Οπως τονίζει, αυτό που μπαίνει εμπόδιο και ακυρώνει τις δυνατότητες για σπουδές και δουλειά με σύγχρονα δικαιώματα:

«Είναι ένα κράτος εχθρικό για τις ανάγκες μας, που θεωρεί "κόστος" τις σπουδές μας και "κέρδος" ό,τι συμφέρει τα μονοπώλια.

Είναι οι κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που οδηγούν σε πτυχία και πανεπιστήμια πολλών ταχυτήτων, σε επιβολή διδάκτρων, εξισώνουν τα πτυχία μας με αυτά των κολεγίων, αποσυνδέουν πλήρως το πτυχίο από το δικαίωμα άσκησης του επαγγέλματος.

Είναι η πολιτική υποχρηματοδότησης των σπουδών μας, με σκοπό να εξασφαλίζεται "ζεστό" χρήμα για τραπεζίτες και βιομηχάνους, για τους υπέρογκους ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς.

Είναι η επιχειρηματική δράση των ΑΕΙ, που αντιμετωπίζει τη γνώση σαν εμπόρευμα και τους φοιτητές σαν πελάτες, ανάλογα με το πορτοφόλι τους».

«Αυτήν την πολιτική υλοποιούν κατά γράμμα όλες οι κυβερνήσεις!», τονίζει η ΚΝΕ, παραθέτοντας ένα χρονικό των αντιδραστικών αλλαγών που έχουν υλοποιήσει όλες οι κυβερνήσεις από το 2007 μέχρι σήμερα (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ., ΣΥΡΙΖΑ), το οποίο επιβεβαιώνει τα παραπάνω. Η ΚΝΕ τονίζει στη συνέχεια:

«Ο ένας εφαρμόζεται χρόνια τώρα από όλες τις κυβερνήσεις και μας έφερε στη σημερινή κατάσταση! Δεν είναι εμμονή κάποιου υπουργού, αλλά στρατηγική επιλογή όλων των κομμάτων του συστήματος. Απορρέει από τις δεσμεύσεις τους στον ΣΕΒ, στις Οδηγίες της ΕΕ, στο νέο υπερμνημόνιο (Ταμείο Ανάκαμψης), που περιλαμβάνει και την Παιδεία. Γι' αυτό οι υπουργοί μπορεί να αλλάζουν αλλά η αντιεκπαιδευτική πολιτική παραμένει!

Μας λένε σήμερα ότι θα ψηφίσουν νέους νόμους, θα (ξανα)βάλουν επιστημονικές επιτροπές να διορθώσουν τα "κακώς κείμενα" στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Ομως τα τελευταία 20 χρόνια έχουν ψηφιστεί 4 νόμοι - πλαίσιο και γίνονται συνεχείς αξιολογήσεις των ιδρυμάτων. Κάθε "εκσυγχρονισμός" οδήγησε σε νέα αφαίρεση δικαιωμάτων!

Ο νέος νόμος - πλαίσιο που ετοιμάζει η ΝΔ κινείται στην ίδια κατεύθυνση! Με τις καταργήσεις δεκάδων Τμημάτων, την ίδρυση νέων σχολών "Β κατηγορίας" για την απόκτηση δεξιοτήτων, την περαιτέρω αναγνώριση των κολεγίων, την επιβολή νέων ταξικών φίλτρων και εξετάσεων για την εισαγωγή στο Τμήμα, την απευθείας συμμετοχή επιχειρηματιών στη διοίκηση των ιδρυμάτων.

Ντύνουν με όμορφα συνθήματα τις αντιδραστικές αλλαγές για να γίνουν πιο εύκολα αποδεκτές από τη νεολαία! Αντί για βελτίωση οι φοιτητές μετράνε συνεχώς χειροτέρευση των όρων σπουδών τους, γίνονται πειραματόζωα.

Ο δρόμος αυτός είναι δοκιμασμένος και αδιέξοδος! Υπάρχει όμως άλλος δρόμος που μπορούμε να βαδίσουμε...

Η αξιολόγηση να απορρίψει τα κριτήρια της αγοράς και να θέσει μπροστά τις απαιτήσεις των φοιτητών για δωρεάν και ολοκληρωμένες σπουδές, των διδασκόντων, των εργαζομένων. Να δίνει κίνητρα βελτίωσης των ιδρυμάτων και όχι τιμωρητικές ποινές περαιτέρω απαξίωσης.

