Ομως, οι απεργοί χτες αψήφησαν την εργοδοτική τρομοκρατία που θρέφεται ακόμα περισσότερο από αυτόν τον νόμο, συμμετείχαν στην απεργία και στις απεργιακές εξορμήσεις έξω από τους χώρους δουλειάς, στις απεργιακές συγκεντρώσεις. Σε μεγάλους κλάδους και χώρους δουλειάς, όπως στις συγκοινωνίες και τα καράβια, τα σωματεία αρνήθηκαν να διαθέσουν σε κράτος και εργοδοσία το προσωπικό που αντιστοιχεί στην ελάχιστη εγγυημένη λειτουργία και ουσιαστικά ακυρώνει την απεργία, όπως προτάσσει ο νόμος Χατζηδάκη.

Οι χιλιάδες απεργοί έδειξαν στην πράξη πώς ακυρώνονται τέτοιες αντεργατικές ρυθμίσεις. Το σύνθημα άλλωστε είχε δοθεί από τη μεγάλη πανεργατική απεργία ενάντια στην ψήφιση του νόμου αυτού το περασμένο καλοκαίρι, ότι «ο νόμος - έκτρωμα θα μείνει στα χαρτιά». Το προμήνυσαν ξανά οι απεργίες σε κλάδους, όπως στους λιμενεργάτες, στους διανομείς και άλλους, που ακύρωσαν τόσο τον συγκεκριμένο νόμο όσο και όλες τις απεργοκτόνες διατάξεις των τελευταίων ετών, όπως του ΣΥΡΙΖΑ (νόμος Αχτσιόγλου).

Και χτες, η μεγάλη πανεργατική απεργία ήρθε για να δείξει ξανά τη δύναμη της οργανωμένης εργατικής τάξης, να δώσει απάντηση και στον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος από τη μία ψήφιζε τα μισά άρθρα του νόμου Χατζηδάκη και από την άλλη καλούσε τον εργατόκοσμο να πάψει να απεργεί και να περιμένει τις εκλογές, την κυβερνητική εναλλαγή.

Πλήθος συνδικάτων και τα μέλη τους βρέθηκαν χτες, από το ξεκίνημα της απεργίας, στους χώρους δουλειάς, δίνοντας τη μάχη για την επιτυχία της, μέχρι και την τελευταία στιγμή. Με τη στάση τους έδιναν το παράδειγμα, μοίραζαν ανακοινώσεις, άνοιγαν συζητήσεις, απευθύνοντας κάλεσμα στους εργαζόμενους να κάνουν το βήμα μπροστά, να κάνουν την οργή αγώνα. Να σπάσουν την εργοδοτική τρομοκρατία, όπως αυτή εκφράστηκε από προϊστάμενους που τριγυρνούσαν στους χώρους δουλειάς, ρωτώντας τους εργαζόμενους αν σκοπεύουν να απεργήσουν, γυρεύοντας να αποσπάσουν δηλώσεις υποταγής στην εργοδοσία.

Σε κάτι τέτοιες προκλητικές κινήσεις, η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων στα «Πράκτικερ» έδωσε χτες μαζική απεργιακή απάντηση, που ξεπέρασε το 70% πανελλαδικά, ενάντια στην κατάργηση των κυλιόμενων ρεπό, στην εντατικοποίηση της εργασίας. Ενάντια στις προσπάθειες της εργοδοσίας που μια μέρα πριν από την απεργία θυμήθηκε να μοιράσει σε εργαζόμενους δωροεπιταγές. Θαρραλέα αγωνιστική απάντηση έδωσαν και οι εργαζόμενοι σε μεγάλο κατάστημα της «Σκλαβενίτης» στην Αθήνα, που συμμετείχαν στην απεργία και την εξόρμηση έξω από το κατάστημα παρόλο που η εργοδοσία είχε βάλει τα φερέφωνά της να λένε στους εργαζόμενους ότι δεν έχουν κανένα λόγο να μην πάνε για δουλειά. Πολύ καλή συμμετοχή καταγράφηκε και στις αποθήκες των «Lidl» στο Κορωπί.

Στα εργοστάσια του κλάδου Τύπου - Χαρτιού η συμμετοχή σε μεγάλες επιχειρήσεις ξεπέρασε το 70%, ακόμα και το 80%.

Στο Φάρμακο, έκλεισαν εργοστάσια, όπως της «Johnson» στη Μάνδρα, ενώ μεγάλα ποσοστά απεργίας σημειώθηκαν στη «Φαμάρ» στην Ανθούσα, στην «Boehringer», στη «Lavipharm», σε μεγάλες φαρμακαποθήκες.

Ιδιαίτερα μαζική ήταν η συμμετοχή στην PDS (θυγατρική της Τράπεζας Πειραιώς), με τη Σωματειακή Επιτροπή του κλαδικού Συνδικάτου Χρηματοπιστωτικού Αττικής να παίζει καταλυτικό ρόλο, έχοντας λάβει σειρά αγωνιστικών πρωτοβουλιών το προηγούμενο διάστημα για την οργάνωση των εργαζομένων και τώρα μπαίνοντας μπροστά στη μάχη για την οργάνωση και περιφρούρηση της απεργίας.

Στον κλάδο των Κατασκευών νέκρωσαν τα μεγάλα εργοτάξια, όπως και στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη.

Στα Τρόφιμα, η συμμετοχή σε μεγάλα εργοστάσια έφθασε σε σχεδόν καθολικά ποσοστά, όπως στην ΕΒΓΑ, στην TASTY, στην AMSTEL που κατέγραψαν ακόμα και 90%.

Μεγάλη συμβολή στην επιτυχία της απεργίας είχαν οι εργαζόμενοι στις αστικές συγκοινωνίες, αφού το μετρό και ο ηλεκτρικός δεν λειτούργησαν. Στα τρόλεϊ οι εργαζόμενοι έσπασαν την κρατική τρομοκρατία, αφού συμμετείχαν καθολικά στην απεργία παρά το γεγονός ότι η διοίκηση της ΟΣΥ τους είχε σύρει στο δικαστήριο το οποίο έβγαλε την απεργία τους παράνομη και η απόφαση αυτή τους γνωστοποιήθηκε μόλις χτες το πρωί...

Απεργιακή απάντηση έδωσαν και εκατοντάδες εργαζόμενοι στα λεωφορεία, αφού σχεδόν 800 οδηγοί και τεχνίτες απέργησαν παρά τις αποφάσεις των πλειοψηφιών στα ΔΣ των αντίστοιχων σωματείων για στάσεις εργασίας, ακινητοποιώντας τα οχήματά τους.