Η ανάγκη υπεράσπισης των δικαιωμάτων μας «γέννησε» το Σωματείο μας, απέναντι στην εργοδοσία του Συνδέσμου Δικηγορικών Εταιρειών και στις κυβερνήσεις, με την αμέριστη στήριξη του Δικηγορικού Συλλόγου. Οι εκατοντάδες νέοι συνάδελφοί μας που έγιναν μέλη του Σωματείου, η ευρύτερη εκτίμηση και αναγνώριση που συναντάμε, μας οπλίζουν με πείσμα και θάρρος για να συνεχίσουμε πιο αποφασιστικά. Στη μαζική, πετυχημένη εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση του Σωματείου Μισθωτών Δικηγόρων στην Αττική, οι δυνάμεις της «Αγωνιστικής Συσπείρωσης Μισθωτών Δικηγόρων» νιώσαμε πραγματικά περήφανοι, γιατί φτάσαμε να συζητάμε και να ψηφίζουμε στο δικό μας Σωματείο, έχοντας βγει μπροστά για να ιδρυθεί και στον ενάμιση χρόνο ζωής του, μες σε συνθήκες πανδημίας, να μετρά ήδη πλούσια αγωνιστική δράση: Απεργιακές μάχες, κινητοποιήσεις, παραστάσεις διαμαρτυρίας, ζωντανές συσκέψεις, εκδηλώσεις, «εστίες» οργάνωσης, συζήτησης και διεκδίκησης σε δικηγορικές εταιρείες και άλλους χώρους δουλειάς.

Επιβεβαιώθηκε ότι ήταν ο προσανατολισμός της «Αγωνιστικής Συσπείρωσης», ως πλειοψηφίας του απερχόμενου προσωρινού Διοικητικού Συμβουλίου, που άνοιξε τον δρόμο στη συλλογική διεκδίκηση των αναγκών μας, έδωσε ελπίδα και δύναμη στη μάχη ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο, κόντρα στον φόβο και τη μοιρολατρία. Τώρα, μπροστά στις εκλογές για την ανάδειξη του Διοικητικού Συμβουλίου, από την εκλογοαπολογιστική Γενική μας Συνέλευση, αποκαλύφθηκε πολύ γλαφυρά ποιοι είναι με το μέλλον της συλλογικής οργάνωσης και πάλης για την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών μας και ποιοι με το παρελθόν της υποταγής του αγώνα μας στα συμφέροντα της μεγαλοεργοδοσίας.

Αποκαλύφθηκε ότι απέναντί μας δεν έχουμε μόνο την ενορχηστρωμένη επίθεση μεγάλων δικηγορικών εταιρειών και επιχειρηματικών ομίλων, κυβερνήσεων και ηγεσιών των δικηγορικών συλλόγων, αλλά και ένα συνονθύλευμα δυνάμεων που με τη μάσκα του συναγωνιστή προωθούν τα συμφέροντα όσων μας εκμεταλλεύονται.

Ο λόγος για τις δυνάμεις της «Αντίρρησης», «σχήματος» που στηρίζουν η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δυνάμεις των ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑΕ, ΜέΡΑ25. Οι δυνάμεις αυτές προτάσσουν ως βασικό αίτημα την υπαγωγή των μισθωτών δικηγόρων στο καθεστώς της «έμμισθης εντολής», τάχα ως «εφικτό, ρεαλιστικό βήμα» για τη μετέπειτα διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας.

Πρωτοστατούν ουσιαστικά να διεκδικούμε εμείς οι ίδιοι να μην αντιμετωπιζόμαστε ως μισθωτοί εργαζόμενοι! Γιατί η «έμμισθη εντολή» αποτελεί ένα «ερμαφρόδιτο» σχήμα, που εφαρμόζεται σε μια σειρά από χώρους (π.χ. τράπεζες, Δημόσιο κ.α.), υπό το οποίο αναγνωρίζονται μεν ορισμένα δικαιώματα στους εργαζόμενους δικηγόρους («αντιμισθία», επιδόματα κ.ά.), δεν αναγνωρίζονται όμως ωράριο, δικαίωμα στην απεργία κ.ά., και πριν απ' όλα το κομβικό: Δεν αναγνωρίζεται ο εργαζόμενος ως εργαζόμενος και ο εργοδότης ως εργοδότης! Στην «έμμισθη εντολή», ο εργοδότης εμφανίζεται ως «πελάτης» του δικηγόρου που εκμεταλλεύεται!