Η κρατική χρηματοδότηση να είναι επαρκής για την κάλυψη των αναγκών των πανεπιστημίων και όχι όχημα υποβάθμισης σχολών και αναζήτησης χορηγών.

Ο ψηφιακός μετασχηματισμός των ΑΕΙ να υπηρετεί την αναβάθμιση των υπηρεσιών, την εξυπηρέτηση των φοιτητών και όχι την περικοπή δαπανών, συγγραμμάτων, φοιτητικών παροχών, τη γενίκευση της τηλεκπαίδευσης, το φακέλωμα και την καταστολή των αγώνων.

Η εξωστρέφεια να συμβάλλει στην ελεύθερη διάχυση της έρευνας και όχι στον εγκλεισμό της στα δεσμά της κερδοφορίας με όρους μυστικότητας και πατέντας.

Η αριστεία να στηρίζεται στη συνεργασία των επιστημόνων, στην ισότιμη αντιμετώπιση όλων με την κατάργηση των ταξικών φραγμών, και όχι στον ανελέητο ανταγωνισμό, στην απόρριψη αξιόλογων προτάσεων επειδή δεν μπορούν να αξιοποιηθούν εμπορικά.

Η αλλαγή του ακαδημαϊκού χάρτη να οδηγεί σε ουσιαστική αναβάθμιση των πτυχίων, σε ανάπτυξη Τμημάτων σε νέα επιστημονικά αντικείμενα, και όχι στο κλείσιμο τμημάτων και στην απαξίωση των σπουδών, με τους φοιτητές να πληρώνουν ξανά τα "σπασμένα".

Τα πανεπιστήμια να συνδέονται άμεσα με την εργασία, με κεντρικό σχεδιασμό στην οικονομία και κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Να πάψουν οι γνώσεις μας, οι ικανότητές μας να πωλούνται και να αγοράζονται, να υπάρχει σχεδιασμός και όχι ανταγωνισμός, ώστε όλοι να βρίσκουν δουλειά σ' αυτό που ελεύθερα επέλεξαν να σπουδάσουν.

Αυτός ο δρόμος απαιτεί ρήξη και σύγκρουση με την πολιτική όλων των κυβερνήσεων, την ΕΕ και τα δεσμά της αγοράς, τις επιταγές των μονοπωλίων, το κριτήριο του κέρδους.

Για ένα πανεπιστήμιο πραγματικά δημόσιο και δωρεάν, που θα στηρίζει τις νέες και τους νέους στις σπουδές τους. Κόντρα στην πολιτική που τους αφήνει αβοήθητους στην προσπάθειά τους να σπουδάσουν.

-- Πλήρως στελεχωμένο με μόνιμο διδακτικό και διοικητικό προσωπικό, με σύγχρονες υποδομές και εξοπλισμό, ώστε να στηρίζει τις εκπαιδευτικές και ερευνητικές δραστηριότητες, τις αναβαθμισμένες σπουδές των φοιτητών και την ανάπτυξη της επιστημονικής γνώσης και της τεχνολογικής καινοτομίας με γνώμονα τη βελτίωση της ζωής του λαού.

-- Είναι αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν για όλους τους φοιτητές, με το κράτος να τους προσφέρει τη δυνατότητα να σπουδάζουν απερίσπαστοι και χωρίς να βάζει το χέρι στην τσέπη η λαϊκή οικογένεια. Αυτό προϋποθέτει την εξασφάλιση δωρεάν σίτισης και στέγασης για όλους τους φοιτητές, συγγράμματα, αναλώσιμα, μεταφορές. Την ιατρική περίθαλψη των φοιτητών, την κάλυψη των πολιτισμικών, αθλητικών και ψυχαγωγικών αναγκών τους.

Για ένα πανεπιστήμιο που θα προάγει τη συζήτηση, τον προβληματισμό, ανοιχτό, στη διάθεση του λαού να έχει πρόσβαση στην επιστημονική γνώση. Κόντρα στην πολιτική των αλλεπάλληλων φραγμών, της έντασης της καταστολής, της παρέμβασης στις εσωτερικές διαδικασίες των φοιτητικών συλλόγων.

-- Με κατοχυρωμένες τις δημοκρατικές ελευθερίες, τη δυνατότητα των φοιτητικών συλλόγων, των εργαζομένων, των πανεπιστημιακών να έχουν λόγο και συμβολή στην ανάπτυξη ενός πανεπιστημίου για τον λαό. Με ανοιχτές και διαφανείς όλες τις διαδικασίες και τις αποφάσεις στη διοίκηση και τη διαχείριση των οικονομικών του.

