσο σοβαρά έχεις πάρει την επιστήμη την οποία υπηρετείς ως φοιτητής, θα γίνεις σίγουρα αξιοσέβαστος και για τις πολιτικές σου θέσεις. Και αυτό πρέπει να γίνει στόχος!».