Στην εκδήλωση, που είχε θέμα «Καπιταλιστική ανάπτυξη, μύθοι και πραγματικότητα. Το παράδειγμα της Κλωστοϋφαντουργίας», μίλησε ο Θανάσης Χρηστίδης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Παρέμβαση έκανε ο Γρηγόρης Τούπος, πρόεδρος του Σωματείου Συνταξιούχων ΙΚΑ Νάουσας και παλιός κλωστοϋφαντουργός, ενώ στον χώρο της «Βέτλανς» υπήρχε φωτογραφική έκθεση με αρχειακό υλικό από τους αγώνες των κλωστοϋφαντουργών.

Οπως είπε ο Θ. Χρηστίδης, ο πόλεμος είναι η μία όψη της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, η άλλη όψη είναι αυτό που ζούμε στους χώρους δουλειάς: «Είτε σε ιμπεριαλιστικό πόλεμο, είτε στην ειρήνη τους, το αποτέλεσμα, ο σκοπός της φυσιολογικής λειτουργίας του καπιταλισμού είναι το κυνήγι του μέγιστου ποσοστού κέρδους. Το ένα είναι συνέχεια του αλλουνού (...) Και σε ιμπεριαλιστικό πόλεμο και σε ειρήνη, και σε ανάπτυξη και σε κρίση, ίδιοι οι χαμένοι, εμείς, ίδιοι και οι κερδισμένοι, τα μονοπώλια».

Αναφέρθηκε επίσης στην πορεία του κλάδου, στο κλείσιμο εργοστασίων με σκοπό την αναζήτηση φτηνότερων εργατικών χεριών, επισημαίνοντας ότι «την ίδια στιγμή ο πλούτος που παράγουν οι εργάτες του κλάδου είναι ασύλληπτος. Το 2019 οι εργαζόμενοι του κλάδου πανελλαδικά δημιούργησαν με την εργασία τους προϊόντα αξίας σχεδόν ενός δισ. ευρώ! Οι 6 μεγαλύτερες επιχειρήσεις στην Κεντρική Μακεδονία είχαν το 2019 κέρδη πάνω από 90 εκατ. ευρώ.

Το 2020, 1 στα 10 εμπορεύματα μεταποίησης που εξάγονταν ήταν του κλάδου της Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού, με 7 στα 10 εμπορεύματα του κλάδου (σε αξία) να φεύγουν στις διεθνείς αγορές.

Στο πλαίσιο αυτής της διαδρομής, στη Νάουσα χάθηκαν μέσα σε μια δεκαετία (1998 - 2008) 3.500 θέσεις εργασίας, με αποτέλεσμα η ανεργία να εκτιναχτεί πάνω από το 50%. Μόνο το 2004 απολύθηκαν 5.500 εργαζόμενοι του κλάδου πανελλαδικά, αν και η Κλωστοϋφαντουργία παρέμεινε ο πρώτος εξαγωγικός βιομηχανικός κλάδος, δίνοντας το 41,3% των ελληνικών βιομηχανικών εξαγωγών. Αρκετοί δηλαδή βιομήχανοι εξακολουθούσαν να θησαυρίζουν ενώ χιλιάδες εργάτες έχαναν τη δουλειά τους».

Στη συνέχεια μίλησε για το παράδειγμα της «Νηματουργίας Βαρβαρέσου», «μια σύγχρονη επιχείρηση, με αναπτυξιακή πορεία τα προηγούμενα χρόνια και με τις κυβερνήσεις τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και της ΝΔ να την παρουσιάζουν ως "πρότυπο υγιούς επιχειρηματικότητας". Σήμερα η επιχείρηση εξάγει το 94% των προϊόντων της και στο πελατολόγιό της βρίσκονται μεγάλα ονόματα της διεθνούς μόδας, όπως η "Lacoste", η "Diesel", η "Triumph" κ.ά.

Διαθέτει μεγάλη παραγωγική ικανότητα, ενώ ανέπτυξε το "Green Cotton", μια "καινοτόμα", "πράσινη" - ψηφιακή παραγωγική διαδικασία. Υλοποίησε επενδυτικό πρόγραμμα εγκεκριμένο από τον "αναπτυξιακό" νόμο του ΣΥΡΙΖΑ, με σκοπό την αύξηση της κερδοφορίας της.

Αυτήν τη στιγμή έχει υπογεγραμμένα συμβόλαια για την παραγωγή νήματος εντός του 2022, συνολικής αξίας 11.200.000 ευρώ, και περιμένει να υπογράψει κι άλλα.

Την ίδια στιγμή οι εργαζόμενοι εδώ και μήνες παραμένουν με έναντι. Στην πραγματικότητα τους έχει εξαναγκάσει στον ρόλο του δανειστή, φτάνοντας σήμερα να τους οφείλει δεδουλευμένα 7 μηνών».

Ο Θ. Χρηστίδης έκανε ιδιαίτερη αναφορά στον αγώνα των εργαζομένων στον «Βαρβαρέσο» για να πληρωθούν τα δεδουλευμένα και για υπογραφή ΣΣΕ με αυξήσεις, έχοντας απέναντί τους σε πλήρη στοίχιση την εργοδοσία και το κράτος της, όπως και «ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ, που συνεχίζουν το έργο από εκεί που θα το έχει αφήσει ο προηγούμενος, γιατί όπως λένε "το κράτος έχει συνέχεια"».