-- Που διασφαλίζει την ελεύθερη ανταλλαγή της επιστημονικής γνώσης μεταξύ Τμημάτων, Ιδρυμάτων και επιστημόνων. Διασφαλίζει τη διάχυση των ερευνητικών αποτελεσμάτων, ώστε να αξιοποιούνται χωρίς περιορισμούς για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών.

Για ένα πανεπιστήμιο που θα παρέχει ενιαία επιστημονική μόρφωση και επαγγελματική ειδίκευση. Κόντρα στην πολιτική που δημιουργεί πτυχία πολλών ταχυτήτων και τα αντικαθιστά με προσόντα.

-- Με αναβαθμισμένα προγράμματα σπουδών, που θα δίνουν στους φοιτητές το αναγκαίο επιστημονικό υπόβαθρο για να ασκήσουν το επάγγελμά τους, που θα τους καθιστά ικανούς να παρακολουθούν τις σχετικές επιστημονικές εξελίξεις και θα μεριμνά συστηματικά για να τους παρέχει τα αντίστοιχα εφόδια και μετά την αποφοίτησή τους. Με την πρακτική άσκηση ενταγμένη στην εκπαιδευτική διαδικασία.

-- Θα διαμορφώνει επιστήμονες ικανούς να συμβάλλουν στην ικανοποίηση των αναγκών της κοινωνίας, με κοινωνική ευθύνη, ανθρωπιά και αλληλεγγύη, κριτική σκέψη, συλλογική και δημοκρατική κουλτούρα, πλήρη συναίσθηση των λαϊκών προβλημάτων στα οποία μπορούν με τη δουλειά τους να συμβάλουν να αντιμετωπιστούν.

-- Θα προάγει την έρευνα σε όλα τα επιστημονικά πεδία, με γνώμονα την αντιμετώπιση επιστημονικών και κοινωνικών προβλημάτων, τη βελτίωση των συνθηκών ζωής του λαού, τη διαμόρφωση επιστημονικής και τεχνολογικής υποδομής ώστε η κοινωνία να αντεπεξέλθει σε μελλοντικές προκλήσεις.

Είναι σύγχρονο γιατί:

• Θέτει σαν στόχο την κοινωνική ευημερία, με κριτήριο την ικανοποίηση των διευρυμένων λαϊκών αναγκών και όχι το κέρδος των λίγων.
• Ενσωματώνει και διαδίδει άμεσα τις νέες τεχνολογικές εφαρμογές και επιστημονικές θεωρίες, χωρίς τις εμπορικές δεσμεύσεις, τον ασφυκτικό οικονομικό έλεγχο από εταιρείες.
• Καταπολεμά τον σκοταδισμό και τον ανορθολογισμό, γιατί θέλει τον λαό πρωταγωνιστή των εξελίξεων, πραγματικά ελεύθερο και όχι σκλάβο των προλήψεων, στο περιθώριο της πολιτικής και κοινωνικής ζωής.
• Υπηρετεί την κοινωνία όπου την εξουσία και τον πλούτο κατέχουν οι πραγματικοί παραγωγοί του. Χωρίς αλλαγές στην εξουσία και την οικονομία, τίποτα σύγχρονο δεν μπορεί να προκύψει.

Είναι ρεαλιστικό γιατί:

• Βασίζεται στις κατακτήσεις της επιστήμης και της τεχνολογίας, στην ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων που, αν δεν υποτάσσονταν στην κερδοφορία των μονοπωλίων, θα είχαν εξαλείψει τα περισσότερα δεινά της κοινωνίας, τη φτώχεια, την πείνα, τις συνέπειες των φυσικών καταστροφών.
• Θεμελιώνεται στις μεγάλες παραγωγικές δυνατότητες που έχει η χώρα μας, εφόσον αυτές τεθούν στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών, με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο. Στηρίζεται στο σημαντικό επιστημονικό και τεχνικό δυναμικό που μπορεί να μπει σε κίνηση ώστε να αναπτυχθούν και να αξιοποιηθούν οι επιστήμες, να αναπτυχθεί η επιστήμη προς όφελος των πολλών.

Αν επιδιώκουμε να βελτιώσουμε την υγεία του λαού μας, να αναπτυχθεί η Προληπτική Ιατρική, να στελεχώσουμε πλήρως τα νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας, να υπάρξει δίκτυο σχολιάτρων και γιατρών Εργασίας, απαιτούνται πολλαπλάσιοι υγειονομικοί σε σχέση με σήμερα.