Είναι αποκαλυπτικό ότι σε διαμαρτυρίες και συναντήσεις του Σωματείου μας με τον πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας, Δ. Βερβεσό, όπως και τον πρόεδρο του Συνδέσμου Δικηγορικών Εταιρειών, Στ. Ποταμίτη, αυτοί μας «συνιστούσαν» να παλέψουμε γι' αυτό ακριβώς που «διεκδικούν» αυτές οι δυνάμεις: Διεύρυνση της «έμμισθης εντολής» για να «καλυφθούμε» από αυτήν. Αποδείχθηκε έτσι ότι τα διάφορα τέτοιου τύπου «ρεαλιστικά προτάγματα» μπορεί ακόμα και να ταυτίζονται απόλυτα με όσα θεσπίζουν και διατηρούν όλες οι αντιλαϊκές κυβερνήσεις, όσα συνυπογράφουν οι ηγεσίες αστικών θεσμών, όπως εν προκειμένω των Δικηγορικών Συλλόγων.

Στο ίδιο μήκος κύματος, υποστηρίζουν ακόμα ότι μόνη η νομοθετική αναγνώρισή μας ως μισθωτών, μαζί με την αναγνώριση της «επαγγελματικής ανεξαρτησίας» - λόγω της ιδιότητάς μας ως δικηγόρων - και η «ρύθμιση» του θεσμού της άσκησης αρκούν για να λύσουν το πρόβλημα. Εφτασαν μάλιστα στο σημείο να πουν στην εκλογοαπολογιστική Συνέλευση ότι αυτό είναι το άλλο «ρεαλιστικό» αίτημα που πρέπει να προτάξει το Σωματείο και ότι η διεκδίκηση Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας είναι μαξιμαλισμός που πάει πίσω την πάλη του Σωματείου, ότι για εκείνους «η ΣΣΕ είναι για αργότερα», επειδή «κανένας κλάδος σήμερα δεν υπογράφει ΣΣΕ»!

Δεν είναι μόνο η λαθροχειρία που επιχειρούν, αποσιωπώντας, για παράδειγμα, ότι τόσο η άσκηση όσο και η αμισθί μαθητεία φοιτητών σε δικηγορικά γραφεία είναι ήδη ρυθμισμένες στον Κώδικα Δικηγόρων, ακριβώς όπως θέλει η εργοδοσία. Η ουσία είναι και εδώ ακόμα πιο αντιδραστική. Η δήθεν επιστημονική ανεξαρτησία των δικηγόρων, που συνδέεται με τη θεώρησή τους ως «συλλειτουργών της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης», προβάλλεται ως η «ελευθερία» του δικηγόρου να ασκήσει ευσυνείδητα τα καθήκοντά του. Αυτή η τυπική ανεξαρτησία προβάλλεται από τις δυνάμεις των ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΣΥΡΙΖΑ, ΜέΡΑ25 κ.λπ. ως «όπλο» για να αρνηθεί ένας μισθωτός δικηγόρος να υπερασπιστεί το «άδικο». Στην πραγματικότητα, η επιστημονική - επαγγελματική ανεξαρτησία αποτελεί το βολικό επιχείρημα των μεγαλογραφείων και εταιρειών για να μην αναγνωρίζεται η σχέση εξαρτημένης εργασίας στους δικηγόρους.

Εξάλλου, το σχήμα της ψευδοανεξαρτησίας προωθείται από το κεφάλαιο σε μια σειρά από κλάδους, κόντεψαν να το εφαρμόσουν ως και στους διανομείς της «e-food». Αποδείχθηκε, λοιπόν, ότι αυτές οι δυνάμεις είναι μόνο στα λόγια με τα «κόκκινα ποτάμια» της «e-food» και στην πράξη, όταν πρόκειται για οποιαδήποτε σύγκρουση με τους εκμεταλλευτές, τις κυβερνήσεις τους, τις ευρωενωσιακές αντεργατικές κατευθύνσεις, στον δικό τους χώρο προωθούν τα «πιο τρελά όνειρα» του κάθε Χατζηδάκη.

Οπως είναι καθαρό, η δήθεν αγωνιστική σημαία που υψώνουν αυτές οι δυνάμεις κλείνει οριστικά τον δρόμο στη διεκδίκηση υπογραφής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, πόσο μάλλον στη διεκδίκηση ΣΣΕ με όλα τα μέσα, συμπεριλαμβανομένου του πιο ισχυρού που τόσο ενοχλεί τους εργοδότες: Της απεργίας. Δεν είναι τυχαίο ότι η απεργία απουσιάζει ακόμα και ως λέξη από τα κείμενά τους.