Οπως είπε, «σε απόλυτη συνεργασία αστυνομία, δικαστήρια και άλλοι μηχανισμοί συντονίστηκαν ταχύτατα για να βγάλουν παράνομους τους αγώνες των εργατών στο εργοστάσιό σας. Οι εργάτες στον "Βαρβαρέσο" βρέθηκαν αντιμέτωποι με τον ν. 4093/2012 της κυβέρνησης Σαμαρά (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ), παίρνοντας έναν μισθό κατά περίπου 25% μειωμένο σε σχέση με τους παλιότερους συναδέλφους τους.

Εχουν απέναντί τους τον νόμο Βρούτση - Αχτσιόγλου, των ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ, που καθορίζει τον κατώτατο μισθό με κριτήρια την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα. Το 2011 εργάστηκαν 9 μήνες με εκ περιτροπής εργασία. Βίωσαν με τη σειρά τους τον νόμο 2639/1998 της κυβέρνησης Σημίτη του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος διατηρήθηκε από όλες τις κυβερνήσεις. Οι ειδικές επιχειρησιακές ΣΣΕ που είχαν προβλεφθεί με τον ν.3899/2010 της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ οδήγησαν το 2014 σε υπογραφή σύμβασης με -16%.

Στη "Νηματουργία Βαρβαρέσος" έχουν δουλέψει και εργολαβικοί εργαζόμενοι στο παρελθόν, καθεστώς για το οποίο έχουν βάλει το χέρι τους όλες οι κυβερνήσεις, με προεξάρχοντα τον ν. 4052/2012 της κυβέρνησης Σαμαρά (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ). Οι νεοπροσλαμβανόμενοι στο εργοστάσιο εργάζονται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Αυτές οι συμβάσεις υπήρχαν από πάντα, στην πορεία των ετών ψηφίστηκαν το ΠΔ 81/2003 της κυβέρνησης Σημίτη (ΠΑΣΟΚ) και ο ν. 3986/2011 της κυβέρνησης Παπαδήμου (ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ.), που ενίσχυσε το καθεστώς!

Η εταιρεία, την ώρα που έχει απλήρωτους τους εργαζόμενους, έχει πάρει παχυλές χρηματοδοτήσεις από τα "αναπτυξιακά" προγράμματα πολλών εκατομμυρίων ευρώ τα προηγούμενα χρόνια. Γι' αυτό φρόντισαν οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και της ΝΔ. Σήμερα, με το Ταμείο Ανάκαμψης και τον νέο "αναπτυξιακό" νόμο, η εργοδοσία "λιγουρεύεται" τα εκατομμύρια που βγαίνουν από τις πλάτες και τη φοροληστεία του λαού. Στην κατεύθυνση διευκόλυνσης των επιχειρηματιών να εξυγιάνουν την επιχείρησή τους βρίσκονται και οι δικαστικές προσωρινές διαταγές, όπως αυτή που προστατεύει την εργοδοσία και απαγορεύει στους εργαζόμενους να προχωρήσουν σε επίσχεση εργασίας.

Μπροστά στην οργάνωση των αγωνιστικών τους κινητοποιήσεων, οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο βρέθηκαν αντιμέτωποι με τον νόμο 4512/2018 για το 50%+1 για την κήρυξη απεργίας, του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και με τον νόμο Χατζηδάκη, ν. 4808/2021 της ΝΔ, του οποίου τα περισσότερα άρθρα ψήφισε και ο ΣΥΡΙΖΑ. Νόμος που βάζει πρόσθετα εμπόδια στους αγώνες μας, στην περιφρούρηση της απεργίας».

Συνεχίζοντας ο Θ. Χρηστίδης θύμισε ότι το ΚΚΕ βρέθηκε διαχρονικά στην πρώτη γραμμή των αγώνων των εργατών και εργατριών στον κλάδο του Ιματισμού. Αγώνων όπως το 1964 στο εργοστάσιο «Αιγαίο», το 1976 στο εργοστάσιο πλεκτών «Τρικοπί», ή όπως οι μεγάλοι αγώνες στην «Υφανέτ» και στη «Μινέρβα». Στη Νάουσα, σε «Λαναρά» και «Κύρτσου», στην «Τρικολάν» και τώρα στον «Βαρβαρέσο».

Καταλήγοντας ανέδειξε τη θέση του ΚΚΕ για τον κλάδο της Κλωστοϋφαντουργίας, θέση που ικανοποιεί ταυτόχρονα την ανάγκη για φτηνό, ποιοτικό ρούχο, με εξασφαλισμένα δικαιώματα των εργαζομένων στον κλάδο και διασφάλιση των συμφερόντων των φτωχών αγροτών που παράγουν το βαμβάκι και άλλα υλικά χρήσιμα για την παραγωγή υφασμάτων, και τόνισε: «Δεν είναι μονόδρομος η απληρωσιά, η φτώχεια, το μεγάλωμα της ψαλίδας στο πώς μπορούμε να ζούμε και πώς εν τέλει ζούμε. Ο σοσιαλισμός είναι η πραγματική πρόοδος. Η κοινωνική ιδιοκτησία είναι το πραγματικά νέο, ώστε να πάψει να λειτουργεί η οικονομία με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος. Και το ΚΚΕ είναι το μοναδικό κόμμα που με το Πρόγραμμά του φωτίζει ότι αυτός ο δρόμος και μπορεί και πρέπει να ανοίξει».