Οι κατά καιρούς παρεμβάσεις του Προέδρου της Ρωσίας Β. Πούτιν και εκπροσώπων του για το πώς θα αντιμετωπιστούν χώρες που συμβάλλουν στη στρατιωτική και πολιτική περικύκλωση της Ρωσίας, δεν θα μπορούσαν να είναι σαφέστερες. Το ίδιο ισχύει και για άλλα κράτη, όπως το Ιράν, που ευθέως έχει προειδοποιήσει με αντίποινα οποιονδήποτε απειλεί την ασφάλειά του.
Τα παραπάνω έχουν δημοσιευτεί πολλάκις, ωστόσο η ελληνική αστική τάξη και οι προπαγανδιστές της δεν φαίνεται να πτοούνται και συνεχίζουν να κάνουν το μαύρο άσπρο.
Το βασικό επιχείρημα είναι ότι οι συμφωνίες που τα τελευταία χρόνια έχει συνάψει η ελληνική αστική τάξη με τις ΗΠΑ, την Αίγυπτο, το Ισραήλ, τα ΗΑΕ και πρόσφατα με τη Γαλλία, είναι παράγοντας ασφάλειας και σταθερότητας για την περιοχή και επίσης εγγύηση για την ειρήνη και την ευημερία του λαού. Το ίδιο επιχείρημα παίζει για το σύνολο των στόχων που έχει θέσει η αστική τάξη της Ελλάδας στην οικονομία.
Πρόκειται για κανονική αντιστροφή της πραγματικότητας και για ψέματα προς τον ελληνικό λαό, που αποδείχθηκαν πολύ σύντομα. Είναι χαρακτηριστικές οι διευκρινίσεις του γαλλικού υπουργείου Αμυνας πως η ρήτρα αμοιβαίας αμυντικής συνδρομής δεν συμπεριλαμβάνει την ΑΟΖ ή η πορεία υλοποίησης του σχεδίου για τον αγωγό «East Med», πορεία συνυφασμένη με αυτή των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.
Ωστόσο, οι εξελίξεις έχουν αποδείξει ότι δεν ανακόπηκαν οι ορέξεις της τουρκικής αστικής τάξης που συνεχίζει ακάθεκτη να διεκδικεί αλλαγή συνόρων. Δεν σταμάτησε να βάλλει κατά του κυπριακού λαού ακόμα κι όταν η γαλλική φρεγάτα «Auvergne» είχε αγκυροβολήσει στη Λάρνακα. Δεν σταμάτησε να εκμεταλλεύεται το δράμα εκατομμυρίων θυμάτων του ιμπεριαλιστικού πολέμου που εξαπέλυσαν στη Μ. Ανατολή οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, για να πετύχει την γεωστρατηγική της αναβάθμιση.
Αυτό που συμβαίνει μετά από κάθε συμφωνία που παρουσιάζεται ως ασπίδα με τυμπανοκρουσίες, είναι να εκτίθενται οι αστικές κυβερνήσεις που υπόσχονται ότι εξασφάλισαν την «ειρήνη και την ασφάλεια», ακόμα και την κοινή δήθεν απάντηση των συμβαλλόμενων μερών σε όποιον προσπαθεί να διαταράξει την ισορροπία της περιοχής.
