Eurokinissi |
Το συγκεκριμένο έργο παρουσιάζεται στο πλαίσιο του αφιερώματος της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών για την Επανάσταση του 1821, ενώ θα παρουσιαστούν επίσης έργα του Διονυσίου Λαυράγκα, του Αντίοχου Ευαγγελάτου και του Ευριπίδη Μπέκου. Διευθύνει ο Διονύσης Γραμμένος.
Σχετικά με τη «Σουίτα αρ. 1» του Μίκη, η Τατιάνα Παπαγεωργίου, γνωστή για τη μακροχρόνια συνεργασία της με τον μεγάλο συνθέτη, θυμάται τις διηγήσεις του για τη στιγμή που παρέδωσε τις νότες του στο ταχυδρομείο της εποχής γεμάτος αγωνίες και ελπίδες και την επιστολή που έλαβε αναπάντεχα, για την απονομή του Πρώτου Βραβείου, στον διαγωνισμό όπου συμμετείχαν 350 συνθέτες από όλο τον κόσμο.
Η Σουίτα αρ. 1 για πιάνο και ορχήστρα είναι ένα εκρηκτικό κι ευφυές σύγχρονο έργο, στο οποίο πρωταγωνιστεί ο ρυθμός, ο έντονος, επίμονος κι επαναλαμβανόμενος ρυθμός που άλλοτε νιώθεις πως έρχεται από τα έγκατα της γης. Η επιτυχία της Σουίτας αρ. 1 βρίσκεται στο γεγονός ότι ο 30χρονος Μίκης Θεοδωράκης, με τη δύναμη του ταλέντου του, αποτυπώνει τις δύο όψεις της ζωής: Από τη μια πλευρά, τα έντονα βιώματά του κατά τη διάρκεια του πολέμου και της εξορίας, κι από την άλλη τη δύναμη της πατρογονικής κρητικής μουσικής που υμνεί τη ζωή.
Οι δυσκολίες του έργου είναι πολλαπλές. Το πιάνο συνομιλεί έντονα με την ορχήστρα κυρίως ως κρουστό όργανο, μέσα από εξαιρετικά συμπαγείς διάφωνες συγχορδίες και ασύμμετρους ρυθμούς που συχνά παραπέμπουν στην ελληνική μουσική. Εμπλέκεται σε περίπλοκες πολυρυθμίες με περίσσια φαντασία, δοκιμάζει τα όρια των δυνάμεών του έχοντας απέναντί του μεγάλους ηχητικούς όγκους πνευστών και κρουστών, ενώ παράλληλα υποστηρίζει οργανικά την εξέλιξη σπαρακτικών μελωδιών στα έγχορδα.
Προσχέδια του έργου έγιναν μεν στη Μακρόνησο, όμως ολοκληρώθηκε στο Παρίσι, όπου ήταν η πρώτη εποχή στη ζωή του Μίκη που κατάφερε να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στη συμφωνική μουσική και να εντρυφήσει στις σύγχρονες τεχνικές που αναζητούσε η ευρωπαϊκή avant garde.