Μια σειρά από οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν εργαζόμενοι διαφόρων κλάδων, αλλά και βιοπαλαιστές αγρότες και επαγγελματίες, αναδείχθηκαν μέσα από τη δραστηριότητα που ανέπτυξε το τελευταίο διάστημα η ΤΕ Μεσσηνίας του ΚΚΕ.

Μπροστά και στη συγκέντρωση με τον ΓΓ της ΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, την Τετάρτη 15/12 στην Καλαμάτα, πραγματοποιήθηκαν συναντήσεις με εκπροσώπους εργατικών Συνδικάτων, Συλλόγων αγροτών και επαγγελματιών, καθώς και του Επιμελητηρίου, προκειμένου ζητήματα που απασχολούν τους εργατοϋπαλλήλους, τον λαό συνολικά να αναδειχθούν, να δρομολογηθούν δράσεις, εντός και εκτός Βουλής.

Σειρά τέτοιων επαφών είχε, ως επικεφαλής κλιμακίου της ΤΕ Μεσσηνίας, ο Νίκος Καραθανασόπουλος, μέλος της ΚΕ και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Κόμματος, περιοδεύοντας πρόσφατα στον νομό.

Από τους αναπτυσσόμενους κλάδους αυτός των τροφίμων - ποτών, υπολογίζεται ότι στον νομό απασχολεί πάνω από 800 εργαζόμενους στα μεγάλα συσκευαστήρια - τυποποιητήρια που συνδέονται με εξαγωγικές εταιρείες. Ταυτόχρονα, μεγάλος είναι ο όγκος εργαζομένων στα ελαιοτριβεία και των εργατών γης σε καλλιέργειες.

Το μεροκάματο τη μέρα, κατά μέσο όρο, υπολογίζεται στο... αστρονομικό ποσό των 23 ευρώ, με τους περισσότερους από τους εργαζόμενους, σύμφωνα και με την πρόεδρο του κλαδικού Συνδικάτου, Χρύσα Καραντούσα, να δίνουν μάχη για να πληρωθούν υπερωρίες, να έχουν ασφαλείς συνθήκες εργασίας, να μπορούν να επιβιώσουν. Οπως αναφέρεται μάλιστα, τα προβλήματα είναι ακόμη περισσότερα για τους εποχικούς εργαζόμενους, ειδικά σε καλλιέργειες όπου αδυνατούν ακόμη και να βγουν στο ταμείο ανεργίας, λόγω έλλειψης των αναγκαίων ενσήμων.

Αυτά συμβαίνουν την ίδια ώρα που ο κλάδος των τροφίμων - ποτών γνώρισε ραγδαία ανάπτυξη, με επιχειρήσεις να γιγαντώνονται ακόμη και στις περιόδους των lockdown λόγω της πανδημίας, με τους μεγαλοεπιχειρηματίες και στην περιοχή να πατούν πάνω στα ερείπια των εργασιακών δικαιωμάτων των εργατοϋπαλλήλων τους από τους νόμους της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Ενα από τα βασικότερα ζητήματα που αναδείχθηκαν στη συνάντηση με εκπροσώπους των εργαζομένων στον Τουρισμό ήταν αυτό της μη ένταξης αρκετών ξενοδοχοϋπαλλήλων στο επίδομα των 500 ευρώ λόγω έλλειψης των αναγκαίων ενσήμων. Εκτιμάται ότι στη Μεσσηνία, μόνο στα μεγάλα ξενοδοχεία, εργάζονται χιλιάδες άτομα, από τα οποία μόλις το 30% μπορεί να λάβει το συγκεκριμένο επίδομα.

«Μας ζητούν για το εποχικό επίδομα 75 ένσημα, με βάση την περσινή σεζόν. Πώς να τα συμπληρώσουμε αυτά όταν στην πλειοψηφία μας κολλήσαμε 50 - 55», τόνισε η Κωνσταντίνα Στραβάκου, πρόεδρος του Σωματείου Επισιτισμού - Τουρισμού, καυτηριάζοντας το γεγονός πως «ακόμη και για ένα ένσημο λιγότερο φέτος, συνάδελφοί μας αποκλείστηκαν απ' αυτό, χάνοντας έστω και αυτό το μικρό αλλά αναγκαίο βοήθημα».

Στάθηκε δε στην υπερεντατικοποίηση της εργασίας κατά την τελευταία τουριστική περίοδο, όπου σε 5άστερες μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες στις οποίες ενώ εργάζονταν για παράδειγμα έως και 30 - 40 καμαριέρες, φέτος αυτές έφταναν με το ζόρι τις 10, με αναλογία για καθεμία έως και 27 δωμάτια τη μέρα.

