Με ιστορικό ορόσημο επικύρωσης της επαναστατικής ιδεολογικοπολιτικής φυσιογνωμίας του το 19ο Συνέδριό του το 2013, το ΚΚΕ μέσα από το Πρόγραμμά του οριοθέτησε την επαναστατική, κομμουνιστική γραμμή ενάντια στον αστισμό και τον οπορτουνισμό.

1. Συνέθεσε διαλεκτικά την αντικειμενική νομοτέλεια της επαναστατικής ανατροπής του καπιταλισμού με το μη προβλέψιμο της επαναστατικής κατάστασης. Ενσωμάτωσε, ως εκ τούτου, δημιουργικά τη λενινιστική θεωρία της «ανισομετρίας» της ανάπτυξης και του «αδύναμου κρίκου της ιμπεριαλιστικής αλυσίδας» στη σύνδεση τακτικής και στρατηγικής, απορρίπτοντας την οικονομίστικη - οπορτουνιστική θεωρία των σταδίων και των μεταβατικών προγραμμάτων.

2. Επαναεπιβεβαίωσε τη θεωρία του Μαρξ ότι ανάμεσα στον καπιταλισμό και τον κομμουνισμό δεν υπάρχει «τίποτα άλλα παρά η επαναστατική δικτατορία του προλεταριάτου», που σημαίνει στρατηγική επαναστατικής ανατροπής και τσακίσματος του αστικού κράτους, αλλά και ότι οι κομμουνιστικές σχέσεις παραγωγής δεν διαμορφώνονται στο πλαίσιο του καπιταλισμού, αλλά επιβάλλονται «μέσω της επαναστατικής πολιτικής». Στο πλαίσιο αυτό, το Κόμμα εμβάθυνε και συγκεκριμενοποίησε την αντίληψή του για τη δικτατορία του προλεταριάτου, στο επίκεντρο της οποίας είναι:

α) ο Κεντρικός Σχεδιασμός και «η επέκταση της κοινωνικής ιδιοκτησίας», που καθιστούν «σταδιακά περιττό το χρήμα»,

β) ο λενινιστικός δημοκρατισμός και η συναρτώμενη με αυτόν ανατροπή των αστικών σχέσεων παραγωγής στην κατεύθυνση της κατάργηση του διαχωρισμού διεύθυνσης - εκτέλεσης / χειρωνακτικής - πνευματικής εργασίας,

γ) η μονάδα παραγωγής ως θεμέλιο της εργατικής εξουσίας.

3. Χάραξε τη γραμμή σύγκρουσης με το δίπολο εθνικισμός - κοσμοπολιτισμός, αναδεικνύοντας ότι στον καπιταλισμό υπάρχουν «δύο πατρίδες», αυτή του κεφαλαίου και αυτή της εργασίας, κάνοντας σαφές ότι: «Η πάλη για την υπεράσπιση των συνόρων, των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, από τη σκοπιά της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, είναι αναπόσπαστη από την πάλη για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου».

4. Ταυτόχρονα (αλλά και στη βάση των παραπάνω) το Κόμμα όλα τα τελευταία χρόνια μελέτησε και συνεχίζει να μελετά συστηματικά, επιστημονικά και κριτικά τόσο την ιστορία του όσο και την ιστορία του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος και του σοσιαλισμού. Συγκροτεί έτσι περαιτέρω την επαναστατική φυσιογνωμία του και ενισχύει τη διεισδυτικότητά του στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, ώστε να καταστεί η πολιτική δύναμη καθοδήγησης της ανατροπής της εξουσίας του κεφαλαίου.