Τα παραπάνω αναδείχθηκαν και στην πρόσφατη επίσκεψη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα στην Αιτωλοακαρνανία, στη σύσκεψη που πραγματοποίησε με φορείς στον νομό.

Την ίδια ώρα, απαράδεκτες είναι και οι συνθήκες εργασίας των εργατοϋπαλλήλων στις συγκεκριμένες μονάδες. Πρόσφατα έχασε τη ζωή του μετανάστης εργάτης από την Ινδία, ενώ ανάλογα τραγικά συμβάντα έχουν σημειωθεί και στο παρελθόν.

«Με δεδομένα τα φυσικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας, ο ανταγωνισμός των ομίλων για το κέρδος και η Κοινή Αλιευτική Πολιτική προωθούν την αχαλίνωτη επέκταση και συγκέντρωση των ιχθυοκαλλιεργειών», σημειώνεται στην ανακοίνωση, ενώ γίνεται αναφορά και στις τελευταίες εξελίξεις, τονίζοντας πως «οι επιχειρήσεις του συγκεκριμένου κλάδου, μετά τις επιπτώσεις της πανδημίας και των περιοριστικών μέτρων που οδήγησαν σε πτώση των εξαγωγών, εξασφάλισαν από την κυβέρνηση και την ΕΕ εκατομμύρια ευρώ, σε αντίθεση με τους βιοπαλαιστές αλιείς, που πήραν κάποια ψίχουλα». Καυτηριάζεται δε η στάση των ελληνικών κυβερνήσεων για τη στήριξη που παρέχουν στους συγκεκριμένους ομίλους, ευθυγραμμιζόμενες πλήρως με την ΚΑΠ σε βάρος του λαού: «Κύριος στόχος ήταν και είναι η ενίσχυση του βιομηχανικού μοντέλου παραγωγής αλιευμάτων και η ταυτόχρονη διάλυση κυρίως της παράκτιας, και σε μια πορεία και της μέσης αλιείας στη χώρα μας».

Πρόκειται για γεγονότα που έφεραν και «μεγάλη συγκέντρωση μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας, κυρίως σε Αιτωλοακαρνανία και Κεφαλονιά», όπου «η ευρύτερη περιοχή Αστακού - Εχινάδων - Καστού - Κάλαμου, εδώ και περισσότερα από 30 χρόνια, παράγει το 18% - 20% της συνολικής παραγωγής ιχθυοκαλλιέργειας, ενώ έχει ήδη προκαλέσει έντονη επιβάρυνση στα θαλάσσια οικοσυστήματα και στην αλιεία. Στην Αιτωλοακαρνανία λειτουργούν σήμερα 12 μονάδες με πλωτούς ιχθυοκλωβούς και άλλες 29 στην Κεφαλονιά. Επίσης, 3 ιχθυογενετικοί σταθμοί στην Κεφαλονιά και ένας στην Αιτωλοακαρνανία», τονίζει η ΕΠ Δυτικής Ελλάδας, εκφράζοντας και την αντίθεσή της στην ανάπτυξη των ΠΟΑΥ. Επικείμενη τέτοια περιοχή είναι οι Εχινάδες και η Αιτωλοακαρνανία, βάσει σχεδίου των Περιφερειών Ιονίων Νήσων και Δυτικής Ελλάδας, με τη θετική έγκριση από τη δεύτερη να έχει εκδοθεί από τον Φλεβάρη του 2019.

«Η υλοποίηση αυτού του σχεδιασμού στην παραλιακή ζώνη Αστακός - Μύτικας - Μαραθάκι - Κανδήλας, με τις νέες μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας που θα δημιουργηθούν και την επέκταση των υφιστάμενων, θα είναι έγκλημα σε βάρος του λαού της περιοχής και των άλλων γειτονικών περιοχών, προς όφελος της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων ιχθυοκαλλιέργειας που ήδη λυμαίνονται την περιοχή», σημειώνεται. Υπογραμμίζεται η αντίθεση του ΚΚΕ στις ΠΟΑΥ και επισημαίνεται:

«Δρομολογούνται εξελίξεις που θα επιτρέψουν, πέρα απ' την άναρχη και ανεξέλεγκτη επέκταση των υφιστάμενων ιχθυοκαλλιεργειών και την εγκατάσταση νέων, την κάλυψη εκτάσεων στη στεριά για εξυπηρέτηση των δραστηριοτήτων τους.

Ηδη κάτοικοι και επισκέπτες της περιοχής βιώνουν καθημερινά την τραγική περιβαλλοντική υποβάθμιση των θαλασσών της περιοχής. Οι επιπτώσεις είναι δυσμενείς για την υγεία των κατοίκων, ενώ οδηγούν και στον περιορισμό της παράκτιας αλιείας που συμβάλλει στο εισόδημα επιβίωσής τους.

