Το Σάββατο, στις 11 π.μ. θα γίνει νέα συνεδρίαση των ναυτεργατικών σωματείων στο πλαίσιο της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΠΝΟ, για να αποφασίσουν πώς θα προχωρήσουν.

Στο μεταξύ, από τα μεσάνυχτα της Πέμπτης οι ναυτεργάτες ξεκίνησαν τη μάχη για την επιτυχία της απεργίας, έχοντας στο πλευρό τους την έμπρακτη αλληλεγγύη που εκδηλώθηκε από εργαζόμενους και σωματεία της στεριάς που στάθηκαν μαζί τους στους καταπέλτες.

Κράτησαν με αποφασιστικότητα ακινητοποιημένα τα καράβια στα λιμάνια, ενώ διερχόμενα εμπορικά πλοία «γέμισαν» και πάλι τη ράδα του Πειραιά, καθώς στην 48ωρη απεργία συμμετέχουν και τα πληρώματα των ρυμουλκών με απόφαση της ναυτεργατικής τους Ενωσης ΠΕΠΡΝ, η οποία να σημειωθεί ότι δεν είναι μέλος της ΠΝΟ.

Ενώ, στο κενό έπεσαν πιέσεις και εκβιασμοί από εφοπλιστές, κυβέρνηση και μηχανισμούς τους, που επιδίωξαν κυρίως στα επιβατηγά πλοία στο λιμάνι του Πειραιά να αναγκάσουν τους ναυτεργάτες να εκτελέσουν διάφορες εργασίες ακόμα και σοβαρές επισκευαστικές, με άλλα λόγια να γίνουν απεργοσπάστες. Τέτοιες περιπτώσεις καταγράφηκαν στα πλοία «BLUE STAR ΔΗΛΟΣ», «ΚΥΔΩΝ» και «BLUE STAR II» και αντιμετωπίστηκαν αποφασιστικά από τους ναυτεργάτες, με μπροστάρηδες τα ταξικά ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», ΠΕΕΜΑΓΕΝ.

Στο σκηνικό αυτό ήρθαν να προστεθούν και «αγανακτισμένοι» μεγαλοαγρότες της Κρήτης, όπως αυτοί του Ενιαίου Αγροτικού Συλλόγου Ιεράπετρας, που αποτελούν εδώ και χρόνια μηχανισμό των εφοπλιστών και της εκάστοτε κυβέρνησης και εμφανίζονται σε κάθε απεργιακή κινητοποίηση. Με ανακοίνωση που εξέδωσαν παραμονή της απεργίας, ως «λαγοί» ζητούσαν την παρέμβαση της κυβέρνησης όχι μόνο για να ανακοπεί η απεργία, αλλά και για να «εκκινήσετε άμεσα τις διαδικασίες, ώστε με νόμο του κράτους να αποπλέει καράβι ασφαλείας κάθε 48 ώρες»!

Παράλληλα, από το πρωί της Παρασκευής έγιναν και μαζικές συσκέψεις στα καράβια, στο λιμάνι του Πειραιά από τα ταξικά ναυτεργατικά σωματεία, όπου αυτό που κυριάρχησε ήταν η οργή και αγανάκτηση των ναυτεργατών, με τους συνδικαλιστές των ταξικών ναυτεργατικών σωματείων να καλούν σε ένταση της οργάνωσης της πάλης για ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς, συνολικά για τις σύγχρονες ανάγκες των ναυτεργατών και των οικογενειών τους.

«Θέλουν να μας φτάσουν να δουλεύουμε και εμείς για 700 ευρώ». «Είμαστε ακριβοί, μας λένε, την ώρα που από τις πλάτες μας βγάζουν κέρδη που δεν ξέρουν πια τι να τα κάνουν». «Αν τους αφήσουμε να περάσουν αυτά που θέλουν, καήκαμε. Θα ξεχάσουμε και μισθούς και συντάξεις». «Ξέρουμε ότι θέλουν να εφαρμόσουν και εδώ το χάος που επικρατεί στα ποντοπόρα πλοία, όπου κάθε ναυτεργάτης δεν έχει Ασφάλιση και πληρώνεται ανάλογα με τη συμφωνία που κλείνει». «Ναυτεργάτες είμαστε, δεν είμαστε δούλοι», ήταν μερικά από όσα έλεγαν ναυτεργάτες στο «BLUE STAR ΔΗΛΟΣ».

Αντίστοιχη ήταν η εικόνα και στο «ΚΥΔΩΝ». «Ο αγώνας είναι για το συμφέρον όλων μας και δεν πρέπει να κάνουμε πίσω. Εχεις ωράριο σου λέει, όμως δεν σχολάς! Ανά πάσα ώρα και στιγμή είσαι stand by, γιατί το πλοίο έχει συνέχεια ανάγκες και εμείς είμαστε λίγοι. Πώς να κοιμηθείς, να ξεκουραστείς; Και από την άλλη, οι μισθοί όλο και μειώνονται. Πού θα πάει αυτό;».