Ντίνα Σκερλετοπούλου, εργαζόμενη στην ιδιωτική Εκπαίδευση
Πάντα τοποθετούσα τον εαυτό μου στους προοδευτικούς ανθρώπους, σ' αυτούς που δεν ανέχονται το άδικο, σ' αυτούς που αγωνιούν για το σήμερα και το αύριο το δικό μας και των παιδιών μας. Ομως, ο σημερινός τρόπος ζωής, οι καθημερινές υποχρεώσεις, η προσπάθεια να αντεπεξέλθω σε όλα ανέβαλλαν για κάποια άλλη στιγμή τη συμμετοχή στην οργάνωση του αγώνα ενάντια σε όλα αυτά που μας δυσκολεύουν τη ζωή.
Μελετώντας λοιπόν το Κάλεσμα συνειδητοποίησα ότι δεν χωρά άλλη αναβολή, ότι όλα αυτά τα χρόνια μετά από κάθε κυβερνητική θητεία η μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία βγαίνει με λιγότερα δικαιώματα, βρίσκεται με περισσότερα βάρη στις πλάτες της. Η συμπόρευσή μας με το ΚΚΕ είναι, επομένως, μονόδρομος αν θέλουμε αφενός να βάλουμε ένα φρένο σε όλα όσα μας ετοιμάζουν, αφετέρου να ανοίξουμε τον δρόμο για έναν κόσμο χωρίς αδιέξοδα.
Γιατί λοιπόν αποφάσισα να συμπορευτώ με το ΚΚΕ;
Γιατί ως μητέρα δύο παιδιών βίωσα, όπως και όλοι οι γονείς, τι θα πει να είσαι με ευθύνη της κυβέρνησης απροστάτευτος μέσα στην πανδημία. Με τα παιδιά να στοιβάζονται στις τάξεις, ενώ τα κρούσματα είναι χιλιάδες. Να αναγκάζεσαι να δουλεύεις στα φροντιστήρια σε τρύπες - κλουβιά, χωρίς τον απαιτούμενο αερισμό και να ζεις με το άγχος μη κολλήσεις και μεταφέρεις τον ιό στο σπίτι. Να δουλεύεις 8ωρα και 10ωρα μπροστά από έναν υπολογιστή και ταυτόχρονα να πρέπει να φροντίζεις για όλα όσα χρειάζεται ένα σπίτι. Να ξεκινάς τη σχολική χρονιά - μετά από ενάμιση χρόνο πανδημίας - και να συνειδητοποιείς τα τεράστια μαθησιακά κενά των παιδιών, το άγχος που νιώθουν τα περισσότερα για το πώς θα τα καταφέρουν και να έχεις μια κυβέρνηση που αντί να έχει προβλέψει πώς αυτά θα καλυφθούν να νομοθετεί τερατουργήματα.
Συμπορεύομαι με το ΚΚΕ γιατί το σχολείο γίνεται χειρότερο, με την υποβάθμιση του περιεχομένου των σχολικών βιβλίων, με τα κενά στους εκπαιδευτικούς, ενώ φτάνουμε στα Χριστούγεννα, με τις ανεπαρκείς υποδομές. Είναι εξοργιστικό όταν ζητάμε ως γονείς τα αυτονόητα από τις σχολικές επιτροπές του δήμου να ''νίπτουν τας χείρας'' τους, όπως επίσης εξοργιστικό είναι να αναγκάζεσαι με την έναρξη της σχολικής χρόνιας να δίνεις 50 ευρώ για κάθε μαθητή - μέχρι και για φωτοτυπικό χαρτί - στην κατά τ' άλλα δημόσια και δωρεάν Παιδεία. Συμπορεύομαι με το ΚΚΕ γιατί ξέρω τι θα πει χορηγοί στα σχολεία, όπως στην περίπτωση του δικού μας Δημοτικού που ανέλαβαν το βάψιμο τα ΕΛΠΕ. Ποιος; Τα ΕΛΠΕ, που ρυπαίνουν την περιοχή και δηλητηριάζουν τον αέρα που αναπνέουμε, ανέλαβαν το βάψιμο του σχολείου μας. "Να σε κάψω Γιάννη, να σ' αλείψω λάδι".
Συμπορεύομαι με το ΚΚΕ γιατί είναι το μόνο που προειδοποίησε ότι δεν τελειώσαμε με το δηλητήριο του φασισμού, όπως απέδειξαν τα γεγονότα στα ΕΠΑΛ της Σταυρούπολης. Είναι αυτό που πρωτοστάτησε στον αγώνα για την απομόνωση των εγκληματικών αυτών στοιχείων στα σχολεία, έδωσε θάρρος και ενέπνευσε κάθε προοδευτικό άνθρωπο που απεχθάνεται τις ιδέες τους.
Συμπορεύομαι με το ΚΚΕ γιατί ως μια νέα μητέρα που δουλεύει πρωί - βράδυ με εξοντωτικά ωράρια συνειδητοποιώ ότι όχι μόνο δεν υπάρχει καμία κρατική πρόβλεψη για τα παιδιά μου όσο είμαι στη δουλειά, αλλά περνάνε και απάνθρωπους νόμους σαν τον νόμο Χατζηδάκη, που νομιμοποιεί την εργασιακή ζούγκλα και την απλήρωτη εργασία, τη δουλειά νύχτα με νύχτα, λες και ζούμε στο Μεσαίωνα. Θα παίρνουμε, λέει, μαζεμένα τα ρεπό... Εγώ όμως ξέρω καλά ότι τα παιδιά με χρειάζονται και τα χρειάζομαι κάθε μέρα, όχι μόνο τις μέρες που αν έχω ρεπό θα προσπαθώ να συνέλθω από την πολυήμερη εξοντωτική εργασία.
Συμπορεύομαι εντέλει με το ΚΚΕ γιατί πιστεύω ότι εν έτει 2022 δεν είναι της μοίρας μας γραφτό να ζούμε έτσι. Με τέτοια ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, αντί να έχουμε σύγχρονα δημόσια και δωρεάν σχολεία και αξιοπρεπή διαβίωση για όλους, να φτιάχνουν μέσω της αξιολόγησης VIP σχολεία και να γίνονται καταγγελίες εν μέσω πανδημίας για VIP ΜΕΘ.
Παίρνω λοιπόν θέση στην οργάνωση του αγώνα στο πλευρό του ΚΚΕ, με την ευθύνη που μου αναλογεί, για να 'ρθουν καλύτερες μέρες για μας και τα παιδιά μας.
Σας ευχαριστώ πολύ».