Το περίσσευμα των διατροφικών σκευασμάτων που χρησιμοποιούνται και τα περιττώματα της ιχθυοκαλλιέργειας, πέρα από την ορατή θόλωση των θαλάσσιων υδάτων, προκαλούν νέκρωση του βυθού, όχι μόνο κάτω από τις δεξαμενές και τα κλουβιά, αλλά και σε ευρύτερες θαλάσσιες ζώνες. H προγραμματιζόμενη αύξηση της ιχθυοκαλλιεργητικής παραγωγής κατά 70%, στο πλαίσιο της ΠΟΑΥ Εχινάδων Νήσων και Αιτωλοακαρνανίας, έχει προκαλέσει την έντονη κινητοποίηση αλλά και την εύλογη αγωνία των τοπικών κοινωνιών και αρχών, που βλέπουν ο τόπος τους να μετατρέπεται από περιοχή διεθνούς περιβαλλοντικής σημασίας και μοναδικής ομορφιάς σε μία βιομηχανική ζώνη η οποία θα αποκλείει οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα ή χρήση από τους ίδιους τους κατοίκους».

«Οι θαλάσσιες καλλιέργειες, ως βιομηχανικές ουσιαστικά επιχειρήσεις στην πρωτογενή παραγωγή και τη μεταποίηση, υποτάσσονται αντικειμενικά στους νόμους της καπιταλιστικής αγοράς, της κερδοφορίας του κεφαλαίου και των μονοπωλιακών ομίλων.

Η αστική στρατηγική στον τομέα της αλιείας έχει στον πυρήνα της την ενίσχυση των μονοπωλίων της ιχθυοκαλλιέργειας, τη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση της παραγωγής. Είναι άρρηκτα δεμένη με τη γενικότερη τάση της εμπορευματοποίησης της γης, των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και στο πλαίσιο της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής της ΕΕ, που οδηγεί στην ενίσχυση του βιομηχανικού μοντέλου παραγωγής αλιευμάτων και τον περαιτέρω περιορισμό της παράκτιας και μέσης αλιείας στη χώρα μας, αφού στους γενικούς άξονές της προβλέπονται νέα μέτρα που εμποδίζουν την άσκηση της αλιείας», τονίζει η ΕΠ Δυτικής Ελλάδας.

Προσθέτει δε ότι «μέσω των χωροταξικών πλαισίων αυξάνονται ραγδαία σε όλη την Ελλάδα οι περιοχές όπου θα επιτρέπονται η ιχθυοκαλλιέργεια και η οστρακοκαλλιέργεια, ενώ μια σειρά προγράμματα οικονομικών ενισχύσεων βρίσκονται σε εξέλιξη και θα συνεχίσουν την παροχή "ρευστού" προς αυτού του τύπου την παραγωγή αλιευμάτων». Εκφράζει την αντίθεση του Κόμματος «με τη στρατηγική αυτή, την Κοινή Αλιευτική Πολιτική και την πολιτική όλων των αστικών κυβερνήσεων ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝΑΛ που την υλοποιούν» και ξεκαθαρίζει ότι «για το ΚΚΕ η ανάπτυξη της αλιείας, της αλιευτικής παραγωγής και διαχείρισης των επιμέρους περιοχών της χώρας με αλιευτικό ενδιαφέρον, πρέπει να γίνεται με κριτήριο τις κοινωνικές και λαϊκές ανάγκες για φτηνό, υγιεινό και ποιοτικό ψάρι».

Καλεί τέλος τους εργαζόμενους και τον λαό να παλέψουν για να μη δημιουργηθούν οι Περιοχές Ολοκληρωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών με βάση τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, να υπάρχει έλεγχος των υφιστάμενων υποδομών με εφαρμογή ουσιαστικών μέτρων για την προστασία της υγείας των κατοίκων και του περιβάλλοντος, να μην εφαρμοστούν νέοι περιορισμοί στην άσκηση αλιείας για τους μικρομεσαίους ψαράδες, με άμεσα μέτρα στήριξής τους. Επίσης, να υπογραφεί άμεσα η ΣΣΕ που έχει κατατεθεί από τους συνδικαλιστικούς φορείς των εργαζομένων στον Σύνδεσμο Ελληνικών Θαλασσοκαλλιεργειών, καθώς και να ληφθούν όλα τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας για όλους τους εργαζόμενους στις ιχθυοκαλλιέργειες, ώστε να μην υπάρξουν άλλες χαμένες ζωές εργατών.