«Οι ώρες δουλειάς έφταναν τις 14 τη μέρα και πολλές φορές με απλήρωτες υπερωρίες», σημείωσε η ίδια, εξηγώντας πως στα προβλήματα προστέθηκε η πανδημία αφού στους περισσότερους εργασιακούς χώρους δεν τηρούνταν κανένα μέτρο προστασίας του προσωπικού, ενώ στη συνέχεια ήρθε «και ο ρατσισμός του εμβολιασμένου - ανεμβολίαστου, χωρίς να λαμβάνονται ουσιαστικά μέτρα για τον καθολικό εμβολιασμό των εργαζομένων με τα αντίστοιχα μέτρα της επιστήμης».

Αντίστοιχες δυσκολίες αντιμετωπίζουν και οι χιλιάδες βιοπαλαιστές αγρότες και μικροί επαγγελματίες. Στην κωμόπολη της Μεσσήνης, των περίπου 6.000 κατοίκων, ο γραμματέας του Αγροτικού Συλλόγου, Σπύρος Νικολόπουλος, επισημαίνει:

«Σχεδόν έξι χρόνια τώρα μπαίνουμε μέσα, με τα δύο τελευταία της πανδημίας να επιδεινώνουν την κατάστασή μας». Σε μια σειρά από βασικές καλλιέργειες, όπως σύκων και ελιάς, που επλήγησαν από ακραία καιρικά φαινόμενα, δεν έχει γίνει καν καταγραφή των ζημιών από τον ΕΛΓΑ, ενώ για τα φιστίκια και τα εσπεριδοειδή οι τιμές είναι απελπιστικά χαμηλές.

«Τι να το κάνουμε αν το ελαιόλαδο έφτασε τα 3,30 - 3,50 ευρώ το κιλό, όταν η παραγωγή φέτος είναι κατά πολύ μειωμένη λόγω της ακαρπίας και το κόστος παραγωγής έχει εκτοξευτεί, από το ρεύμα έως το πετρέλαιο και τα υπόλοιπα αγροεφόδια», τόνισε.

Στάθηκε και στην πατάτα, προϊόν απ' τα «κατατεθέντα» της περιοχής, επισημαίνοντας πως οι λεγόμενες «ελληνοποιήσεις», με τη σωρεία των εισαγωγών από τους μεγαλεμπόρους, οδηγούν παραγωγούς σε εγκατάλειψη της καλλιέργειάς της. «Δεν έχουμε να πληρώσουμε, χρωστάμε και σε προμηθευτές, με συνέπεια να δυσκολευόμαστε να συνεχίσουμε την καλλιεργητική μας δραστηριότητα. Αυτή η κατάσταση δεν δημιουργήθηκε τώρα, οξύνθηκε και ας μας έταζε η προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πως θα μείωνε τα προβλήματά μας», δήλωσε από την πλευρά του ο Δημήτρης Μπίρης, μέλος του ΔΣ του Αγροτικού Συλλόγου Μεσσήνης.

Αγώνα για την επιβίωσή τους δίνουν και δεκάδες μικροεπαγγελματίες, με τον πρόεδρο του νεοσυσταθέντος Συλλόγου Ιδιοκτητών Καταστημάτων Εστίασης Μεσσήνης, Μάριο Ρούτση, να καταγγέλλει ότι ακόμη και για όσο διάστημα ήταν κλειστά τα καταστήματά τους λόγω της πανδημίας, η τοπική δημοτική αρχή προχώρησε σε μείωση μόλις 20% στα δημοτικά τέλη, και να υπογραμμίζει:

«Στην ουσία ήμασταν κλειστοί για 15 μήνες. Απ' αυτούς 7 αφορούσαν τα lockdown, άλλους 7 - 8 μέχρι να συνέλθουμε και τώρα, με την πολιτική που ακολουθείται, με τη λογική του εμβολιασμένου - ανεμβολίαστου, έχει μειωθεί κατακόρυφα ακόμη και η όποια κίνηση μπορεί να είχαμε».

Αναφέρθηκε σε περιστατικό όπου αναγκάστηκε να διώξει απ' το κατάστημά του 80χρονο που δεν είχε χαρτί εμβολιασμού, ενώ ήταν μαζί με συνομήλικο φίλο του και έφερε άλλο ένα παράδειγμα που συνδέεται και με τη λεγόμενη «πράσινη» ανάπτυξη, τονίζοντας:

«Ως κλάδος έχουμε απορροφήσει πολλές αυξήσεις αλλά πλέον δεν πάει άλλο. Αγοράζαμε τα 1.000 πλαστικά καλαμάκια με 6 ευρώ, τώρα δίνουμε 4,5 ευρώ για τα 200 βιοδιασπώμενα που αναγκαζόμαστε να πάρουμε. Αντίστοιχα, το ίδιο συμβαίνει με τα πλαστικά μαχαιροπίρουνα μιας χρήσης, όπου για τα 100 ξύλινα θέλουμε 15 ευρώ. Την ίδια ώρα το εμφιαλωμένο νερό συνεχίζει να δίνεται σε πλαστικό μπουκαλάκι...»!

