Εκδήλωση με θέμα τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο διοργάνωσαν την Κυριακή οι Κομματικές Οργανώσεις Αστικών Συγκοινωνιών, ΟΣΕ και Aεροδρομίου της ΤΟ Μεταφορών Αττικής του ΚΚΕ. Ομιλητής ήταν ο Πέτρος Μαρκομιχάλης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέας της ΤΟ Μεταφορών, ο οποίος αρχικά μεταξύ άλλων σημείωσε: «Είμαστε οριστικά και αμετάκλητα με το στρατόπεδο των πολλών, των λαών, της παγκόσμιας εργατικής τάξης που ματώνει από την Ουκρανία μέχρι το Αφγανιστάν και τη Συρία, από την Υεμένη μέχρι την Παλαιστίνη, σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη».

Αναφέρθηκε ακόμη στη νέα φάση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών όπου «τα καπιταλιστικά κράτη, οι ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, οι μονοπωλιακοί όμιλοι ανταγωνίζονται λυσσαλέα για τις πρώτες ύλες, τις πλουτοπαραγωγικές πηγές, τους δρόμους και κόμβους μεταφοράς εμπορευμάτων, Ενέργειας και αγωγών, την εκμετάλλευση των αγορών και της εργατικής δύναμης. Ο ανταγωνισμός αυτός έχει φτάσει στα επίπεδα όπου η Κίνα διεκδικεί την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα σε σχέση με τις ΗΠΑ, ενώ γίνονται σημαντικές ανακατατάξεις του συσχετισμού δυνάμεων υπέρ καπιταλιστικών κρατών όπως η Ινδία, η Βραζιλία».

Υπογράμμισε ότι σε αυτόν τον πόλεμο εμπλέκεται ενεργά η χώρα μας, κυρίως με την παραχώρηση της Σούδας, της Αλεξανδρούπολης και άλλων τόσων κρίσιμων υποδομών για τις ΝΑΤΟικές ανάγκες του πολέμου και πρόσθεσε πως αυτή η εμπλοκή ακουμπάει και τις ελληνοτουρκικές διαφορές που είναι μέρος αυτής της μεγάλης εικόνας.

Οπως εξήγησε «τώρα, που το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ καίγονται για τη διατήρηση της Τουρκίας στο ΝΑΤΟικό στρατόπεδο, καταλαβαίνει κανείς τι σημαίνουν τα καινούργια περί "ΝΑΤΟικού εδάφους"! Οπως είπε κυνικά ο υπουργός Αμυνας, "δεν είναι η καλύτερη εποχή να λες πράγματα εναντίον της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ"».

Ανέδειξε τη στήριξη που απολαμβάνει η εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο από το σύνολο των αστικών κομμάτων «γιατί συμφέρει την αστική τάξη, τους καπιταλιστές της Ελλάδας. Συμφέρει το εφοπλιστικό κεφάλαιο που κάνει ήδη χρυσές μπίζνες, αφού έχει τον πρώτο σε χωρητικότητα στόλο μεταφοράς αμερικανικού LNG και προσδοκά ακόμα μεγαλύτερα κέρδη με τη μετατροπή της χώρας μας σε κόμβο Ενέργειας, αρπάζοντας την ευκαιρία του πολέμου στην Ουκρανία, που επιτάχυνε τα σενάρια για απεξάρτηση της ΕΕ από το ρωσικό φυσικό αέριο και την εξάρτησή της από το πανάκριβο αμερικάνικο LNG. Συμφέρει τους επιχειρηματικούς ομίλους της Ενέργειας που τρίβουν τα χέρια τους και ανταγωνίζονται για τις υποδομές υποδοχής, αποθήκευσης και διανομής».

Από την άλλη, επισήμανε, ο λαός μας θα συνεχίσει να πληρώνει τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τον άλλο πόλεμο που γίνεται, τον πόλεμο της ακρίβειας και της Ενέργειας που ξεκίνησε πιο πριν.

«Σε αντίθεση με τα αστικά κόμματα, που έχουν κριτήριο την αντοχή της καπιταλιστικής οικονομίας, για μας κριτήριο για τις θέσεις και τις προτάσεις μας είναι η αντοχή και οι ανάγκες των εργαζομένων και όχι οι προτεραιότητες των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Γι' αυτό διεκδικούμε εδώ και τώρα ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, μέτρα προστασίας του εισοδήματος των φτωχών αυτοαπασχολούμενων της πόλης και της υπαίθρου. Γι' αυτό παλεύουμε για ΣΣΕ με σημαντικές αυξήσεις στους λιμενεργάτες, στις αστικές συγκοινωνίες και αλλού», σημείωσε. Ενώ πρόσθεσε ότι «ο αγώνας ενάντια στην εμπλοκή της χώρας είναι κρίσιμο ζήτημα ζωής και θανάτου. Δεν πρέπει να νομιμοποιηθεί αυτή η επιλογή σε κάθε εκδοχή της. Κάθε βήμα, κάθε κίνηση βαθύτερης εμπλοκής της χώρας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο πρέπει να συναντήσει τη μαζική εργατική - λαϊκή καταδίκη και αντίθεση με όλες τις μορφές και τους τρόπους», αναφέροντας και παραδείγματα όπως με το συνδικάτο USB στην Ιταλία, αλλά και τους εργαζόμενους στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ στην Ελλάδα.

Αφού τεκμηρίωσε πως δεν πρέπει ο λαός να δείξει εμπιστοσύνη για οποιοδήποτε ζήτημα στην αστική κυβέρνηση, τόνισε ότι «μοναδικό αποκούμπι των εργαζομένων και του λαού είναι η δικιά τους οργάνωση, η συσπείρωση στα συνδικάτα, στα σωματεία, σε άλλους φορείς του λαϊκού κινήματος, σε Επιτροπές Αγώνα στη γειτονιά, οι απεργιακές επιτροπές σε χώρους δουλειάς. Εκεί βρίσκεται η δικιά τους δύναμη, η δικιά τους δυνατότητα να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους». Τέλος, αναφερόμενος στην ιστορική πείρα που αναδεικνύει ότι ο λαός βρήκε τη δύναμη και έκανε δυνατό αυτό που πριν έμοιαζε αδύνατο, υπογράμμισε πως το ίδιο μπορεί να κάνει και τώρα, «να γράψει τη δική του Ιστορία, παίρνοντας τη θέση του δίπλα στο ΚΚΕ, που βρίσκεται στη σωστή πλευρά της Ιστορίας, στον δρόμο της ελπίδας και της ανατροπής, με την εργατική τάξη, τον λαό στην εξουσία, τον σοσιαλισμό».