Ο «Ριζοσπάστης» απευθύνθηκε σε εργαζόμενους και τους ζήτησε να περιγράψουν με τα δικά τους λόγια την κατάσταση στον κλάδο τους και τι σημαίνει γι' αυτούς και τους συναδέλφους τους η αύξηση στον κατώτατο μισθό που ανακοίνωσε η κυβέρνηση.

Ο Νίκος, εργαζόμενος σε μεγάλη αλυσίδα σούπερ μάρκετ, εξηγεί ότι ακόμα κι αυτή η «αύξηση» - κοροϊδία στον κατώτατο μισθό δεν αφορά τον ίδιο και τους συναδέλφους του. Αυτό συμβαίνει γιατί δουλεύει με ωράριο μερικής απασχόλησης, ενώ ο μισθός των 500 ευρώ που λαμβάνει ξεπερνά ήδη τον «αυξημένο» κατώτατο μισθό, που αντιστοιχεί σε 4ωρη δουλειά. «Ολοι οι εργαζόμενοι στα καταστήματα, με ελάχιστες εξαιρέσεις, δουλεύουμε 4ωρο», μας εξηγεί.

Ο λόγος που η εργασιακή αυτή σχέση κυριαρχεί είναι γιατί καθιστά τους εργαζόμενους πιο ευέλικτους και προσαρμόσιμους στις ανάγκες της εταιρείας. «Πηγαίνουμε μια συγκεκριμένη ώρα και δεν ξέρουμε πότε θα φύγουμε», περιγράφει, καθώς ανάλογα με την κίνηση και τον φόρτο μπορεί να κληθούν να δουλέψουν παραπάνω. Με δεδομένο μάλιστα τον χαμηλό μισθό, πολλοί αναγκάζονται να «κυνηγάνε» τις παραπάνω ώρες ή τη δουλειά τις Κυριακές. Τι μπορεί να αποφέρει στον μισθό τους το «τέντωμα» του ωραρίου; «Το πολύ πολύ τα πέντε κατοστάρικα να γίνουν έξι», λέει ο Νίκος.

«Το σίγουρο είναι πως δεν τα φέρνεις βόλτα. Ποτέ δεν μπορούσαμε να τα φέρουμε βόλτα με αυτόν τον μισθό, αλλά ειδικά στις σημερινές συνθήκες η κατάσταση είναι απελπιστική», σχολιάζει. Οπως χαρακτηριστικά αναφέρει, ο ίδιος κλήθηκε να πληρώσει τον Γενάρη λογαριασμό για το φυσικό αέριο ίσο με το ύψος του μηνιαίου του μισθού! «Οταν ένας λογαριασμός μόνο φτάνει τα 500 ευρώ, τότε δεν μένουν χρήματα ούτε για τους υπόλοιπους λογαριασμούς, ούτε για τις στοιχειώδεις ανάγκες επιβίωσης», τονίζει.

Την ίδια στιγμή, οι εργαζόμενοι στα σούπερ μάρκετ γίνονται οι πρώτοι μάρτυρες των ανατιμήσεων στα βασικά αγαθά, που τα καθιστούν απλησίαστα για τους ίδιους, όπως και για τον υπόλοιπο λαό. «Καθημερινά εμείς αλλάζουμε τα ταμπελάκια στα ράφια, βλέπουμε τις αυξήσεις που οδηγούν ακόμα και σε διπλασιασμό των τιμών», σημειώνει και προσθέτει: «Εγώ ο ίδιος φόρτωσα μια παλέτα με κρέατα που έληξαν και πήγαν για πέταμα. Ολοι μας βλέπουμε καθημερινά πόσα τρόφιμα καταλήγουν στα σκουπίδια από τα καταστήματα, την ίδια στιγμή που είναι απλησίαστα για όλο και περισσότερους».

«Η μισή δουλειά σημαίνει μισό μισθό, σημαίνει μισή ζωή», καταλήγει ο Νίκος. Οι εργαζόμενοι, όπως εξηγεί, θέλουν πλήρη απασχόληση, ολόκληρο μισθό, Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με ουσιαστικές αυξήσεις, μέτρα προστασίας του εισοδήματός τους και όχι «αυξήσεις» - φιλοδώρημα χωρίς καμία αντανάκλαση στον μισθό τους.

Η Χαρά δουλεύει σε μεγάλη εμπορική αλυσίδα ενδυμάτων. Ξεκίνησε να εργάζεται το 2017 ως 4ωρη και τώρα δουλεύει ως 5ωρη, όπως και η πλειοψηφία των εργαζομένων στην εταιρεία. «Η μόνη "αύξηση" που έχω πάρει στον μισθό» - μας λέει - «είναι επειδή αυξήθηκαν οι ώρες δουλειάς, τίποτα άλλο». Τώρα παίρνει «510 με 520 ευρώ το πολύ». Τη ρωτάμε πώς μπορείς να τα βγάλεις πέρα με αυτά τα λεφτά και απαντά με δύο λέξεις: «Δεν μπορείς».

«Εγώ μένω με τον σύντροφό μου» - συνεχίζει η Χαρά - «δουλεύουμε και οι δύο. Τα χρήματα έχουν τελειώσει στις 15 του μήνα. Δανείζομαι από γονείς και φίλους και ήδη τους χρωστάω από τα προηγούμενα. Τα λεφτά δεν φθάνουν. Ρεύμα, νοίκι, σούπερ μάρκετ. Η αύξηση που ανακοίνωσαν δεν επηρεάζει τις αποδοχές μου, αλλά και να το έκανε τα χρήματα και πάλι είναι πολύ λίγα. Για να τα βγάλεις πέρα θέλει τουλάχιστον 1.000 ευρώ τον μήνα και λίγα λέω».

Η Κ. εργάζεται σε δύο δουλειές. Το πρωί στις ταχυμεταφορές πλήρη απασχόληση, αλλά ως «ενοικιαζόμενη» με διαρκείς ανανεώσεις συμβάσεων - γεγονός που εντείνει την εργασιακή ανασφάλεια - και το απόγευμα σε εταιρεία διανομής με σχέση αορίστου χρόνου μερικής απασχόλησης. Συνολικά δουλεύει 12 ώρες τη μέρα, ενώ θέλει ακόμα μιάμιση ώρα και παραπάνω για να πάει και να γυρίσει από τη δουλειά στο σπίτι! Σύνολο 13-14 ώρες στον δρόμο!

Κυριολεκτικό ξεζούμισμα «γιατί δεν φτάνουν τα λεφτά. Το πρωί παίρνω μόλις 613 ευρώ. Το απόγευμα παίρνω 500 ευρώ τον μήνα, στα οποία συμπεριλαμβάνονται τα επιδόματα που αφορούν συντήρηση, επισκευή και καύσιμα, και τα οποία φυσικά δεν επαρκούν. Ακόμα και με τέτοιο ξεπάτωμα στη δουλειά, τα χρήματα δεν φτάνουν ούτε για τα στοιχειώδη, ειδικά με την ακρίβεια που σπάει κόκαλα!».