Η γραμμή τους στο κίνημα είναι γραμμή οπισθοχώρησης γιατί καλούν τους εργαζόμενους να πετάξουν απ' τα χέρια τους τους στόχους που χτυπούν κατευθείαν στην «καρδιά» τη μεγαλοεργοδοσία και τις κυβερνήσεις, όπως η απαίτηση υπογραφής ΣΣΕ. Υποτάσσονται στον σημερινό συσχετισμό και παραπέμπουν την κατάκτηση συγκροτημένων εργασιακών - ασφαλιστικών δικαιωμάτων, την κάλυψη των αναγκών των εργαζομένων στη «Δευτέρα Παρουσία».

Το τολμηρό, το προοδευτικό στον δρόμο που βαδίζουμε ως «Αγωνιστική Συσπείρωση Μισθωτών Δικηγόρων», ήταν ότι πρωτοστατήσαμε στην ίδρυση του Σωματείου μας επειδή είδαμε ως συναδέλφους μας τους μισθωτούς και ασκούμενους δικηγόρους, που παιδευόμαστε στην ίδια σκληρή εργασιακή πραγματικότητα. Εκτοτε ακούσαμε από τα χείλη εκατοντάδων συναδέλφων, κι ας μην έχουν ακόμα γίνει μέλη του Σωματείου μας: «Μπράβο, επιτέλους, έγινε!». Αυτό που «έγινε» και έδωσε δύναμη και αισιοδοξία είναι συνδικαλιστική οργάνωση έξω από το ασφυκτικό κέλυφος των Δικηγορικών Συλλόγων, που εγκλωβίζουν υπό την ίδια στέγη τους εργαζόμενους δικηγόρους μαζί με τους εργοδότες τους, για να διεκδικήσουμε συγκροτημένα εργασιακά - ασφαλιστικά δικαιώματα, υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

Κατά τις δυνάμεις, βέβαια, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, του ΣΥΡΙΖΑ κ.λπ. ιδρύσαμε Σωματείο επειδή απλώς ο συσχετισμός στον ΔΣΑ είναι σήμερα αρνητικός. Επί της ουσίας οι δυνάμεις αυτές επιχειρούν να πλασάρουν στους μισθωτούς δικηγόρους τα «εναλλακτικά προγράμματα» ορισμένων που τώρα «τρέχουν στον στίβο» των δικηγορικών εκλογών και έχουν βρει στασίδι σε διάφορα μέσα ενημέρωσης, προκαταβολικά χειροκροτώντας μία άλλη ηγεσία στον ΔΣΑ, η οποία τάχα θα αλλάξει τον ρόλο του και θα εκπροσωπήσει αποτελεσματικά και τους εργαζόμενους και τους εργοδότες! Να «ξεπλύνουν» τις ευθύνες συγκεκριμένων αστικών πολιτικών δυνάμεων, για να παιχτεί το παιχνίδι της κυβερνητικής εναλλαγής.

Αναδεικνύεται λοιπόν ότι η δύναμη για το Σωματείο μας βρίσκεται απέναντι σε αυτές τις προτάσεις και λογικές για εναλλαγή του δήμιου που θα σφίξει κι άλλο τη θηλιά στο λαιμό μας. Εμείς στοχεύουμε χωρίς φόβο τον πραγματικό αντίπαλο: Την εργοδοσία και όλους τους φορείς της, το κράτος της, τις αστικές κυβερνήσεις, που έχουν ενιαίο σχέδιο σε βάρος της ζωής μας. Γιατί αυτό είναι το συμφέρον των εργαζομένων, ιδιαίτερα των νέων: Σήμερα να δυναμώσουμε την οργάνωση και τον αγώνα μας, σήμερα να συγκρουστούμε με αυτόν τον αντίπαλο μαζί με τους άλλους εργαζόμενους και τον λαό, τους συμμάχους μας. Για να μετρήσουμε σήμερα βήματα και ανάσες, κατακτήσεις, να διεκδικήσουμε σήμερα τη ζωή που μας αξίζει ήδη τώρα, με βάση τις τεράστιες δυνατότητες του αιώνα μας. Σ' αυτόν το δρόμο που χαράξαμε, με την υπερψήφιση του ψηφοδελτίου της «Αγωνιστικής Συσπείρωσης Μισθωτών Δικηγόρων», θα βαδίσουμε με ορμή από την επόμενη κιόλας μέρα!