ΠΑΣΟΚ - ΝΔ στηρίζουν σταθερά, προωθούν τη στρατηγική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Είναι υποστηρικτές της ΟΝΕ, παρουσιάζουν ως εθνικούς στόχους τους στόχους του μεγάλου κεφαλαίου.
Προσπαθούν με κάθε τρόπο να κάμψουν κάθε αντίσταση, με σκοπό να ενσωματώσουν την εργατική τάξη στο σύστημα, να μετατρέψουν το συνδικαλιστικό κίνημα (σ.κ.) σε τμήμα του αστικού κράτους που θα στηρίζει με τις δικές του ιδιαιτερότητες το σύστημα και την πορεία ενσωμάτωσης της χώρας μας στην ΕΕ.
Μέσα από τις εκφράσεις τους στο σ.κ. προωθούν τη λογική της ταξικής συνεργασίας που οδηγεί στον αφοπλισμό του εργατικού κινήματος. Περιορίζουν και εγκλωβίζουν τις διεκδικήσεις της εργατικής τάξης στη λογική της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, στα όρια που καθορίζουν οι επιλογές του κεφαλαίου. Καλλιεργούν την αυταπάτη ότι μπορεί να εφαρμόζονται οι αντιδραστικές αλλαγές, να αυξάνουν τα κέρδη της πλουτοκρατίας και να καλυτερεύει η θέση, η κατάσταση των εργαζομένων.
Η συμφωνία στη γενική κατεύθυνση δεν αναιρεί τη δυνατότητα ελιγμών ή παραταξιακών διαφοροποιήσεων σε περιόδους όξυνσης της ταξικής πάλης και άσκησης ισχυρής πίεσης από τους εργαζόμενους και τις ταξικές δυνάμεις.
Η τακτική τους παίρνει υπόψη τις ιδιαίτερες κομματικές τους επιδιώξεις στα πλαίσια του ανταγωνισμού για την κυβερνητική εξουσία.
Ειδικότερα:
Το ΠΑΣΟΚ στα πλαίσια των δυνάμεων της διαχείρισης, εκπληρώνει σήμερα το βασικό ρόλο ποδηγέτησης του συνδικαλιστικού κινήματος, αξιοποιώντας την κυβερνητική εξουσία και ένα πλέγμα κυβερνητικών, κρατικών μηχανισμών ταξικής συνεργασίας, εξαγοράς και φθοράς συνειδήσεων για το πέρασμα της αντεργατικής πολιτικής και τη χειραγώγηση της εργατικής τάξης. Κατορθώνει να εγκλωβίζει και να κρατά σε αδράνεια μεγάλο αριθμό εργαζομένων μέσω μιας γραφειοκρατικής και εξαγορασμένης ελίτ που βρίσκεται οχυρωμένη στις δομές του σ.κ. Αποτελεί βασικό φορέα που δουλεύει συστηματικά για την ενσωμάτωση της εργατικής τάξης στο σύστημα.
Η ΝΔ ενώ ταυτίζεται με το ΠΑΣΟΚ στη βασική γραμμή και αποτελεί το βασικό στήριγμα για την προώθηση των κυβερνητικών επιλογών στην εργατική τάξη και το σ.κ., επιχειρεί με επιμέρους δημαγωγικές διαφοροποιήσεις να αξιοποιήσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια που προκαλεί η όξυνση των προβλημάτων, για την αύξηση της εκλογικής της επιρροής και την άνοδό της στην κυβέρνηση.
Ο ΣΥΝ αποτελεί συμπληρωματική δύναμη των κύριων φορέων της ταξικής συνεργασίας στο σ.κ., ενώ σε σημαντικές φάσεις των αγωνιστικών κινητοποιήσεων έπαιξε ιδιαίτερα υπονομευτικό ρόλο, με χαρακτηριστικό γνώρισμα τον αντικομμουνισμό, τη διαστρέβλωση των θέσεων και τη συκοφάντηση της πάλης των ταξικών δυνάμεων. Με επιχείρημα την «Ενότητα του σ.κ.» προσπαθεί να δικαιολογήσει τη στήριξη που δίνει στην τακτική και τη στρατηγική των πλειοψηφιών της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Το τελευταίο διάστημα από κοινού με άλλες οπορτουνιστικές ομάδες στοχεύει στη διαμόρφωση ενός δήθεν «αυτόνομου» μπλοκ το οποίο επιδιώκουν να λειτουργήσει ως ανάχωμα στη δράση του ΠΑΜΕ, του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος.