ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ
Εγκληματικές οι ευθύνες τους για την ενεργειακή φτώχεια του λαού

Η συζήτηση στη Βουλή επιβεβαίωσε τη στρατηγική τους σύμπλευση

Πέμπτη 24 Μάρτη 2022

Eurokinissi

Μία κακοπαιγμένη παράσταση, με φόντο το δράμα που βιώνει ο λαός από τις επιπτώσεις της απελευθέρωσης της αγοράς Ενέργειας, της «πράσινης μετάβασης» και του πολέμου στην Ουκρανία, ανέβηκε χτες στη Βουλή, με πρωταγωνιστές τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα. Οσα ακούστηκαν στο πλαίσιο της συζήτησης του νομοσχεδίου του υπουργείου Οικονομικών για τον ΕΝΦΙΑ, στο οποίο περιλαμβάνονται και τα μέτρα - κοροϊδία που ανακοινώθηκαν για την ακρίβεια, ήταν η επιβεβαίωση όχι μόνο της στρατηγικής σύμπλευσης των δύο, αλλά επιπλέον αποκάλυψαν για ακόμα μια φορά τις εγκληματικές ευθύνες που έχουν για το κύμα ακρίβειας που σαρώνει τα λαϊκά νοικοκυριά.

Ας δούμε κάποια από τα βασικά μέτωπα αντιπαράθεσης Μητσοτάκη - Τσίπρα, για να κατανοήσουμε πόσο μεγάλη είναι η κοροϊδία σε βάρος του λαού.

* * *

Ο πρωθυπουργός απέδωσε την κατάσταση με την ακρίβεια αποκλειστικά και μόνο στον πόλεμο στην Ουκρανία. Ο Αλέξης Τσίπρας ανέφερε ότι ανατιμήσεις υπήρχαν και πριν τον πόλεμο και πως το πρόβλημα είναι η πολιτική της ΝΔ, πως «η κρίση μπορεί να γιατρευτεί με διαφορετικό υπόδειγμα πολιτικής», ζητώντας κρατική παρέμβαση στη διαμόρφωση των τιμών.

ΤΙ ΙΣΧΥΕΙ: Προφανώς και το άλλοθι του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία - για την οποία βέβαια ως «ΝΑΤΟικοί σημαιοφόροι» κάθε άλλο παρά άμοιροι ευθυνών είναι όλοι τους - είναι ιδιαίτερα βολικό για τη ΝΔ, μόνο που σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, δύο μήνες πριν τον πόλεμο στην Ουκρανία η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος είχε ξεπεράσει κατά πολύ τα 300 ευρώ ανά μεγαβατώρα και σε κάποιες περιπτώσεις ήταν και πιο ακριβή απ' ό,τι σήμερα.

Και αυτό εξηγείται από το εγκληματικό μείγμα πολιτικής «απελευθέρωση αγοράς Ενέργειας - πράσινη μετάβαση - απολιγνιτοποίηση - απαξίωση των εγχώριων πηγών Ενέργειας». Κάτι που εφάρμοσαν και εφαρμόζουν και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό είναι που εκτόξευσε τις τιμές, αφού οι μηχανισμοί του «χρηματιστηρίου της Ενέργειας» του «εμπορίου ρύπων» εκτόξευσαν την τιμή του λιγνίτη. Αλλωστε, τα λεγόμενα «πράσινα» χαράτσια που επιβάλλονται για τη χρήση λιγνίτη ξεπερνούν το 41% των τιμών της Ενέργειας. Μέσω της «πράσινης μετάβασης» μπορούν να βρουν εκτόνωση τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια και υπερκέρδη, σε ακριβότερα εμπορεύματα και υπηρεσίες, τα «πράσινα» εμπορεύματα.

Είναι λοιπόν κοινή απάτη και αυτό που λέει ο Αλ. Τσίπρας, ότι μια άλλη πολιτική μπορεί να λειτουργήσει θετικά για τις τιμές, γιατί η στρατηγική που γεννά αυτά τα φαινόμενα αποτελεί βασική θέση και κατεύθυνση του ΣΥΡΙΖΑ. Και ποιο είναι το διαφορετικό υπόδειγμα πολιτικής, όταν μάλιστα αυτό που αναφέρει ως κρατική παρέμβαση υπάρχει και αποτυπώνεται ως εξής: Τεράστιες επιδοτήσεις στις ιδιωτικές επιχειρήσεις, στα αρπακτικά της «πράσινης» Ενέργειας, με τη δημιουργία μηχανισμών που διαιωνίζουν το ακριβό ρεύμα, όπως ο μηχανισμός που έφερε ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ για το χρηματιστήριο αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, όπου οι χονδρέμποροι μπορούν να αγοράζουν φτηνά, για να πουλάνε μετά ακριβά. Οχι μόνο λοιπόν δεν αποτελεί λύση, αλλά είναι αυτή που οδηγεί στη διεύρυνση ακόμη περισσότερο των κοινωνικών ανισοτήτων.

* * *

Ο πρωθυπουργός ανέφερε πως τα μέτρα μπορεί να μην είναι αρκετά, αλλά τόσα αντέχει η δημοσιονομική κατάσταση και πως δεν μπορεί να παίζει με την αξιοπιστία της χώρας. Ο Αλέξης Τσίπρας, πιστός στην τήρηση της δημοσιονομικής σταθερότητας, όπως δήλωσε, πρότεινε ως λύση να επιβληθούν φόροι και πλαφόν στα ...υπερκέρδη των εταιρειών Ενέργειας.

ΤΙ ΙΣΧΥΕΙ: Ακόμα και τα πενιχρά μέτρα που παίρνουν, όπως και αυτά που δεν παίρνουν, εντάσσονται στη λογική της δημοσιονομικής σταθερότητας και της δημοσιονομικής αξιοπιστίας της χώρας στις αγορές. Με άλλα λόγια, στόχος τους είναι να μην διαταραχθούν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, ακόμα και σε συνθήκες που αιμορραγούν τα λαϊκά νοικοκυριά και επιλέγουν ποια από τις ανάγκες τους να πρωτοκαλύψουν. Αλλωστε, την ίδια μέρα που ακούγονταν αυτά και μάλιστα ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε έκτακτη φορολόγηση 90% στα υπερκέρδη των εταιρειών, η Κομισιόν πρότεινε νέα μέτρα άμεσων κρατικών ενισχύσεων σε επιχειρηματικούς ομίλους, για να βγάλουν τα «σπασμένα» των αυξήσεων των τιμών και πάλι από τις πλάτες του λαού. Αυτό εννοούν ως αξιοπιστία. Την προσήλωση στην αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ, που προκύπτει από τα μνημόνια, το Σύμφωνο Σταθερότητας, τα προαπαιτούμενα του Ταμείου Ανάκαμψης για να μπουκώσουν με πακέτα τους ομίλους. Με αυτά όχι μόνο δεν διαφωνεί ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά προχώρησε σε μία ακόμα κοροϊδία, αφού τα ...υπερκέρδη των εταιρειών Ενέργειας προβλέπονται ως τέτοια από την ίδια την «πράσινη μετάβαση», το χρηματιστήριο Ενέργειας και το «εμπόριο ρύπων». Μάλιστα, είναι ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας που επαναλαμβάνει διαρκώς ότι αυτή η μετάβαση πρέπει να επιταχυνθεί και με κίνητρα μάλιστα σε αυτές τις εταιρείες, ώστε να μπουν στην αγορά Ενέργειας...

* * *

Ο πρωθυπουργός μίλησε για ένα ενιαίο ευρωπαϊκό σχέδιο που έχει σχέση με τη μακροπρόθεσμη απεξάρτηση από τη Ρωσία κυρίως στο ενεργειακό πεδίο. Χαρακτήρισε μονόδρομο την ευρωπαϊκή συνεργασία και τόνισε ότι το πρώτο βήμα πρέπει να είναι η κοινή αγορά και η κοινή αποθήκευση φυσικού αερίου. Στα της απεξάρτησης και της «πράσινης μετάβασης» συμφωνεί και ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά με ενστάσεις στο πώς αυτή θα υλοποιηθεί.

ΤΙ ΙΣΧΥΕΙ: Η πολιτική της «πράσινης μετάβασης» συνδέεται άμεσα με την ενεργειακή απεξάρτηση από τη Ρωσία και βέβαια τις γενικότερες ιμπεριαλιστικές αντιπαραθέσεις, που όταν το κουβάρι τους μπλέκεται πολύ, οδηγεί και σε πολέμους σαν αυτόν της Ουκρανίας. Μάλιστα, η βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας προβάλλεται και από τους δύο ως «ευκαιρία» για την ελληνική οικονομία για να αναβαθμιστεί η χώρα σε ενεργειακό κόμβο, για να μπορούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι να πάρουν μέρος στις μπίζνες της περιοχής. Ειδικά τώρα που η όξυνση του ανταγωνισμού οδηγεί στη μείωση της ενεργειακής εξάρτησης από το ρωσικό αέριο και στην ταχύτερη προώθηση του αμερικανικού σχεδιασμού. Ομως, αυτοί οι σχεδιασμοί όχι μόνο δεν πρόκειται να δώσουν διέξοδο, αλλά αντίθετα δημιουργούν αντικειμενικά τις προϋποθέσεις για ακόμα μεγαλύτερα δεινά, φτώχεια και πολέμους.