Αν θέλουμε να θωρακίσουμε αντισεισμικά τη χώρα μας, χρειαζόμαστε έναν πολύ μεγαλύτερο αριθμό μηχανικών που θα προσληφθούν για να αναλάβουν το έργο του ελέγχου, της ενίσχυσης όλων των δημόσιων κτιρίων και χώρων συνάθροισης.

Αν θέλουμε σχεδιασμένα να μεταβάλουμε τις πόλεις - τέρατα σε ανθρώπινες, χρειαζόμαστε περισσότερους ειδικούς στον τομέα της Χωροταξίας και της Πολεοδομίας.

Αν θέλουμε η Εκπαίδευση πραγματικά να μορφώνει, να γίνεται ουσιαστικό μάθημα με 15 μαθητές ανά τάξη, οι αναπληρωτές και άνεργοι εκπαιδευτικοί δεν αρκούν.

Αν θέλουμε να αξιοποιήσουμε τον πλούσιο ορυκτό πλούτο της χώρας μας, πρέπει να ιδρύσουμε κι άλλες σχολές μεταλλειολόγων και γεωλόγων.

Αν θέλουμε να προστατέψουμε τον δασικό πλούτο, να κάνουμε πιο αποδοτική τη γεωργία, χρειαζόμαστε περισσότερους δασοπόνους και γεωπόνους.

Αν θέλουμε να μελετήσουμε τα σύνθετα κοινωνικά φαινόμενα της εποχής μας ή να αντιμετωπίσουμε τα μεγάλα ψυχοκοινωνικά προβλήματα που οξύνθηκαν από την πανδημία, απαιτούνται πολλαπλάσιοι κοινωνικοί επιστήμονες.

Η ανεργία και η ετεροαπασχόληση δεν είναι «φυσικό φαινόμενο» αλλά στο DNA του σημερινού εκμεταλλευτικού συστήματος! Αυτό επιβάλλει σήμερα:

1 στους 5 πτυχιούχους ΑΕΙ ηλικίας 25-39 ετών είναι άνεργος.

1 στους 3 εργάζεται σε δουλειά κατώτερη των προσόντων του.

6 στους 10 πτυχιούχους αμείβονται με 400 έως 800 ευρώ τον μήνα.

Η στενότερη σύνδεση των ΑΕΙ με τις επιχειρήσεις σημαίνει στενότερη σύνδεση με την εργασιακή ζούγκλα και ανασφάλεια! Δεν λείπουν οι γνώσεις, οι σωστές επιλογές από τους νέους για να ταιριάξουν με όσα ζητά η αγορά! Αντίθετα, η αγορά "δεν ξέρει τι θέλει", αφού το κυνήγι του κέρδους, η αναρχία, ο ανταγωνισμός, οι οικονομικές κρίσεις απαξιώνουν κλάδους και επαγγέλματα, πτυχία και σπουδές, αδυνατούν να δώσουν απάντηση στο πόσους και τι επιστήμονες χρειαζόμαστε για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες μας.

Στην εποχή των big data και της Τεχνητής Νοημοσύνης, ο κεντρικός επιστημονικός σχεδιασμός μπορεί:

• Να προβλέπει τις ανάγκες, να προσδιορίζει την πληθώρα και τις ειδικότητες των επιστημόνων που χρειάζονται, ώστε να βρίσκουν αμέσως δουλειά μετά το πτυχίο, πάνω στο αντικείμενο που έχουν σπουδάσει. Ετσι, και ο ίδιος ο νέος θα μπορεί να επιλέγει πιο ελεύθερα, με βάση τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντά του, το αντικείμενο των σπουδών του, χωρίς να σκέφτεται αν αυτό τον κάνει "πιο ανταγωνιστικό", πιο ελκυστικό στις επιχειρήσεις. Ετσι, πριν τελειώσει το πανεπιστήμιο, κάθε νέος και νέα θα ξέρει πού θα βρει δουλειά και θα έχει κατοχυρωμένο το δικαίωμα στην εργασία.
• Να απελευθερώσει χρόνο από την εργασία, ώστε ο εργαζόμενος να τον αξιοποιήσει για την εκπλήρωση των πολιτισμικών και μορφωτικών αναγκών του. Για να μπορεί να πάρει μέρος πιο ουσιαστικά στην άσκηση της πολιτικής εξουσίας. Να απαλλαγεί οριστικά από το βάρος που του φορτώνει σήμερα ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής να πληρώνει συνέχεια καταρτίσεις, "προσόντα", για να εναλλάσσει την ανεργία με την ημιαπασχόληση.