Και πάλι, όμως, αναποδογυρίζουν την πραγματικότητα, καθώς οι ίδιες αυτές συμφωνίες, η ίδια η ενεργός εμπλοκή στα ΝΑΤΟικά σχέδια φυτεύει τον σπόρο του ανταγωνισμού μεταξύ των κρατών που φαινομενικά βρίσκονται στο ίδιο στρατόπεδο, όπως συμβαίνει με την αστική τάξη της Ελλάδας και της Τουρκίας. Η πείρα από την πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων τα τελευταία 70 χρόνια μπορεί να αποτελέσει χρήσιμο παράδειγμα για το πώς εξελίσσονται οι συμμαχίες μεταξύ κρατών στον καπιταλισμό. Αποτελεί χρήσιμο παράδειγμα για το τι πυροδοτεί τις εντάσεις και τους κινδύνους εμπλοκής σε ιμπεριαλιστικό πόλεμο που διατρέχουν οι λαοί.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα επίσης είναι η Αίγυπτος, με την οποία υπάρχουν διμερείς και τριμερείς συνθήκες, που πρόσφατα ξεκίνησε εκ νέου τον δικό της στρατηγικό διάλογο με τις ΗΠΑ. Ο Αιγύπτιος ΥΠΕΞ Σάμεχ Σούκρι επισκέφθηκε την Ουάσιγκτον στις 8-9 Νοέμβρη και συναντήθηκε με τον Α. Μπλίνκεν, προκειμένου να συζητήσουν το πώς θα βαθύνει η στρατηγική συνεργασία των δύο χωρών. Μία συνεργασία με το αζημίωτο, καθώς το αιγυπτιακό κράτος θα καταβάλει 1 δισ. δολάρια σε αμερικανικές εταιρείες για την ανακατασκευή μαχητικών ελικοπτέρων «Apache».
Επίσης στις 9 Νοέμβρη ο Ρουμάνος ΥΠΕΞ Μπογκντάν Αουρέσκου συναντήθηκε με τον Μπλίνκεν για τον 7ο γύρο του Στρατηγικού Διαλόγου μεταξύ ΗΠΑ - Ρουμανίας. Μία συνάντηση σε μια συμβολική στιγμή, καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρουμανία γιορτάζουν τη δέκατη επέτειο από την υιοθέτηση της Κοινής Δήλωσης για τη Στρατηγική Εταιρική Σχέση για τον 21ο Αιώνα και την υπογραφή της Συμφωνίας για την Εγκατάσταση του Αμερικανικού Συστήματος Βαλλιστικής Αντιπυραυλικής Αμυνας στη Ρουμανία. Στη συνάντηση αυτή τονίστηκε ο χρήσιμος ρόλος της Ρουμανίας στην απόκρουση απειλών ενάντια στην Ευρώπη και την ισορροπία στη Μαύρη Θάλασσα.
Ολες αυτές οι εξελίξεις δείχνουν ότι έχουν μαζευτεί πολλοί στην ουρά του Λευκού Οίκου για να γίνουν οι «προτιμώμενοι εταίροι» των ΗΠΑ στα αιματηρά τους σχέδια ενάντια στους λαούς της περιοχής. Το γεγονός αυτό αντικειμενικά γεννά ανταγωνισμό μεταξύ των κρατών αυτών, ακόμα κι αν στην παρούσα φάση οι σχέσεις τους δεν χαρακτηρίζονται από εντάσεις. Ο σπόρος όμως είναι ήδη εκεί και με κάθε συμφωνία μεγαλώνει και ανθίζει. Κοινώς, η προσπάθεια διάφορων αστικών τάξεων να πρωτοστατήσουν στα ΝΑΤΟικά σχέδια ενάντια στη Ρωσία και την Κίνα δυσχεραίνει και τις αναμεταξύ τους σχέσεις.
Συνεπώς, είναι μονόδρομος η πάλη των λαών ενάντια στην εμπλοκή των χωρών μας στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και στα σχέδιά τους. Οι λαοί έχουν αποδείξει αμέτρητες φορές ότι μπορούν να επιβάλουν το δίκιο τους απέναντι σε κάθε αντίπαλο, όσο ισχυρός κι αν φαίνεται. Δυναμώνουμε την πάλη για την απεμπλοκή της χώρας μας από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, για να κλείσουν όλες οι ξένες βάσεις που βρίσκονται στα εδάφη της και να αποχωρήσουν τα ξένα στρατεύματα, όπως επίσης και την άμεση επιστροφή των σωμάτων των Ενόπλων Δυνάμεων που βρίσκονται σε ιμπεριαλιστικές αποστολές εκτός συνόρων.