Ο Μπάμπης Αλεβίζος, λαϊκατζής, αναφερόμενος στην κατάσταση που δημιουργείται πλέον και με τον νέο νόμο για τις λαϊκές αγορές, σημείωσε πως «τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα». Υπογραμμίζοντας ότι έχει άνεργο παιδί, σημείωσε πως δεν μπορεί να το βάλει ούτε καν στη δική του δουλειά, ενώ αυτό θα ήταν μια διέξοδος, εφόσον «δεν μπορεί να ξεκινήσει καν να πάρει άδεια. Με αυτά που μας ζητάνε, πρέπει να γίνουμε επιχειρηματίες, να έχουμε οργανωμένα λογιστικά γραφεία, άμεση σύνδεση με ίντερνετ και υποδομές Η/Υ, έξοδα που δεν μπορούμε να κάνουμε και δεν μπορούν να καλυφθούν από λίγα κιλά ντομάτα που μπορεί να πουλήσουμε στη λαϊκή. Είναι σαν να ξεκινάς μια επιχείρηση απ' την αρχή, με τι κεφάλαια;», αναρωτήθηκε.

Ως θετικό βήμα, απ' το σύνολο των παρευρισκόμενων, αναφέρθηκε η προσπάθεια που κάνει ο Αγροτικός Σύλλογος Μεσσήνης για συντονισμό της δράσης των σωματείων των επαγγελματιών της περιοχής, στη βάση διεκδίκησης των κοινών τους αιτημάτων αλλά και μιας σειράς ζητημάτων, που αφορούν την περιοχή. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αναφέρθηκε αυτό της κατάστασης της δημόσιας Υγείας, όπου το Κέντρο Υγείας, μη μπορώντας να εξυπηρετήσει τα περισσότερα περιστατικά, τα παραπέμπει στο Νοσοκομείο Καλαμάτας.

Στην Καλαμάτα, ο Εμπορικός Σύλλογος σημειώνει ότι στο συνολικό χτύπημα που έχει δεχθεί ο κλάδος, ήρθε να προστεθεί το ιδιότυπο lockdown που εφαρμόζεται στην πόλη, λόγω του επιβαρυμένου ιικού φορτίου.

Τονίστηκε ότι η πολύ άσχημη ελαιοκομική χρονιά έχει επηρεάσει τα εμπορικά καταστήματα, αφού είναι μειωμένα και τα έσοδα των αγροτών, την ώρα που η ακρίβεια, με κύρια την κατάσταση στο ρεύμα, έχει εκτινάξει τα έξοδα. «Οσο πουλάγαμε πέρυσι, αγοράζουμε φέτος προϊόντα», τόνισε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος του Συλλόγου, Γιώργος Εγγλέζος.

Στάθηκε και στην αρνητική στάση του δήμου, να μην προχωρήσει σε ουσιαστικές μειώσεις τελών, για όσο διάστημα τα καταστήματα ήταν κλειστά, προβάλλοντας ότι κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό. «Να επιδοτηθούν απ' το κράτος οι δήμοι, να ελαφρυνθούμε και εμείς», πρότεινε.

Πρόβαλε, παράλληλα, βασικά αιτήματα του κλάδου, όπως να ισχύσει μέτρο ακατάσχετου λογαριασμού, να καταργηθούν μια σειρά φόρων, όπως το τέλος επιτηδεύματος, ο φόρος αλληλεγγύης, αλλά και να δοθεί οριστική λύση με τα χρέη που έχουν συσσωρεύσει επαγγελματίες σε εφορία, ασφαλιστικά ταμεία, τράπεζες κ.λπ.

Αντίστοιχα, ο Σύλλογος Επαγγελματιών Εστίασης εκτιμά ότι η μείωση στα καταστήματα έχει φτάσει σε επίπεδα 60 - 70%, ενώ στο πολυδιαφημισμένο απ' την κυβέρνηση πρόγραμμα επανεκκίνησης, το μεγαλύτερο μέρος των μικρότερων επιχειρήσεων δεν έλαβαν τίποτα. Την ίδια ώρα, αν κάποιος μικροεπαγγελματίας νοσήσει από κορονοϊό, αυτήν την περίοδο, θα αναγκαστεί να κλείσει για 10 μέρες το κατάστημά του, με τα έξοδα να... τρέχουν και τον ίδιο να μη βοηθιέται από πουθενά.

Με βάση και τα παραπάνω, εκτιμήθηκε ότι ένα μεγάλο μέρος μικρών επαγγελματιών θα οδηγηθούν στο λουκέτο με την «αυγή» του νέου έτους, εκτινάσσοντας παράλληλα και την ανεργία στην πόλη.

Προβλήθηκαν ταυτόχρονα αιτήματα και από το Επιμελητήριο, όπως της διαγραφής οφειλών που δημιουργήθηκαν μέσα στην περίοδο της πανδημίας, της λήψης μέτρων για μειώσεις στα έξοδα ενοικίων, του ακατάσχετου ορίου λογαριασμών αλλά και του περιορισμού της ακρίβειας.