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ μπαίνουν μπροστά και διαθέτουν όλες τους τις δυνάμεις για να οργανώσει ο λαός την αντεπίθεσή του, να διεκδικήσει η νεολαία το μέλλον που της στερούν!

Μαζί μπορούμε να οργανώσουμε την πάλη μας για τα προβλήματά μας, να αναμετρηθούμε με τους μεγάλους ενόχους για την κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα, την εξουσία του κεφαλαίου και τους συμμάχους της, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.

Το πρώτο βήμα μπορεί και πρέπει να γίνει τώρα:

• Με τη μαζική συμμετοχή φοιτητών στη συζήτηση και δράση των φοιτητικών συλλόγων.
• Με τον πανελλαδικό αγωνιστικό συντονισμό περισσότερων συλλόγων μέσα από το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών.
• Με την κοινή πάλη φοιτητών και εργαζομένων.

Ελα μαζί μας στον αγώνα για:

• Να μαθαίνουμε την επιστήμη μας ολοκληρωμένα. Το πτυχίο μας να είναι η μοναδική προϋπόθεση για την πλήρη πρόσβαση στο επάγγελμα.
• Να μπορούμε να σπουδάζουμε όλοι δωρεάν, χωρίς εμπόδια και διακρίσεις.
• Να μπλοκάρουμε τις σχεδιαζόμενες αλλαγές στα πανεπιστήμια, την υποβάθμιση των πτυχίων, την κατηγοριοποίηση των σπουδών, την εμπορευματοποίηση της Παιδείας. Να ανατραπούν ο νόμος Κεραμέως - Χρυσοχοΐδη και οι αντιεκπαιδευτικοί νόμοι όλων των κυβερνήσεων
• Να δουλεύουμε στο αντικείμενό μας με εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Με μόνιμη και σταθερή δουλειά, με Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που θα κατοχυρώνει ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και λιγότερες ώρες δουλειάς.
• Να έχουμε ελεύθερο χρόνο, με πρόσβαση στον Αθλητισμό, στον Πολιτισμό, στην ψυχαγωγία, χωρίς το άγχος "πώς θα τα βγάλουμε".
• Να προστατευτούν η ζωή και η υγεία του λαού. Για αποκλειστικά δημόσιες, δωρεάν και υψηλού επιπέδου υπηρεσίες Υγείας. Για ολοκληρωμένο σχέδιο αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής και αντισεισμικής προστασίας, για διασφάλιση σύγχρονης κατοικίας.
• Να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας ενάντια στην κρατική καταστολή και τις απαγορεύσεις, για την κατάργηση όλων των νόμων που περιορίζουν τη συνδικαλιστική δράση, το απεργιακό δικαίωμα και τις διαδηλώσεις.
• Να διεκδικήσουμε την απεμπλοκή της χώρας μας από τα επικίνδυνα σχέδια του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της ΕΕ, το κλείσιμο όλων των ξένων στρατιωτικών βάσεων στην Ελλάδα, την αποδέσμευση από αυτούς τους οργανισμούς, με τον λαό στην εξουσία.

Οταν ο λαός εμπιστεύτηκε τη δύναμή του, βγήκε κερδισμένος! Το είδαμε πρόσφατα στις πυρκαγιές, όταν οι πυρόπληκτοι έδιναν τη μάχη για να σωθούν. Στους αγώνες των φοιτητών που έβαλαν στον πάγο την πανεπιστημιακή αστυνομία. Τη δύναμη των εργαζομένων έδειξαν η οργανωμένη απειθαρχία στις απαγορεύσεις των διαδηλώσεων από την κυβέρνηση και οι απεργιακοί αγώνες των εργατών της COSCO και της "e-food".

"Σωτήρες" υπάρχουν μόνο στα παραμύθια! Ποτέ καμία λύση δεν έδωσε η κυβερνητική εναλλαγή, η παραίτηση από τις απαιτήσεις για μια καλύτερη ζωή!».

«Στην πραγματική ζωή μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό, όταν βαδίσει αποφασιστικά στον δρόμο της ανατροπής, για να πάρει ο ίδιος στα χέρια του το τιμόνι της εξουσίας», καταλήγει η ΚΝΕ.