Με τα τραγούδια του αγώνα του Μίκη Θεοδωράκη στα χείλη των φοιτητών ολοκληρώθηκαν το βράδυ της Τρίτης στο φουαγέ της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ οι εκδηλώσεις φοιτητικών συλλόγων της Θεσσαλονίκης στο πλαίσιο του τριήμερου εορτασμού του ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου.

Νωρίτερα, στον ίδιο χώρο πραγματοποιήθηκε εκδήλωση των φοιτητικών συλλόγων με ομιλητή τον καθηγητή Σύγχρονης Ιστορίας Γιώργο Μαργαρίτη και θέμα: «Τα διδάγματα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου». Μετά την ομιλία ακολούθησε συζήτηση, με παρεμβάσεις και ερωτήσεις από μέλη φοιτητικών συλλόγων του ΑΠΘ.

Ο Γ. Μαργαρίτης στην ομιλία του στάθηκε ιδιαίτερα στην επικαιρότητα των συνθημάτων του Πολυτεχνείου. «Για έναν λαό που έχει εθιστεί στους μισθούς των 584 ευρώ, με Συμβάσεις Εργασίας βδομάδων και μηνών και την ακρίβεια να καλπάζει, με Παιδεία που έχει μετατραπεί σε εμπόρευμα που εντείνει τους ταξικούς φραγμούς», είπε χαρακτηριστικά, το σύνθημα «Ψωμί - παιδεία - ελευθερία» αντηχεί στους σημερινούς αγώνες. «Η ελευθερία δε», τόνισε, περιορίζεται σε ένα πλέγμα αστυνομοκρατίας και αυταρχισμού, αντεργατικών νόμων που πρόσφατα επιχείρησαν να απαγορεύσουν τις απεργίες, ενώ με πρόσχημα την καταπολέμηση των fake news επιχειρείται η φίμωση του Τύπου.

«Η μόνη διαφορά», σημείωσε, «είναι ότι έχει προστεθεί το ζήτημα της Υγείας, που και αυτή έχει μετατραπεί σε εμπόρευμα για όσους μπορούν να το αγοράσουν, ενώ οι υπόλοιποι, τα λαϊκά στρώματα, έχουν απομείνει με την "ατομική ευθύνη"», καθώς τα νοσοκομεία λειτουργούν στα όριά τους υπό την πίεση της πανδημίας αλλά και της υποστελέχωσης και υποχρηματοδότησης.

Οπως τόνισε, το άλλο βασικό σύνθημα, «Εξω το ΝΑΤΟ και οι Αμερικανοί», διατηρεί επίσης την επικαιρότητά του, καθώς η χώρα μετατρέπεται ολόκληρη σε μια βάση προετοιμασίας πολέμου, για έναν πόλεμο όπου ο λαός δεν έχει τίποτα να κερδίσει, με ευθύνη ιδιαίτερα των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ οι οποίες προωθούν τα συμφέροντα της ελληνικής άρχουσας τάξης, που περνούν μέσα από τη συμμετοχή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Στα ερωτήματα «Γιατί μοιάζουν οι εποχές; Γιατί είναι επίκαιρα τα συνθήματα σήμερα;» ο Γ. Μαργαρίτης ανέφερε πως η απάντηση βρίσκεται στο ότι η δικτατορία και η αστική δημοκρατία εκφράζουν τα ίδια αστικά συμφέροντα, αυτά των μονοπωλιακών ομίλων, ντόπιων και ξένων.

Στη συνέχεια περιέγραψε το ιστορικό πλαίσιο της εποχής κατά την οποία πραγματοποιήθηκε το πραξικόπημα του 1967, σημειώνοντας πως η χούντα αποτέλεσε ουσιαστική συνέχεια του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης που ακολούθησε τον Εμφύλιο, ενώ το νομικό πλαίσιο παρέμεινε το ίδιο με τη μετεμφυλιακή περίοδο όπως και οι κρατικοί μηχανισμοί, σαν τα Τάγματα Εθνικής Ασφάλειας που έλεγχαν και φακέλωναν τον κόσμο της υπαίθρου.

Μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στον ρόλο του ΝΑΤΟ, λέγοντας πως τα σχέδια των πραξικοπηματιών δεν «ήταν της τελευταίας στιγμής, είχαν προετοιμαστεί από το ΝΑΤΟ όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για όλους τους λαούς του δήθεν ελεύθερου κόσμου σε περίπτωση που αμφισβητούσαν την εξουσία της αστικής τάξης».

Κλείνοντας, ο Γ. Μαργαρίτης τόνισε προς τους φοιτητές ότι τα συνθήματα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου είναι «όλα ζωντανά και περιμένουνε να τα διεκδικήσουν, εμείς και κυρίως εσείς οι νέοι που θα παραλάβετε από εμάς τη σκυτάλη».